-Medyadaki Şarkıgünlerdir dilime dolandı ve hikayenin konusuna da uyuyor bi dinleyin bakalım🎶
Hızla işimin başına geçtim ve masaları silmeye başladım. Masalar biter bitmez de çiçekleri suladım. İlk müşterilere de ben koştum ve kendimi boş bırakmayarak sürekli iş yaptım.
Bi süre sonra Orhan beni çağırınca da benim yerime Duyguyu gönderdim. Sonuçta ha ben ha o. Buraya özel hizmetçi olarak girmedim.
Duygu gözlerini devirerek yanıma geldi ve "seni istiyormuş" dedi. Oflaya puflaya odasına yürüdüm, kapısını çalıp içeri girdim.
Karşısına dikilip ne istediğini soran bakışlar attım hatta onun gibi tek kaşımıda kaldırdım. "Burda ben ne dersem o! , bugün moralin bozuk diye bişey demiyorum ama bu şekilde asi davrandığını bi daha görmiycem yoksa bunun cezasını çekersin, beni bazen gercekten çok sinirlendiriyorsun" dedi düz ve ifadesiz bir yüz ifadesiyle.
Başımı önüme eğdim ve yüzünden yüzümü çekerek başımla söylediklerini onayladım, çünkü bu işe muhtacım.
Yüzüne bakmaya korkar oldum. Beni yakan o alevli koyu gözlerine baktıkça yüreğim sıkışıyor ve bu acı beni kahretmeye başlıyor. Pişmanlık rüzgarları esiyor üzerimde ama pişman olmak eziyettir. Yaptığım herseyin arkasında olmam gerek diye diye gururlu birine büründüm.
Yüzüme bak diye bağırdı ve sersemleyerek yüzüne baktım. "Aptal kız!" diye bağırdı ve bu cümlesi ile kapıdan hızla çıkıp yürüdüm. Kalbim paramparça oldu.
Bana her işi yaptırabilir ama bana asla hakaret hakkını elde edemez. Ben onun çalışanı olabilirim ama onun kölesi asla olmam. Huzur ararken daima huzursuz olmakta benim yeteneğim..
Kapıdan hızla çıktım ve kafenin yolunda limana doğru ilerledim. Aklımla değil de şuanda ayaklarımın buyruğu ile ilerliyorum.
Zorla içimde tuttuğum göz yaşlarımı daha fazla dayanamayarak dışarı bıraktım. Yol boyunca kendime lanetler okudum. Neydi Günahım?
Hayatımda hiç ama hiç bişey yolunda gitmiyor. Evet o aptalı seviyorum bunu kendime bile itiraf edemesemde küçüklüğümden beri kalbimin en derinlerinde onu sakladım ve onu umut ettim.
Çünkü o beni nedensiz seven tek kişi oldu. Öylesine beni sevdi ve korudu. Korunmaya öyle çok muhtaçtım ki. Sevgiye gerçekten açtım ve o beni koruyup sahiplenerek beni sevdiğini ifade etmişti.
O gün onu reddeddim çünkü o benim aşkımı haketmedi. O kötü bi cocuk olmayı tercih etti. Yakın sınıf arkadaşlarımı bile dövdü. Böyle biri ile nasıl mutlu olurdum ki ? Ve küçük bi kız çocuğuydum korktum. Onu sevsemde başkalarına zarar verdiği için onu kendimden vazgeçirmeye çalıştım.
Limana gelip ordaki insanlara selam verdim. Ardından da ayaklarımı denize sarkıtıp ılık suyla oynamaya başladım. Bu benim için terapi gibi bişey.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
