Back with Vengeance (FIN)

Chapter 8

Underground River

"What the heck?!" agap ko nang makitang nakatitig si Rhiniere sa akin. His eyes are pierced through me that I could feel myself being conscious of what he's doing.

"Stop staring at me!"

Kakagising ko lang tapos bubungad ang pagtitig nang lalaking kasama ko ngayon sa kwarto. Magulo pa ang buhok niya ngunit nakaplaster ang ngiting matagal nang nakakaapekto sa akin. This guy surely knows how to make my heart skip a beat without saying anything.

"Ang ganda mo pala kapag bagong gising," ngumisi siya tsaka nilapit ang mukha niya sa akin.

"Alam mo bang kanina pa kita gustong halikan?" dagdag niya pa.

I felt my cheeks turned red and before that ay nilayo ko siya sa mukha ko, "Stop making fun of me!"

Tumawa siya. I stared at him, malamlam ang mata niya at nanlalalim ang mga ito. "Nakatulog ka ba?"

Nawala ang ngiti sa labi nito saka tumingin sa ibang direksyon.

Dahil ba sakin kaya hindi siya nakatulog?

Nakaramdam ako ng guilt kaya lumapit ako sa kinaroroonan niya at hinawakan ang ilalim ng mata niya.

"I thought you were sleepy last night. Bakit parang hindi naman?" Nagulat ako nang hinawakan niya ang kamay kong nasa ilalim mata niya at nilagay ito sa pisngi niya.

"Hindi mo alam kung pano ako nagpipigil na wag kang hawakan kagabi pero ngayon hindi ako makapaniwalang ikaw pa ang naunang humawak sakin. Seriously, Sab. Why are you so cruel?" he asked me while his eyes are looking intently at me. Kumalabog ang dibdib ko.

"I've been trying to resist the temptation of holding your hand like this," then I found my hand being intwined with his.

Nanatili akong tahimik dahil hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang mga sinasabi niya. Siya lang ang may kakayahang gumawa sakin noon. His words often makes me speechless like he always does.

"Let's be like this for awhile, Sab. Please?"

Marahan akong tumango, hinayaan siyang hawakan ang kamay ko at halik-halikan ito. Parang may kamay na humaplos sa puso ko, napangiti ako ngunit pilit ko itong tinatago.

Control it, Sab. Damn it, control what you're feeling now!

"Fvck, hindi ko inisip na darating ang araw na makakasama at mahawakan ko ulit ang kamay mo nang ganito." Rinig ko ang mahihinang singhot niya. I felt the pain he's feeling. Nasasaktan din ako sa mga pinapakita niya sa akin.

"Why are you doing this, Rhiniere?"

Sa tagal kong nanahimik ay ngayon lang ako nagkaron ng lakas ng loob na magsalita. He stared at me, his eyes were bloodshot. I couldn't understand why he's crying when in the first place ay siya rin ang nanakit sa akin.

"Hindi mo ba maintindihan kung bakit ko ito ginagawa, Sab?" he breathed out na para bang napakahirap huminga.

"I don't know if this is only an act or talagang magaling ka lang mang-uto," mahina kong saad.

Suminghap si Rhine nang sabihin ko iyon. Bumigat ang dibdib ko nang makita ko ang pagtulo nang luha nito.

He's a great actor. H'wag kang papauto, Sab. Huwag...