''Διαφορετικοί Κόσμοι''

Κεφάλαιο 2

Έχουν περάσει δυο ώρες και ακόμα να φτάσουμε. Βαρέθηκα να ακούω μουσική και εδώ και κάμποση ώρα κοιτάζω με εκπληκτική αφοσίωση τα δέντρα και τα κτήρια που περνούν γρήγορα μπροστά από τα μάτια μου. 

Από μικρή μου άρεσε να το κάνω αυτό. Δεν ξέρω γιατί, απλώς μου έκανε εντύπωση πώς γίνεται να τρέχουν τα δέντρα πιο γρήγορα από το αυτοκίνητό μας. Μπορούσα να κάτσω ώρες ολόκληρες έτσι.

''Μπαμπά?''

''Ναι Λινάκι μου?'' το σιχαίνομαι όταν με φωνάζει έτσι.

''Πότε φτάνουμε? Πιάστηκα τόση ώρα καθισμένη και πείνασα. Μπορούμε να σταματήσουμε κάπου?'' λέω όσο πιο ναζιάρικα μπορώ μήπως και τον πείσω.

''Εμ ναι γιατί όχι, σαν να πείνασα κι εγώ κάπως. Τι λες κι εσύ Χρύσα σταματάμε κάπου?'' 

''Δεν έχω πρόβλημα, τώρα που το λες βέβαια ένας καφές θα ήταν ό,τι πρέπει για να με κρατήσει ξύπνια. Θέλουμε πολύ ακόμα?'' 

''Δεν θέλουμε πολύ, καμιά ώρα. Ε δεν θα κάτσουμε και εκατό ώρες, ίσα να φάμε και να ξεπιαστούμε, και μετά ξεκινάμε.'' Πάντα οργανωτικός ο μπαμπάς, μη και δεν ξεφύγει λίγο από το πρόγραμμά του.

Μετά από δέκα λεπτά βρίσκουμε επιτέλους έναν ''Mr. Massa'' και σταματάμε. Η κοιλιά μου έχει αρχίσει να χορεύει τσιφτετέλι από την πείνα. Κατεβαίνω από το αμάξι και τρέχω γρήγορα μέσα στο μαγαζί ψάχνοντας απεγνωσμένα κάτι να φάω. Οι επιλογές είναι τόσες που δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Τελικά κατέληξα με μια ζαμπονοτυρόπιτα, μια μπουγάτσα με κρέμα και ένα μίλκο.

Αλλά δεν ήμουν η μόνη. Ο πατέρας μου μια απ΄ τα ίδια κι αυτός. Το μήλο κάτω απ΄ τη μηλιά θα πέσει, δε λένε? Η μαμά από την άλλη αρκέστηκε σε έναν μέτριο φραπέ.

Αφού φάγαμε, μπήκαμε πάλι στο αμάξι και ξεκινήσαμε.  Μετά από μία ώρα φτάσαμε  στα Γιάννενα. Είχε δίκιο ο μπαμπάς, είναι πολύ όμορφη πόλη. Περάσαμε από τη λίμνη της Κυρά Φροσύνης και ομολογώ πως είναι πολύ καλύτερη απ' ότι την περιγράφουν. Και το κάστρο φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.

Ύστερα από λίγο φτάσαμε στο καινούριο σπίτι. Είμαστε πλέον στο κέντρο της πόλης, σε μια ήρεμη, σχετικά με άλλες γειτονιές. Είναι πλακόστρωτη και τα σπίτια της είναι σε στυλ ''παλαιού τύπου'' παρ' όλο που είναι καινούριας κατασκευής.

Κατεβαίνουμε από το αμάξι και μετά από λίγο φτάνει και το φορτηγό. Ο μπαμπάς ανοίγει το σπίτι και αρχίζουμε να ξεφορτώνουμε. Μετά από μισή ώρα  τα έχουμε  ξεφορτώσει όλα.