my new life

Part 35

Την επόμενη ημέρα ξύπνησα από τον ενοχλητικό θόρυβο του κινητού μου.Παλι καλα που το έχω ρυθμίσει να χτυπάει από μόνο του κάθε μέρα γιατί θα έχανα και σήμερα το μάθημα..η ωρα ειναι 6:30 και με δυσκολία ανοίγω τα μάτια μου σήμερα βρέχει αρκετά και εγω πρέπει να πάω στο μάθημα με λεωφορείο αφού με τον Luke δεν μιλάω.Ισως να πάω με τον Micheal και την Μονικα..σηκώνομαι βαριεστημένα από το κρεβάτι και παρακολουθώ τον μικρούλη μου να βγαίνει και εκείνος κουνώντας την ουρίτσα του.Γαμωτο τι θα κάνω με τον σκύλο μου;;το είχα ξεχάσει..πρέπει να ξεκινήσω πιο νωρίς ώστε να τον αφήσω στον κοιτώνα.Σηκωνομαι γρήγορα από το κρεβάτι αλλα το γόνατο μου με πεθαινει..σφίγγω τα δόντια μου και ανοίγω την Γάζα που βρίσκεται εκεί.Το Πεταντίν έχει φύγει και απο'τι θυμάμαι πρέπει να βάζω τακτικά και την φαρμακευτική κρέμα.Ξανατυλιγω τη Γάζα μιας και τα πράγματα για τη πληγή μου είναι κάτω.Ντύνομαι με τα ρούχα που έφερα χθες..φοραω όσο πιο γρήγορα μου επιτρέπει το πόδι μου το μαύρο τζιν με τα σκισίματα στα γόνατα και έπειτα την μακριμανικη στενή άσπρη μπλούζα μου.Τωρα που το βλέπω φαίνεται η μπλε Γάζα από το σκησιμο αλλα δεν είχα προγραμματίσει ότι θα βρισκόμουν σε αυτή την κατάσταση.Τοποθετω την άσπρη μπλούζα μου βιαστικά μέσα από το τζιν και έπειτα φοράω τα vans μου.Ευτυχως έφερα και μια μαύρη ζακέτα για κάθε ενδεχόμενο όπου θα μου χρειαστεί σήμερα.Αφηνω τον Luke στο δωμάτιο και αφού κλειδώνω κατεβαίνω όσο πιο γρήγορα μπορώ τέλος πάντων τις σκάλες.Ξαφνικα πέφτω πάνω σε ένα σώμα και πετάγομαι στον αέρα,σηκώνω το πρόσωπο μου και βλέπω τον Luke.Γαμωτο.
Εγω:σ-συγνώμη
Luke:ξεχνα το
Λεει απλά.Γυρναω να φύγω νευριασμένα αλλα με τραβάει από το μπράτσο και με φέρνει απότομα κοντά του.
Luke:Συγνώμη γαμωτο.Πως εισαι;
Εγω:Καλα
Λέω απλά κοιτώντας κάτω
Luke:Κοιτά με
Λεει και σηκωνει το πιγούνι μου ώστε να τον κοιτάω.Ανατριχιαζω.Μαλλον το καταλαβαίνει και ένα πνιχτό γέλιο του ξεφεύγει.Πως γίνεται να καταλαβαίνει αμέσως τι μου συμβαίνει;
Luke:Ακόμα και σε αυτή τη κατάσταση που βρισκόμαστε πάντα μα πάντα θα υπάρχει αυτή η χημεία ανάμεσα μας.Γιατι με κανέναν άλλον δεν θα ανατριχιάζεις όταν σε αγγίζει με κανέναν άλλον δεν θα ανάβει η φωτιά μέσα σου όπως ανάβει με εμένα.
