"ไม่เข้าใจว่ะ ทำไมปั้นต้องมาขลุกอยู่แต่กับดินวะ"
ฉันเงยหน้าขึ้นมองพี่นุ่นที่ยืนหน้าง้ำเท้าเอวเป็นยักษ์อย่างขอไปที ริมฝีปากบิดออกเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะหันกลับไปนั่งดูพี่ดินทำข้อสอบเลขอย่างเมามัน
"นี่มันใช่มั้ยวะเนี่ย ทำไมกูต้องมีมึงพ่วงมาตลอดเวลาเลยวะไอ้ห่าดิน จะกลับหอ กินข้าว ส่งน้องเข้าห้องเรียน แล้วน้องมันก็นัวเนียพันแข้งพันขามึงตลอด" พี่นุ่นบ่นกระปอดกระแปดแต่กลับทรุดนั่งลงข้างฉันแบบเสียไม่ได้ เขาจัดการวางขนมอบกรอบในมือลงตรงหน้าฉัน จัดแจงเปิดขวดน้ำแล้วใส่หลอดลงไปให้เสร็จสรรพ "ส่วนกูก็กลายเป็นเบ๊ชั้นดีของคุณน้องข้าวปั้น โดยที่คุณน้องข้าวปั้นก็ไม่ได้สนใจใยดีกูแม้แต่นิดเดียว"
"บ่นจังวะ" พี่ดินขมุบขมิบปากว่า
และใช่ ทำไมพี่นุ่นบ่นจัง
"พี่นุ่นไม่พอใจก็ไปนู่นนนนนนนเลยค่ะ นู่น ส่วนทางนี้ปั้นจะจัดการทั้งขนมทั้งพี่ดินให้เองค่ะ ไม่ต้องห่วง"พยักหน้าบุ้ยใบ้ไปทางห้องเรียนว่างๆ ตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี จากนั้นจึงหันกลับไปมองพี่ดินที่ขัดสมาธิอยู่บนพื้นแล้วใช้ม้านั่งหินอ่อนเป็นโต๊ะแทน ฉันเอื้อมมือไปคว้าขนมของพี่นุ่นขึ้นมาแกะ หวังจะกินให้หายหิว แต่มือของพี่นุ่นกลับยื่นมาคว้าทั้งแขนฉันทั้งขนมไปดื้อๆ เฉยเลย
"ปั้นจะกินขนม"
"เรื่องของปั้น พี่จะชวนปั้นไปหาที่กินที่อื่น"
"เรื่องของพี่นุ่น"
"ถ้าเป็นเรื่องของพี่ งั้นก็ไปกันเถอะ"
"ไม่"
"ไป"
"ไม่"
"กูไปเอง จบ" เสียงของพี่ดินดังทะลุกลางปล้อง พร้อมกับที่ร่างสูงผิวสีแทนขยับลุก คว้าเอาหนังสือเตรียมสอบเล่มหนาติดมือ แล้วเดินตรงไปยังห้องว่างๆ ห้องนั้นแทน
ประตูห้องเรียนงับปิดไล่หลังพี่ดินไปพรัอมกับความเงิบที่เข้าปกคลุมรอบตัวฉัน
KAMU SEDANG MEMBACA
FIRST LOVE
Fiksi Remajaคุณจำรักแรกของตัวเองได้ไหม? คุณเคยมีรักแรกไหม? ขอแนะนำให้รู้จักกับน้องข้าวปั้น สาวน้อยวัยใส... ที่จะทำให้หัวใจของคุณกระชุ่มกระชวย... ด้วยพลังแห่งความนก ไม่ว่าจะนกแก้ว นกเขา นกกางเขน ข้าวปั้นจะขนมันมาทั้งกรง เพื่อรักแรกในชีวิตของเธอ พี่ดินจะต่อสู้ก...
