İÇİMDEKİ SEN

5. BöLüM : Belirsizlik Çıkmazı

 Bölüm şarkısı Sulhperver- Sır. Rap sevenler varmı bilmiyorum ama bence sevmeseler bile dinleyince seviyor insan, bende öyleydim. Tavsiyem dinlemeniz yönünde dinleyenler bittikçe başa sararak bölümü bu şarkıyla okuyabilirler. Keyifli okumalar asjdjsj

***********************

Semih'in Ağzından / İki yıl önce lise 1. sınıfın ilk günü

 "Bu burslu okuyanların sayısı sonunda bu okulda okumayı hak edenlerden fazla olacak gibi görünüyor." dedi Deniz.

 Ben bu çocuğu anlayamıyordum. Küçüklükten beri kendinden aşağıda olanlara karşı hep nefret, kin, kibir beslemişti. Kadınlara ve kızlara olan öfkesini söylemiyorum bile. Sanırım biraz da o sinirlerini bozmuştu.

 "Ne olmuş okulda burslu olarak okuyan insanlar varsa. Onların ne zararı var ki sana?" Bende sinirlenmiştim artık.

 "Yürü." dedi ve arkasına bile bakmadan okulun içine doğru ilerledi. Ekin de çoktan peşinden gitmişti zaten. Ne yapacağını görmek için bende gittim arkalarından. Üçüncü kata çıktık ve koridorun başında durduk.

 "Ne yapacağız burada? " Ekin benden önce davranmıştı. Bende bunun cevabını merak ediyordum.

 "Susun ve izleyin. Birazdan görürsünüz." Deniz'den de başka nasıl bir cevap beklenirdiki zaten.

 Yaklaşık beş dakikadır bekliyorduk. Ekin'in benim koluma vurmasıyla ona baktım. Gözleriyle benim yan tarafımı gösteriyordu. Bende kafamı çevirip onun baktığı yere baktım. Yanımdan bir kız başı öne eğik bir şekilde sınıfa doğru ilerliyordu. Yüzünü tam görememiştim ama saçları sarının en güzel tonuna sahipti ve dümdüzdü. Ben daha ne olduğunu anlamadan Deniz, kızı arkadan itip öne düşmesini sağlamıştı. Ardından kızı ezmeye başlamıştı bile. Bıkmıştım ben bu çocuğun bu saçmalıklarından.

 Hemen onların arkasından koştum, kızın etrafını kalabalık sarmıştı. Kalabalığın arasından zor da olsa Deniz'in yanına ulaştım. "Bu da sana hoşgeldin hediyem olsun burslu." dedi. Ben gelmeden başka şeylerde söylediğinden emindim. Bu sözünden sonra yine devam edeceğini  bildiğim için yalnızca onun duyacağı bir şekilde "abi ne yapıyorsun. Tamam hadi gel gidelim." dedim. Ben söylemesem Ekin'in bir şey yapacağı yoktu. Zorla da olsa ikna edebilmiştim onu ve Ekin ile beraber gitmişlerdi.

 Ben gitmedim, üzülmüştüm kıza ve ne yapacağını merak ediyordum. Başı hala öne eğikti ve ağlıyordu. Ardından kızın önüne bir el uzandığını gördüm. Kimin uzattığını görememiştim ama kalbi kırılan kızın yüzünü görebilmiştim. Kafasını kaldırmış elin sahibine bakıyordu. Buradan bakınca ne kadar da güzel gözleri vardı öyle. Gözlerinin haricinde yüzü de çok güzeldi. Ben bu Deniz'i gerçekten anlamıyordum. Bu zamana kadar birçok güzel kız karşısına çıkmıştı. Fakat o ancak ve ancak *bu kıza nasıl eziyet edebilirim* diye düşünmüştü. Onun böyle olmaması için artık benim de elimden bir şey gelmezdi. Ancak tek temennim bir gün onu da dize getirecek, bu kötülükleri unutturacak bir kız ile karşılaşmasına inanmamdı...

***

 Semih'in Ağzından / Bugün

 İnanamıyordum, bu gerçek olamazdı değil mi? Biz sabah Deniz'in çarpıştığı kızın başına bela olmak için kaydımızı bu sınıfa aldırmıştık ve bu olamazdı dimi, olmamalıydı. Hayatımın bana bu tür oyunlar oynamasından gerçekten sıkılmıştım. Bu o kızdı. Okulun ilk günü kalbini kırdığı kız. Acaba kendisi de bunun farkında mıydı ? Tabiki de değildi. O kendinden başka kimseyi önemsemez, o kişinin hayatını mahveder daha sonra da unuturdu. Aslında Deniz o kadar da kötü biri değildi. İçinde bir yerlerde iyi bir insan yattığını biliyordum. Fakat bu kız konusu dışındaydı. Onlara asla iyilik göstermezdi.