Κεφάλαιο 12

94 20 1
                                    


Έχουν περάσει δυο μήνες και επιτέλους είναι Χριστούγεννα!!! Αχ πόσο μ΄αρέσει αυτή η εποχή!!! Όλα αυτά τα φωτάκια, η μυρωδιά του ξύλου που καίγεται, το γιορτινό κλίμα στους δρόμους, τα μάλλινα πουλόβερ, η ζεστή σοκολάτα μπροστά από το τζάκι, τα πάντα!!! Και το καλύτερο είναι ότι έκλεισαν επιτέλους τα σχολεία!! Καιρός για ξεκούραση, για βόλτες και κυρίως για ΨΩΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ!!!! Αγορά ετοιμάσου να σε ξετινάξω!!

Είναι παραμονή Χριστουγέννων και έχω βγει για να κάνω τα καθιερωμένα ψώνια μου. Φέτος έχω ακόμα πιο πολλά δώρα να κάνω, αλλά να 'ναι καλά η κάρτα του μπαμπά. Για τον μπαμπά πάλι δεν ξέρω θα δείξει χδ Μετά από αρκετές ώρες επιστρέφω σπίτι με έναν τόνο τσάντες. Τις αφήνω στο δωμάτιό μου και ξαναβγαίνω έξω. Έχω ανάγκη να πάω μια βόλτα για να σκεφτώ ορισμένα πράγματα. Έχουν γίνει πολλά τους τελευταίους δυο μήνες και πρέπει να βάλω μια τάξη στο μυαλό μου.

Πρώτον, και νομίζω ότι είναι και το πιο σημαντικό, τα έφτιαξα με τον Μιχάλη. Ναι το ξέρω δεν το περίμενε κανείς, ούτε καν τα κορίτσια, αλλά ήταν τόσο καλός και γλυκός μαζί μου, με έκανε να γελάω και ήταν δίπλα μου σε ό, τι και να χρειαζόμουν, γι' αυτό είπα να του δώσω μαι ευκαιρία. Και δεν το έχω μετανιώσει. Είμαι πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη μαζί του και δεν είναι καθόλου έτσι όπως μου τον είχε περιγράψει ο Στέλιος.

Και μιας και πιάσαμε αυτό το θέμα, δεν έχω κανένα σημείο ζωής απ' αυτόν. Στο σχολείο δεν έρχεται πλέον, μπορεί να πήγε σε κανένα ΕΠΑΛ δεν είναι καθόλου απίθανο τώρα που το σκέφτομαι. Ούτε στην αποθήκη έχω ξαναπάει και ούτε πρόκειται, δεν ξαναπαθαίνω τα ίδια.

Η αλήθεια είναι πως μου λείπει λίγο, μου λείπει ο τρόπος που με κοίταζε με αυτά τα πανέμορφα πράσινα μάτια του, αχ αυτά τα μάτια του... μου λείπει το άρωμά του, μου λείπει ολόκληρος. Αλλά εκείνος το διάλεξε, εκείνος μου είπε όλα αυτά τα απαίσια λόγια, μου φέρθηκε λες και ήμουν σκουπίδι! Και δεν πρόκειται να ξανασχοληθώ με την πάρτη του, δεν αξίζει. Είχε την ευκαιρία του και την πέταξε. Τώρα όμως πέταξα κι εγώ και δεν υπάρχει επιστροφή.

Μεριά Στέλιου

"Παράτα με!"

¨Στέλιο έλα εδώ είπα!"

"Παράτα με γαμώ την πουτάνα μου!"

¨Πρόσεχε πως μου μιλάς γιατί θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα! Δεν είμαι κανένας φίλος σου, είμαι ο πατέρας σου και απαιτώ σεβασμό!"

"Ξέρεις κάτι? Χέστηκα και για σένα και για τον κωλοσεβασμό σου και για όλους σας εδώ μέσα, σας βαρέθηκα!"

"Στέλιο σε παρακαλώ..."

"Μην μιλάς εσύ Ελένη!Άμα μας βαρέθηκες σήκω φύγε από δω μέσα! Αλλά να ξέρεις πως αν φύγεις μην τολμήσεις και γυρίσεις!"

"Δεν πρόκειται να φύγω επειδή με διώχνεις εσύ, φεύγω επειδή το θέλω εγώ!" λέω και πάω στο δωμάτιό μου. Παίρνω έναν σάκο, βάζω ό, τι βρω μπροστά μου και φεύγω.

"Στέλιο σε παρακαλώ ξανασκέψου το!"

"Δεν έχω να ξανασκεφτώ τίποτα, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω σ' αυτό το μπουρδέλο!" λέω και κοπανάω την πόρτα πίσω μου. Ακούω ακόμη τον πατέρα μου να με βρίζει και δεν ξέρω πως κρατιέμαι και δεν μπαίνω μέσα να του σπάσω τα μούτρα. Ανεβαίνω στην μηχανή και τρέχω στην αποθήκη. Αφήνω τον σάκο και την μηχανή και παίρνω ένα μπουκάλι ουίσκι. Δεν σκέφτομαι καν να πάρω ποτήρι, απλώς αρχίζω να πίνω. Το υγρό κυλάει αργά στον λαιμό μου και μου αφήνει μια κάψα στο τέλος. Γνώριμη αίσθηση. Οι μύες μου αρχίζουν να χαλαρώνουν, αλλά δεν σταματάω, συνεχίζω να πίνω μέχρι να αδειάσει το μπουκάλι.

Είμαι αρκετά φτιαγμένος, όμως έχω αίσθηση με το περιβάλλον. Χωρίς δεύτερη σκέψη βγαίνω έξω, χρειάζομαι καθαρό αέρα. Δεν ξέρω που πηγαίνω, απλώς προχωράω. Μετά από λίγο ο δρόμος με βγάζει έξω απ' το σπίτι της Εβελίνας. Δεν βλέπω φώτα, μάλλον θα λείπει ακόμη. Κάθομαι σε ένα πεζούλι πιο κει και την περιμένω. Δεν ξέρω γιατί απλώς έχω ανάγκη να την δω. Παίρνω το κινητό και μπαίνω στο προφίλ της. Χαζεύω τις φωτογραφίες της, δεν έχει πολλές αλλά αυτές που έχει είναι πολύ καλές. Κάποια στιγμή νιώθω να ζαλίζομαι και χωρίς να το καταλάβω όλα σκοτεινιάζουν γύρω μου.


Λιγο μικρο αυτη τη φορα και η ιστορια δεν συνεχιζεται και πολυ...το επομενο θα ειναι ακομα καλυτερο με πολλες εξελιξεις... υπομονη χδ αυτο το παρτ το αφιερωνω στην realpoppykiouloglou  σαγαπω μικρη μου, με στηριζεις πολυ και το εκτιμω<3

Μπορει να αργησω να ανεβασω το επομενο γιατι θα παω στο χωριο μου και δεν ξερω αν θα εχω ιντερνετ... υποσχομαι ομως πως οταν βρω θα ανεβασω αμεσως...Να περνατε καλα λοβ γιου <3

''Διαφορετικοί Κόσμοι''Onde histórias criam vida. Descubra agora