FIRST LOVE

บทที่สิบห้า - ทัศน(รก)ศึกษา 3

"โอเคแล้วจริงๆ ใช่ไหม" พี่ดินถามย้ำอีกครั้งขณะพาฉันเดินขึ้นมาที่รถ

"ปั้นโอเคแล้วจริงๆค่ะ"

"แต่ตาบวมมากๆ เลย"

ก็ไม่รู้พี่ดินจะย้ำทำไม คนทำฉันบ่อน้ำตาแตกก็คือพี่แกไม่ใช่หรอ

ฉันส่งยิ้มให้พี่ดินแล้วก้าวเท้าขึ้นรถ พี่ดินจัดการยัดฉันนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิม ยืนลูบหัวฉันสองสามที จากนั้นก็หันหลังเพื่อไปนั่งเบาะด้านหน้าฉัน

แต่ก่อนที่พี่เขาจะได้นั่ง พี่นุ่นที่ฉันไม่ได้เห็นหน้ามาทั้งวันก็เดินขึ้นรถมาเสียก่อน

"กูนั่งกับแทนเอง" พี่นุ่นพูดแล้วเดินแทรกพี่ดินขึ้นไปนั่งกับพี่แทนโดยไม่แม้แต่จะหันมาสบตากับฉัน

"เฮ้ย! ไอ้นุ่นมึง.."

พี่ดินพยายามเรียกพี่นุ่น แต่พี่นุ่นกลับยัดหูฟังใส่พร้อมทั้งหลับตาลง พี่แทนกับพี่ดินจึงได้แต่มองหน้ากันแล้วหันมาเหลือบมองฉันราวกับจะปลอบใจ

"ประจำเดือนมาไม่ปกติก็งี้แหละ ปั้นอย่าไปสนใจมัน เดี๋ยวเฮียจัดการเอง" พี่แทนพูดติดตลก

ฉันนั่งมองคนนั่งเบาะหน้าด้วยสายตาไม่เข้าใจ พี่นุ่นเป็นอะไรทำไมต้องทำกับฉันแบบนี้ ก็รู้ไม่ใช่หรอว่าฉันชอบพี่ดิน รูปนั่นถึงดูผ่านๆ จะเหมือนฉันกำลังนั่งกอดกับพี่ดินอยู่ก็เถอะ แต่เขาก็น่าจะรู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองไม่ใช่หรือไง

แล้วฉันทำผิดอะไรอ่ะ

ความน้อยใจที่ตีตื้นขึ้นมาในอกเริ่มส่งผลกระทบออกมาทางกระบอกตาที่ร้อนผ่าว น้ำตาที่เหือดแห้งไปเมื่อไม่กี่นาทีเริ่มกลับมาโจมตีการมองเห็นของฉันอีกครั้งหนึ่ง

ไหนว่าชอบฉันไง ทำไมทีอย่างงี้ล่ะไม่เห็นจะสนใจความรู้สึกฉัน

"เฮ้ย! น้องปั้น ร้องไห้ทำไม"

พี่ดินรีบหันกลับมาคว้าตัวฉันเข้าไปปลอบ มือวางพาดข้างใบหน้าสาวน้อยที่เปื้อนเขรอะไปด้วยหยาดน้ำตา ส่วนริมฝีปากหนาก็คอยเปล่งวาจาหวานเข้าประโลม