Nasıl Böyle bi durumda olduğumu bilmiyorum. Anlık bi şeydi işte istiyorsun ve oluyor. Sadece sarılmak yetmedi bize. Vücudumuz bundan fazlasını istedi belki sınırları aştı ve biz de karşı gelmedik bu hise. Pişman olmayacağımı da biliyorum. Elbet bir gün sevişecektik. Bu da özlem dolduğumuz romantik bi ana denk geldi. Hayallerimin çok üstünde bi şeydi. Nasıl hissettiğime gelecek olursak bulutların üstünde gibiyim. Yeniden doğmak gibi. Bir hayalimde onun giydiklerini giymekti. Kokusunun üzerime sinmesi.. Onu da gerçekleştiriyorum.
Dün düşüncesizce bi köşeye attığı siyah tişörtünü giyip mutfağa gittim. Filmlerde böyle olmaz mı? sevişirler ve uyanınca birbirlerini izlerler ya da kahvaltı yaparlar. Aslında Taehyung un kahvaltıyı yatağıma getirmesi gerekirdi ama onu uyandırmaya kıyamam. Ben hazırlarım ve yeriz. Zaten fazlasına zamanım yok.
Uzun zamandır bu evde yaşıyor gibi mutfağı bulmam zor olmadı. Direk dolabı açıp içindekilere göz gezdirirken susadığımı farkedip suyu aldım ve dolabı kapattım.
Arkamı dönmemle masada gördüğüm adamın şokuyla su elimden düştü. Bacağıma sıçrayan su bacaklarımı dondururken gözlerimi ondan ayırıp yere dağılan cam parçalarını toplamak aklıma bile gelmedi.
Gözlerim yuvalarından fırlacak kadar açıldığında o da benim kadar şaşkın olacak ki ağzı açık bi şekilde beni izliyordu.
"B-bay K-kim!!?" Gözlerini bi kaç kere kırpıştırdı ve elindeki kaşığı masaya vurdu.
"Üzerine bi şeyler giy ve o yarım akıllı Taehyung'u da al buraya gel"
"P-peki"
Ondan korkmuyorum sadece yarı çıplak gördüğü ve neler olduğunu anlayabildiği için utanıyorum. çok utanıyorum.
Kendime lanetler yağdırarak Taehyung un odasına gittim. O her şeyden habersiz derin uykusunda kim bilir neler görüyor.
Bense Bay Kim in beni böyle görmesinin verdiği utançla zamanı geri alabilmenin ne kadar mümkün olduğunu düşünüyorum ki zaman makinesi olsa yine beni kurtaramazdı. Çok şanslıyım ya!
Eminim fahişe olduğumu düşünmüştür. Lanet olsun hiç olmadığım kişiliğe bürüyecek beni! Neden buraya geldi ki!!! NEDEN!!!
"Taehyung uyan!!
Taehyung!!!
Uyansana!!!"
"şşh biraz daha kollarımda kal daha gitmek için çok erken" Gözlerini açmadan bi şeyler gevelerken beni kendine çekmeye çalıştı. Kollarımı ondan kurtarıp yataktan kalktım.
"Bay Kim mutfakta bizi bekliyor. Hemen!"
Aceleyle eteğimi giyip tişörtü içine sokuşturdum. Taehyung a pijamasını atıp dolabını açtım tişört almak için.
"Ahh gerçekten..bu adam beni deli ediyor." Bıkkınla yataktan kalkıp üzerini giyindi oldukça yavaş hareketlerle. Bu da beni deli ediyor.
Mutfağa Bay Kim in yanına gittik. Büyük ihtimalle yanlış yolda olduğumuzla ilgili öğütler falan verecek ama umrumda değil. Bu yoldan geri dönmeye niyetim yok. Zırvalıklara kulak asmayacağım.
"Oturun" dedi eş zamanlı olarak önündeki sandelyeleri işaret etti.
Ben stresten tırnak diplerime işkence ederken Taehyung baygın gözlerini ona dikmiş uykusundan etmenin bedelini ödetecek gibi bakıyordu.
"Siz ne yaptığınızın farkında mısınız?"
"Evet"
"Olmaması gereken şeyler olursa ne yapacaksın küçük beyinli!! O senden küçük!! Daha 17 yaşında!!!"
