Yeter yeter vurma, ne yaptık be sana, ulu iblis.
Ben varken tanrım dedin. Az mı geldi sana verdiğim emekler ? Altın, kadın, şarap, ekmek yetmedi mi be ahmak ?
O tanrı dediğin beni ateşten cüruf etmedi mi ?
Peki sana soruyorum ateş hiç yanar mı ?
Söyle tanrının gücü ulu iblise yeter mi ?
Yetmez ulu iblis, yetmez sana kimsenin gücü, ne olur vurma.
Seni ben var ettim. Unutma...
Yıldırımlar içinde kaldım, bir ben kaldım bir de kadınım,
Unutmak istiyorum tanrının tek sayıda adını,
Sıfatları canımı yakıyor, iblisi ateşten beni çamurdan karıyor.
O ne aciz ki bilmez, bizi aptal kendini abdal sanıyor.
yanılıyorsun tanrı...
iblisten hamile kaldı karım, burnun da karnı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bu gecenin son yolcusu...
PoetryYeniden hayata tutunma ! Düş, sendele ama sakın tutunma. Sana yapılanları değil, yapanları unutma, Ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar, sakın peşlerini bırakma.
