Nereye kayboldun be kadın, sanki yıllar geçti.
Korkup sığındın mı tanrıya? Yoksa öldün mü? Bir bilebilsem.
Şu karanlıktan çıkıp bir aydınlığa kavuşabilsek.
Belki inanırdım tanrına.
Neyse s*kt*r et.
Yoluma devam etmeliyim, hele bu kadar az kalmışken aynaya, geri dönemem.
Eeee ne yaparsın be kadın, sen gittin diye ölemem.
Koşmaya devam, susmaya devam...
Göz yaşlarımı tutamaz oldum, seni bıraktığım o hengamede kahroldum.
Eeee ne yaparsın be kadın, sen korktun diye peşinden gelemem.
Koşmaya devam, susmaya devam...
Uzun bir yılın ardından vardım taraklı aynaya, karnım çok acıktı....
Ve ne göreyim ? Tanrı bacak bacak üstüne atmış, etrafı seyir eder.
Beni gördü, doğruldu ve cılız suratıyla sağlam kulağıma eğildi.
''NE İŞİN VAR BURADA AHMAK ! SANA DEMEDİM Mİ ONU ALMADAN GELME''
Ya bir dinle be yüce, bulmaya ramak kala süvariler bastı vadimizi, üstüme gelme !
''BENİM NEDEN HABERİM YOK BU OLANLARDAN ? ''
Neden olacak oturmuş ahkam kesersin, ilgi alaka yok. Süvariler çok çetin, bak uyarmadı deme korkmalıyız onlardan.
''SEN BANA İŞİMİ ÖĞRETME, AL ŞU KADINI DA BULUN GELİN ONU. ANLADIN MI ? ''
Ve çıka geldi tanrının arkasından kadınım, suratı yerde, susuz kalmış da kurumuş.
Neredeydin be kadın? Meraktan çatladım, nereye kayboldun o Harbistanda ?
Bilmiyorum ki gözüm görmez oldu dağdan aşıran sel gibi kandan.
Bilmiyorum ki gözüm görmez oldu vadiden aşıran çığ gibi kardan.
'' KAPAYIN ÇENENİZİ DE KAYBOLUN, ONU BULMADAN GELMEYİN SAKIN ! ''
Ve tekrar başladığımız yerdeyiz.
Çok biliyor sanki ''BULMADAN GELMEYİN'' bulamazsak gelmeyiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bu gecenin son yolcusu...
PuisiYeniden hayata tutunma ! Düş, sendele ama sakın tutunma. Sana yapılanları değil, yapanları unutma, Ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar, sakın peşlerini bırakma.
