Hafsa ERDEM & Ömer KAROĞLU
İkiside bir birinden sinirli.
İkiside bir birinden inatçı.
İkiside bir birinden sevimli.
İkiside bir birinden iyi yürekli.
Ama en önemlisi,
İkiside bir birinden İFFETLİ iki genç.
Tevafuk eseri yolları kesişen bu iki g...
"Ya bana ya, bana yalancı dedi bildiğin. Neymişte ben çocuğu zorla salıncaktan indirmeye kalkmışım. Ya hu böyle bi şey yapmak istesem sen geldiğinde o çocuk salıncakta olur muydu aptal herif. Birde yapmadım dediğim halde, iftira atıyor kızım ya. Bende onun o kafasını yerden kaldırmayışını görüp adam sanmıştım."diye. 1000.kez konuştum. Benim odam da Zeynep, Rümeyse, Merve, Elif ve ben oturuyorduk ve ben adeta sinir küpüydüm. Dünden beri o adamın sözleri beynimi kemiriyordu. Benim bu sinir küpü halime Merve ve Zeynep kahkaha atarken, Rümeysa beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Elif, ah o ise elinde telefonu o adamı sosyal medyadan bulmaya çalışıyordu. Hayır nasıl bulacaksa? Adamın ne adını ne de yaşadığı yeri, hiç bir şeyini bilmiyorduk. Buna rağmen Elif sürekli saçma sapan birilerinin fotoğrafını bularak bana gösteriyordu. En son 50 yaşında bir adam gösterince kafayı yemiştim. Neymişte o saatte o parkta yer bildirimi yapanlardan bulabilirmişiz. Kafayı yedi iyice bu kız.
"Tamam Hafsa ya niye bu kadar sinirleniyorsun? Adam seni, sen adamı tanımıyorsunuz. Nereden bilsin senin yalan söyleyip söyleyemediğini."diye bana karşı o ukala'yı savundu Rümeysa. Aslında doğru söylüyordu ama şu an bu gerşek benim canımı sıkıyordu. Banane, bilsin.
"Banane ya. Bilsin, kolay mı hemen herkese iftira atmak. Pis şey."diye cırladım Rümeysa'ya karşı. Merve ve Zeynep gülmeyi bırakıp üstüme atladı.
"Ne bize çemkiriyorsun be. Madem bu kadar sinirlendin o çocuğa çemkirseydin."diye azarladı beni Zeynep. Ahh canım arkadaşlarım ne kadar da benim tarafımdalar. Böyle durumlar için bulundurduğum babamın takkesini ve masadaki güneş gözlüğümü alarak taktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kadın'ın seside mahremdir kardeşim."diyip. Thug Life(Takva Life) yaptım. Kızlar da her zaman ki gibi kahkaha attı. Ne yapayım seviyordum bu takva life'ı. Hazır benimde neşem yerine gelmişken bana o 'Çikita Muz'lu şakayı yapanı bulma zamanıydı. Telefonumu elime aldım ve büyük bir hüzünle müzik listemde 'Ajdar-Çikita muz' şarkısını bulup açtım. Kızların hepsinin surat ifadesine baktım. Diğer kızlar kahkaha atarken Merve gözlerini kaçırıp elindeki az önce gözümde olan gözlükle ilgilendi. Şuan en baş şüpheli Merve'ydi. Yavaş ve tehlikeli adımlarla Merve'ye yaklaştım. Gözlerindeki korkuyu görebiliyordum. Hepsine hitaben konuşup kısık gözlerle Merve'ye baktım.
"Kim bunu alarmım yaptıysa hemen söylesin yoksa sabaha kadar size bu odada ajdar dinletirim."diye tehdit ettim. Zeynep hızla ellerini havaya kaldırıp.
"Allah'ım sen koru. Vallahi ben yapmadım."dedi. Korkuyorlardı çünkü intikamım acı olucaktı. Ona inanıp elimle 'çekil' işareti yaptım. Derin bir nefes bırakarak rahatca yatağıma yayıldı.
"Telefonum bozulsun ki ben yapmadım."dedi telefonunu evladı gibi seven Elif. Onada aynı işareti yapıp Rümeysaya döndüm. O konuşmadan ben konuştum.
"Senin böyle şeylere kafa yormayacağını biliyorum. Sende çekilebilirsin."dedim padişah edasıyla.
"Sana mı soracam bee."diyerek ilk defa ergene bağladı Rümeysa. Gözlerimi devirip Merve'ye döndüm. Tam da tahmin ettiğim gibi, yavaşça benden uzaklaşıyordu. Hızla koşup üstüne atladım.
