Bu gün, o gün.
O bela illetten kalan,
aksaktan yana,
fırtınadan sonra,
karımdan siyah,
karnında beyaz,
dilinde kaskatı kesilen akasya,
dinin de topak olmuş cüruf ve kudem,
bir parça noksan,
ya aç - ya aç .
Dilimden çıkanlar mana ihracı.
Dinime girenler imtihanla kiracı.
Ne çıkardın bu üç satırdan. Böyle yazmak benim harcım, okumak sana sancı.
Her kimse, neyse, benzemez bana. Ben kudret sahibi insan, kim dengim olabilir?
Kelamların israf,
Sühandan gelir yanı başıma ağlar Süfyan,
Uyan kadın uyan. Ben insan. Ben insan. Ben insan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bu gecenin son yolcusu...
PoetryYeniden hayata tutunma ! Düş, sendele ama sakın tutunma. Sana yapılanları değil, yapanları unutma, Ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar, sakın peşlerini bırakma.