Μου λεει και έπειτα αφήνει το πρόσωπο μου και φεύγει.Εγω έχω μείνει στο ίδιο σημείο να τον κοιτάω μέχρι που εξαφανίζεται στον πάνω όροφο.Γυρναω άφωνη άπο τα λόγια του Luke και κατευθείνομαι προς την κουζίνα που είχα αφήσει χθες την σακούλα.Ωπα.Τι ήταν αυτό τώρα;Αρχίζω και ξανασκευτομαι αυτό που μου ειπε ο Luke.Με ξέρει τοσο καλα.Μπαινω μέσα και βλέπω την Μονικα να φτιάχνει τοστ
Εγω:Καλημέρα
Μονικα:καλημέρα κούκλα πως εισαι;
Εγω:μια χαρα
Της λέω ενώ της δίνω ένα μικρό χαμόγελο.
Μονικα:Θα έρθεις μαζί μας σήμερα έτσι;
Εγω:Ναι αν δεν σας κάνει κόπο
Η Μονικα στριφογυρίζει τα μάτια της και έπειτα με κοιτάει με ένα βλοσσυρό βλέμμα.
Έγω γελάω λίγο και έπειτα συνεχίζω
Εγω:Παω να ετοιμαστώ
Μονικα:Οκ κούκλα εμείς σε μισή ωρα θα φύγουμε
Της γνέφω και έπειτα πηγαίνω στο μπάνιο μπαίνω μέσα και κλειδώνω πίσω μου.Βγαζω το παντελόνι μου και έπειτα βγάζω το μπλε λάστιχο και την Γάζα.βαζω Πεταντίν και έπειτα απλώνω την φαρμακευτική κρέμα.Ξανατυλιγω την Γάζα και βάζω πάλι το μπλε λάστιχο.Φοραω γρήγορα το παντελόνι μου και έπειτα πιάνω τη χτένα.Σημερα δεν έχω ούτε χρόνο ούτε όρεξη να Ισιωσω το μαλλί μου όποτε το αφήνω στη φυσική του Μπούκλα.βουρτσιζω τα δόντια μου και προσθέτω λίγο άρωμα.Κοιτάω το ρολόι και ειναι ήδη 7:20 σε 10 λεπτά τα παιδιά θα φύγουν.Παω πάνω σιγά αυτή τη φορά αφου το πόδι μου δεν μου επιτρέπει και πολλα και ξεκλείδωνω την πόρτα.Ο Luke 🐶 μόλις με βλέπει κουνάει την ουρίτσα του από χαρα και εγω τον χαϊδεύω λίγο πριν τον βάλω πίσω στο κλουβάκι του.Ευτυχως που έχει μάθει μέσα σε αυτό και δεν κλαίει.Αλλιως δεν θα μπορούσα να τον μεταφέρω με ευκολία αλλα και εκείνος θα στενοχωριοταν.Αφου βάζω την τσάντα στην πλάτη μου πέρνω το κλουβάκι και κατεβαίνω κάτω.Εκει με περίμενε ο Micheal με την Μόνικα και μόλις με είδαν σηκώθηκαν όρθιοι
Micheal:Πως εισαι σήμερα;
Εγω:Μια χαρα
Εκείνος χαμογέλασε και αφου πήρε αγκαλιά την Μονικα προχωρισαμε έξω.
[...]
Το μάθημα κυλάει αρκετά βαρετά και ήμαστε μόνο στην δεύτερη ώρα.Εγώ κάθομαι στο τελευταίο θρανίο με τον Luke μόνο και μόνο για να μην υπάρξει κανένα επεισόδιο όπως την προηγούμενη φορά.Σήμερα συμμετέχω αρκετά στο μάθημα και προσπαθώ να επανορθώσω για τα μαθήματα που έχω χάσει.Η τελευταία ωρα έφτασε γρήγορα και εγω μάζεψα τα πράγματα μου.
Μονικα:Μωρό μου εγω θα πάω να κοιμηθώ στον Micheal σήμερα θέλεις να έρθεις στο σπίτι;
Εγω:Όχι ευχαριστώ πάντως..
Μονικα:Όπως θες..καλύτερα για εσένα γιατί θα είναι και η τσουλα η Τζενη όποτε καταλαβαίνεις..
Εγω:Καλα αυτό ειναι το μόνο σίγουρο.Καλα που μου το είπες
Της λέω και μου γνέφει χαμογελώντας
Μονικα:Θα τα πούμε!
