FIRST LOVE

บทแทรก - ความดิน โดยนายดิน

'น้องดินชื่อดิน น้องดินจึงเป็นเหมือนแผ่นดินของป่าป๊าหม่าม๊า น้องดินจะเป็นเด็กที่แข็งแกร่ง และน้องดินจะเป็นแหล่งพักพิงให้กับสิ่งมีชีวิตได้อาศัย'

นี่คือคำพูดสุดท้าย ก่อนหม่าม๊าจะจากผมไปไกลสุดฟ้า

...เพราะว่าแม่ผมเป็นแอร์โฮสเตส

ไม่ขำ โอเค ไม่เป็นไร

คุณแม่บอกว่าเกิดเป็นลูกผู้ชายจะต้องเข้มแข็ง อดทน ให้เหมือนดิน แต่ก็ต้องอ่อนโยนให้สมกับเป็นลูกของนางฟ้าอย่างคุณแม่ ดินในวัยเด็กได้แต่สงสัยว่า ถ้าแม่เป็นนางฟ้าจริงทำไมนางฟ้าถึงไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่เลย ก็... นั่นแหละ แน่นอนว่าต่อให้เกิดมาโง่ขนาดไหน ยังไงผมก็เรียนรู้ได้เอง ว่าคำถามพวกนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนทนรับฟังได้หรอก

จนกระทั่งผมมารู้จักนุ่น

นุ่นเป็นเพื่อนคนแรกที่ผมมี ณ โรงเรียนแห่งนี้ ด้วยใบหน้า สีผิว รวมถึงนิสัยอันแสนเจนเทิลแมนของมันที่มีต่อคนรอบตัว ภายในระยะเวลาไม่นานเท่าไหร่นับจากวันแรกที่พวกเขาก้าวเท้าเข้ามาในรั้วโรงเรียน เจ้านุ่นเพื่อนผมก็จัดการโค่นตำแหน่งเจ้าชายคนเดิมของรุ่นพี่ที่แก่กว่าปีนึงอย่างพี่น้ำปั่นลง แล้วมันก็ขึ้นเป็นเจ้าชายอย่างถาวรยาวนานจนกระทั่งเราขึ้นมอสี่

และนี่คือจุดหักเหของเรื่องทั้งหมด

'ดิน น้องฟ้าฝากจดหมายนี่มาให้มึงว่ะ'

'พี่ดิน น้องมะม่วงฝากนี่มาให้พี่ว่ะ'

'เฮ้ยดิน ปีโป้ฝากจดหมายมาให้'

ตอนนั้นผมกำลังจะขึ้นมอสาม จำได้ดีเลยว่า ดินในวัยมอสามนั้นบ้าคลั่งกับการเตรียมตัวสอบเตรียมทหารมากแค่ไหน จากที่นอนตื่นมาก็เล่นเกมโดดเรียน ก็เปลี่ยนเป็น นอน เล่นเกม โดดเรียน แล้วอ่านหนังสือ (ดูมีสาระขึ้นประมาณ 0.10%) จนไอ้นุ่นที่นอนข้างๆกันมายาวนานต้องจัดการขนหาสาระความบันเทิงรูปแบบอื่นมาให้ผมเล่นเพื่อความสบายใจ นั่นคือการดูละคร