She's The Vigilante

Vigilant 3

Narinig ko ang mga yabag ng heels ng totoong Raquelle Dela Fuentes.

Agad na naghanap ang mga mata ko ng possibleng daanan.

Where?

Puro glass ang office ni Lao pero may glass na bintana na pwede kong daanan.

Pero bago ako umalis, ay kinuha ko muna yung placard na may nakasulat na: "Drug Lord, rapist, at killer ako. Huwag tularan,"

"Ma'am, there's a certain Raquelle Dela Fuerte inside the office kaya hindi na kayo pwede,"

"What are you talking about? I'm the only Raquelle Dela Fuerte!"

Rinig Kong usapan nila. Nagclick ang pintuan kaya, dali-dali akong dumaan sa glass na bintaan and only to find out na nasa 30th floor pala ako and I'm stepping on a 5-inch platform.

"Kyaaaaaah!!"

"Oh my gosh, Mr. Lao!"

Hinila ko ang bilog na ankla sa sinturon ko at sinabit sa railings ng bintana.

Slowly, I went down the building and hoping no one will ever notice it.

Pagkababa ko ay agad kong tinanggal ang belt at umalis. I need to contact them para mainform na sila.

"Red," Bati ko sa kabilang linya. I'm actually talking to Ate Rina or Red.

(White? How's your mission?)

"Success. So, kindly ask the twins kung kamusta na ba yung progress nung sindikato,"

(Sure. So, uwi ka na bukas?)

"Yes,"

At pinatay ko na ang tawag. Napansin kong gabi na pala and I'm nowhere to be found.

Nakarinig ako ng kaluskos at ingay sa may eskinita, pero nilagpasan ko lang ito kasi baka mga ordinaryong gang fights lang but I've heard something that made me curious.

"From Manila, ay pinapunta mo pa ako dito? Asan ba ang head niyo dito HA?!"

"Boss, patay na po si Sir Lao... Kanina lang sa opisina niya," Are they talking about the one I killed? Mr. Arthur Lao?

"What?! How about the salt? Asan na ngayon?" Base sa experience ko, nasa 20s pa ang sinasabing boss nila.

Dahil tungkol sa trabaho ko ang pinag-uusapan nila, ay nanatili muna ako at nakinig.

"Eh boss-" tumigil sa pagsasalita ang lalaki at isang nakakabinging katahimikan ang nangyari. Hanggang sa naramdaman kong may parating na patalim sa akin.

Agad naman akong umiwas at hinarap sila.

"Don't you know that it's not good to eavesdrop?" Tanong niya. Dahan-dahan naman akong lumapit sa kanila.

"I wasn't eavesdropping, you know. Napadaan lang ako and I don't even know what you're talking about,"

"So you've heard us," malamig na saad nito.

"I'll be going now," pero akmang aalis na ako ng nay humawak sa braso ko.

What now?

"Hindi ka makakaalis ng buhay dito," kung hindi sana ako isang killer, malamang ay ihing-ihi na ako.

"Oh? I'm scared," ininject ko sa leeg niya ang isang injection at natumba siya agad sa sahig. Inilabas ko naman mula sa pouch ang baril at itinutok sa kausap niyang lalaki.

"H-huwag. M-maawa ka," pero dahil sadyang matigas ang ulo ko ay binaril ko na siya.

Yung boss niya? I didn't kill him, pampatulog lang yon na ginawa ko. I'm a chemistry student and that chemical was made yesterday. I have my reasons not to kill him, he might be useful in the future.

Wala siyang ni Isa na I.D. sa kanya pero may mga code akong nakita sa wallet niya.

Shaquille Dieron Viestronni

At ang huling pangalan ang nagpangisi sa akin.

Viestronni? Interesting.