Bölüm 4: Aptal ve Aşık Gönül

858 27 4
                                    

Merhabaaalar :) Yeni bir bölüm daha...
Umarım beğeniyorsunuzdur. Lütfen beğenip yorum yapmayı unutmayın. Sizleri çok seviyorum. Teşekkürler... İyi okumaaalar :)



Uçurumun kenarına geldiğimizde, uzun uzun gözlerime baktı.Ben bu bakışı ölene kadar unutmayacağım ! Çaresizlik akan gözler.Kızarmış ve biraz şişmiş göz kenarlar. Kirpik uçlarına kadar aşık bir adam.Arabanın camından dalga sesleri bir müzik notası gibi kulağımda çalıyordu.

''O adam için üzülmene değmez!'' dedi bir anda.Evet haklısın değmez.

''Değmez ! Kendime zarar verme fikri bile...Çok yanlış yaptım.Hayatımı sana borçluyum.Asla hakkını ödeyemem. Çok çok teşekkür ederim.''

''Her nefes alışının büyük bir kıymeti var. Bir daha bunu yapmayı düşünmezsen. hakkını ödemiş olursun !''Sen nasıl bir adamsın ya...Kalbinden öperim!

''Ne kadar büyük bir kalbin var.'' Dedim sesim titrerken.

''Seni tanıdığım için çok şanslıyım Umut! Artık eski Hayat olmayacağım !Çok teşekkür ederim.Sağ ol !Umarım sende mutluluğu bulursun...'' yüzüne acı bir gülümseme yayıldı. Arabadan indik. Uçurumdan denize doğru baktı.

''İşte mutluluğum !Acım, huzurum ,canım herşeyim ! ''Hafif bir tebessümle baktım ona . Ahh...Nasıl bir insansın sen !

''Hayat...Ben artık hiçbir zaman dolu dolu yaşayamayacağım.O yüzden sen git.Gül.Bağır.Koş.Uç.Yaşa ! Dolu dolu yaşa .Yaşamanın nefesten ibaret olmadığını kanıtla herkese.Değmeyen bir insan için hırpalama kendini. Bak ömür ne kadar kısa. Elindekilerin kıymetini bil ! Benim gibi olma inşallah.Allah daha büyük acılar göstermesin !''

Yaşlı gözlerle onu dinledim.Hayatımda dinlediğim en içten,en doğru konuşmaydı! Hıçkırıklarım fazlalaştığında ,.Bana söyleyecek bir şey bırakmamıştı. Ona veda etmek için elimi uzattım.Tokalaştık.Sanki yıllardır birlikteymişiz gibi hissettim çünkü ayıramıyordum elimi.Daha önce hiçbir erkekte görmediğim bir ışık görmüştüm ben onda. 'Umut Işığı...'

''Hoşça kal masum.İyi bak kendine''

''Hoşça kal can kurtaran.'' Dedim gülümserken,bana 'masum 'demesi hoşuma gitmişti.Devam ettim

''Çok teşekkür ederim. Hakkını helal et!'' uzunca bir süre minnetle baktıktan sonra, o da konuşmasına devam etti.

''Helal olsun...''

Arabama doğru giderken bir anlığına durup arkama baktım.Hala orda duruyordu.Minnetle gülümsedim .O da gülümsesin diye ellerimle ,gülümseme işareti yaptım.Koca bir gülümseme gönderdi bana, daha sonra elini kaldırıp salladı.İçime kocaman bir huzur ve hüzün doldu. Hayatımın en güzel , en garip saatini yaşamıştım onunla , bu büyük bir huzurdu.

Kötü olan onu bir daha göremeyeceğimdi ! Hoşça kal kalbi, ruhu aşktan yaratılmış adam. Ölsem de unutmam artık seni !

******************

Eve geldiğimde karmaşık duygularla, ne yapacağını bilemez güzel ev arkadaşım canım dostumla karşılaştım. Yokluğumdan oldukça fazla endişe etmiş olacak ki, beni gördüğü gibi koşup boynuma sarıldı.

''Neredesin Hayat ! Aklım çıktı.Sana bir şey oldu sandım !! '' titreyen sesi ve bedenine bakınca beni sevdiğini bir kez daha anlamıştım. Zaten beni seven bir o vardı. Buse'm benim. Kardeşim ! Kestane kahvesi gözlerine uzun uzun baktıktan sonra, sessiz bir şekilde Buse'nin çok severek aldığı pudra pembesi büyük koltuğa oturduk. Konuşmak istemediğimi anladığından , beni dizlerine yatırdı ve saçlarımla oynamaya başladı.

Hayat ve Umut Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin