สตีฟกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมาเขาต้องเลือกว่าเขาต้องเลือกใครระหว่างสตาร์คกับบัคกี้พวกรัฐบาลไม่เลิกราพวกมันต้องการบัคกี้ขณะที่สตาร์คเองก็ต้องโดนบังคับให้มาล่าเขาเขาไม่สามารถที่จะเลือกได้ทั้งนั้นเขารักทั้งสองคน รักทั้งสองคนมากจริงๆครั้งหนึ่งเขาเคยเลือกบัคกี้และครั้งตอนนี้มันเป็นอักครั้งที่เขาต้องเลือก...
สตีฟอยากยื่นมือไปหาโทนี่แต่เขาเขากลับยื่นมือไปหาบัคกี้...
กริ๊ก!
เสียงปลดเซฟปืนดังขึ้นตรงหน้าของเขาเจ้าของแขนเหล็กยกปืนจ่อหน้าผากของเขา...
"บัค"
"เงียบได้แล้วสตีฟ"บัคกี้เอ่ยออกมาอย่างเบื่อหน่ายดวงตาเย็นชาเหมือนจะแช่แข็งคนที่ถูกจ้องมองได้สตีฟได้ยินเสียงสตาร์คร้องห้ามแต่เหมือนบัคกี้จะไม่ฟัง
ปัง!
"อย่าโวยวายไปสตาร์คมันโคตรจะหนวกหู"บัคกี้ยิงปืนเฉียดใบหน้าของอีกฝ่ายจนเลือดออกเป็นทางก่อนจะหันกลับมาเจ้าของเรือนผมสีอ่อนตรงหน้า
"รู้ไหมสตีฟ?นายมันโง่ของโง่เลยว่ะไม่เคยคิดเลยว่าจะมีเพื่อนที่โคตรโง่อย่างนายได้"น้ำเสียงยิ้มเยาะออกมาจากริมฝีปากสีระเรื่อบัคกี้เดินเข้ามาใกล้อีกก้าว"เลิกยื่นมือมายุ่งวุ่นวายกับฉันได้แล้วสตีฟ การมีนายในชีวิตมันแม่งโคตรคือความผิดพลาดในชีวิตเลยจริงๆ"ร่างเพรียวเอ่ยอย่างเหนื่อยหน่ายและก่อนที่สตาร์คจะได้สวมเกราะ...
ปังปัง
กระสุนสองนัดก็เจาะขาทั้งสองขาจนล้มลงฟาดพื้น...
"สตาร์ค!!!"
ผลั้วะ!
