-YILDIZLARA FISILDA-

Bölüm 2- Çocukluk Aşkı...

Odanın temizliği bitmiş mi diye odaya doğru baktığımda, Neriman Teyze camları siliyordu.
Asistan işine yarın bakacağım için şimdi aşşağıya inip arşivdeki dosyaları bulmam gerekiyordu.

Asansöre binip en alt kata indim ve anahtarla kapıyı açıp arşiv odasına girdim. Burası büyük bir odaydı, her yerde raflar ve raflara dizili düzinelerce dosya vardı.

"Hoşbulduk eski aşkım!"

Aramızda geçmişten gelen bir samimiyet vardı bu odayla. Az gelip gitmemiştim doğrusu.
Arşiv odasında çalışan ve yakında emekli olacak olan Şevket Amca bugün biraz rahatsız olduğu için işe gelememiş olduğundan ağlayarak  dosyaları kendim bulacaktım.
insan burada kapıyı bulamazdı, ben nereden bulacaktım aradığım dosyaları bir fikrim yoktu.
Bu dosyaları bir kaç güne anca bulurdum herhalde ama benim şimdi bulup yarına yetiştirmem gerekiyordu. Neyse...
Gazamız mübarek olsun, ne diyeyim.
Derin bir nefes alıp verdim, ha gayret Selin, başlamak bitirmenin yarısıdır derler.

***

Bir saat geçmesine rağmen benim aradığım dosyalardan eser yoktu. Sırayla değilde acaba karışık mı arasam diye düşünmeye başlamıştım.
Ama  o zamanda herşey birbirine karışırdı daha zor olurdu bulmam. Ne biçim dosya ismi bunlar arkadaşım sıralamalarda bile yok. Kaç yılından kalma bu dosyalar?

Neyse Selin, biraz daha sabır, sen yaparsın, daha önce neleri bulmadın bunları da bulursun...

Ben dosyaları incelerken saatte su gibi akıp gidiyor ve mesai bitimi yaklaşıyordu. Eğer bir an önce bulamazsam gecenin bir yarısına kadar burada kalmam gerekecekti ki bunu hiç istemezdim doğrusu. Çünkü az bir şeycik korkuyordum da.
Herkes gittikten sonra burada sadece temizlik görevlileri ve  Güvenlikler kalırdı. Burada daha öncede geç saate kadar kalmıştım, alışıktım ama bu oda bana çok sessiz gelmeye başlamıştı, hafiften tırsmaya başlamıştım.Ve tozdan dolayı  beş dakikada bir hapşırıyordum.

Hem söylenip hem dosyalara bakarken telefonumun mesaj sesini duydum. Masanın üzerindeki telefonumu elime aldım ve açtım. Mesaj Alidendi.

Kimden: Alim..
"Benim işim bitti, çıkabiliriz!"

İki dakika telefona boş boş baktıktan sonra, anca jetonum düşmüştü.  Hemen saatime baktım. Çıkış saati gelmişti ve burada bunlarla cebelleşirken fark etmemiştim bile.
Hemen Ali'ye cevap yazdım;

Kime: Alim.
"

Ali ben gelemeyeceğim çok işim var, sen yukarı çık çantamdan arabanın anahtarını al ve git ben işim bitince taksi ile gelirim."

Kimden: Alim.
"Yine başına bir sürü iş yıktı değil mi?"

Kime: Alim.
"Bu benim işim biliyorsun. Sadece bir kaç dosya bulmam gerek o kadar.:) "

Kimden: Alim.
"Selin biliyorum da, sürekli iş yıkıyor başına. Zaten bütün gün koşturuyorsun, bir de bunlarla uğraşıyorsun. Asistansın sen, telefonlara bak, programları düzenle, ne biliyim işte not falan al. Ama yok tabi Mert bey asistan değil kendine köle istiyor baksana. Neyse...
yardım lazım mı hemen geleyim, neredesin?"