"Git burdan"
Tekrarla aynı şeyi söylerken araya başka bi ses daha karıştı. Bu Taehyung...
"Bakma"
"Iseul?"
Vücudumun sarsılmasıyla gözlerimi açabildim. Yine mi rüya!!! Bunun gerçek olduğuna yemin edebilirim. Hala nefes alamıyorum!!!
"Iseul derin nesef al!!!!" yüzümü avuçlarının arasına alıp bağırıyordu. Derin nefes alıp gözlerimi kapattım.
"Şimdi ver!!" nefesimi verince rahatlamaya başladığımı hissettim. Sanki boğazımı sıkan eller yok oluyormuş gibi.
"Devam et Iseul!!" Nefesimi tekrar içime çekip bıraktım ve rahatladığımı hissedince gözlerimi açtım. Sedyede yatıyordum ve Taehyung elimi tutmuş endişeli gözlerle bana bakıyordu.
"İyiyim bakma öyle"
"Bunu hep yapıyor mu?" dedi bakışlarını üstümden çekmeden. Onu hafifçe itip yerimden doğruldum.
"Kim? neyi?"
"Nefes alamıyordun Iseul ölecektin!" ani çıkışı beni ürküttü. tabi ki ciddiye alıp üstelemeyeceğim. o rüyayı kim görse üstelemek istemezdi
"Tae sadece kabus gördüm. " başını olumsuz anlamda sallayıp saçlarını karıştırdı. şuan ona bakmak bile beni sinirlendiriyor. Rüya da olsa dayanamıyorum.
"Gidelim. Uykum var" dedi ve laptopu kapattı. Bay Kim in odasından çıkıp koridorda yürümeye başladım onu beklemeden. Belki de görmek istemediğimdendir.
İçimde bi şeyler kopmuş durumda ve onu görmek istemiyorun. Görmeye hatta dokunmaya korkuyorum. Bunlar neden oluyor?
Bi rüya, kabus böyle sürmez. Her defasında gerçekmiş gibi kokuyu en ince ayrıntısına kadar hissettiriyor. Sanırım artık güçsüzleşiyorum. Ruhumu emiyormuş gibi güçsüzleştiriyor beni.
Aklım gitti ve dönüp duruyorum derinlerde. Kontrolü kaybetmiş gibi..
Taehyung un kollarını boynuma sarmasıyla irkildim. Arkamdan sarıldı ve yürümeye devam ediyorduk. Bana dokunması bile garip hissettiriyor. Kötü değil..
"Çok korktum" dedi endişeli çıkan sesiyle nefesi boynuma çarparken.
"bende" boynuma bi öpücük bıraktı. Sıcak ve yumuşak.. Tüm duyguları aynı anda yaşattı o öpücük. Korku, endişe, aşk, mutluluk ve üzüntü. Evet üzülüyorum. Bunun son bulacağı için üzülüyorum. Her şeyin bi başlangıcı varsa sonu da vardır.
"İyi geceler Iseul.
Seni seviyorum" Kollarını üzerimden çekip uzaklaştı. Ona baktım karanlık koridorda yüzü görünmese de.
"İyi geceler"
kapıyı açarken aklıma gelen şeyle tekrar ona döndüm.
"Taehyung!"
"Efendim?"
"Benim odamda uyur musun? Korkuyorum"
"Bende bu anı bekliyordum" kıkırdadım ve odama girdim.
beraber uyumamız gerekirken ona diğer yatakta yatmasını söyledim. Hızlı ilerlemek istemiyorum. İlişkimiz ne kadar hızlı ilerlerse o kadar çabuk bitecek.
Ben sadece onunla olmak istiyorum. Bi gün ayrılsak bile onu sevdiğim kadar bi başkasını sevemem. Ben tüm duygularımı onunla bitiriyorum. Bu kadar çabuk bağlanmamam gerekirdi.