Μου λεει και σηκώνω το χέρι μου για να την χαιρετήσω.
[...]
Μπαίνοντας στον κοιτώνα ο Luke 🐶 ήρθε τρέχοντας στην αγκαλιά μου κουνώντας την ουρίτσα του.Πλεον μπορεί να τρώει κανονικά αφου μίλησα και με την κτηνίατρο.Το μόνο που πρέπει να προσέχω ειναι να πίνει πολυ νερό.Αφου του αγόρασα ένα κουτάκι κονσέρβα,γέμισα το μπολάκι του και χωρίς υπερβολές σε δυο μόλις λεπτά ήταν άδειο!
Αμέσως ένιωσα το στομάχι μου να γουργουρίζει.Πηρα το τηλέφωνο και αφου
Παρήγγειλα μια πίτσα έκατσα στο μικρό γραφείο για να διαβάσω μέχρι να έρθει.Η πίτσα έκανε μόλις δεκαπέντε λεπτά και εγω το μόνο που πρόλαβα ήταν να κάνω τα προβλήματα των μαθηματικών.Αφού πλήρωσα έκατσα στο κρεβάτι μου και άνοιξα την τηλεόραση για να δω αν έχει τίποτα να δω.Αφησα μια ταινία δράσης ενώ έτρωγα ταυτόχρονος..η πίτσα ειναι πολυ νόστιμη και ο Luke🐶 μπήκε στον πειρασμό,δεν άντεξα έτσι όπως με κοίταζε και έτσι έφαγε ένα κομμάτι..Το μυαλό μου γύριζε συνεχώς στον Luke και στη συναυλία.Με βασάνιζε η σκέψη οτι θα μπορούσε να κάνει κάτι με μια άλλη.Και σήμερα θα ειναι εκεί η Τζενη.Τα νεύρα μου αυξάνονται όλο και περισσότερο και αρχίζει να με πιάνει το κεφάλι μου.Πηγαινω και πιάνω ένα ντεπόν και το πίνω μονομιάς.Καθομαι πίσω στο γραφείο μου και συνεχίζω το διάβασμα ελπίζοντας να ξεχάστω.
[...]
Η ώρα έχει πάει 7 το απόγευμα όταν επιτέλους τελειώνω τα μαθήματα μου.Το κεφάλι μου ευτυχώς έχει περάσει αλλα συνεχώς με βασανίζουν οι σκέψεις της Τζένης και της συναυλίας.Έκατσα στο κρεβάτι μου και αμέσως ο Luke🐶 βρέθηκε στην αγκαλιά μου..Χαμογέλασα ελαφρά και αρχίσα να τον χαϊδεύω.Τα μάτια μου έκλειναν σιγά σιγά.Ξαφνικά ακούω έναν δυνατό χτύπο στην πόρτα και πετάγομαι.Κάθομαι για λίγο μέχρι να συνειδητοποιήσω τι γίνεται.Σηκόνωμαι βαριεστημένα και ανοίγω την πόρτα.Αμέσως γουρλώνω τα μάτια.Ο Luke στέκεται στην πόρτα ψάχνωντας ένα συναίσθημα μέσα στα μάτια μου.Εγώ έχω μείνει να τον κοιτάω σοκαρισμένη,μέχρι που η φωνή του με ξυπνάει.
Luke:Να περάσω;
Μου λεει απλά και εγω το μόνο που καταφέρνω να κάνω ειναι να γνέψω θετικά.Μπαινει και ακολουθώ και εγω κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.Τον βλέπω και στέκεται όρθιος με χέρια στις τσέπες του τζιν του.Με κοιτάει εξεταστικά πριν ανοίξει το στόμα του να μιλήσει.

Στο καλύτερο σημείο σας έκοψα💖Αν παρατηρήσατε στο σκυλάκι της Λίζ βάζω ένα 🐶 ώστε να τον ξεχωρίζετε από τον Hemmings.Στο επόμενο παρτ έχω σχεδιάσει πολλές ανατροπές😁
Like&Comment if u want next part💘