Karım 27 aylık hamile, bir ay kaldı iblisin şana kavuşmasına. Asabına seslenir kudret sahibi Deccal. Sabır ve sabır.
Adım Hara-meyn, yaşım bin-üç, ırkım Hariq ırkı, dinim Musevi. Musa veliahdım. Yaşadığım toprak tanrıya ait (na ismi Lemlem). Bilir misin bu diyarı ?
O kadar sıcak ki;
cehennem iman eder,
şeytan iman eder,
tanrı iman eder,
merhamet, kin, nefret, sevgi, aşk iman eder.
Bir yudum ma'an ( su) yok, bir parça khabaz (ekmek) yok.
Anan, baban, rabbin, çocukların, karın, ruhun yok.
Bilir misin onları ?
O okuduğun dualar fayda vermez, harap etmez kabilemizi.
Sen Meymun Ebu Nuh'u bilir misin ?
Onun ashabına mensup olan ben, kimden korkarım ?
Her cuma ertesi bir siyah örtü serilir çıplak vücuduma,
Ne olduğunu bilemem, acı da zevkte hicran olur uzaklara.
Yünden bir çadır gerilir vadimin köşe başına. Ve güzel, genç cinnia oyunlar oynar, şarkılar söyler, kim karışabilir onlara ?
Onun zihni berrak, örtüsü kara, dini dinime, dili dilime benzer,
Paylaşamaz beni, etimi zehir eyler.
Gel kurtar gücün yetiyorsa,
Varlığın boşa,
Yokluğun ise benzer bir kaşık aşa.
Zamanım yok, her gün zayıf düşüyorum. Bir cinnia göğsümde geziyor, ben artık karşı gelmiyorum. Gücün yetiyorsa gel kurtar.
Soframda tırnak, kan ve et var.
Dilim de küfür ve şirk var.
Dinim de şarap ve kadın var.
Asabım da nefret hüküm giyer. Seni öldürmem için büyütür beni. Ben her geçen cuma ertesin de bir zalimin kafesine mahpus kalıyorum, zayıf düşüyorum, deliriyorum.
Ama ne anlarsın ki sen ?
sadece sabır...
sabır et !
daha çok sabır
elin de benden ne kalır bilemem,
eskisi gibi sev diyemem,
bu yoldan bir daha asla geri dönemem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bu gecenin son yolcusu...
PoesíaYeniden hayata tutunma ! Düş, sendele ama sakın tutunma. Sana yapılanları değil, yapanları unutma, Ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar, sakın peşlerini bırakma.
