memory card • jihan

046

0:01

"Hello? Jisoo?," agad kong bungad ng sagutin niya.

Tumikhim muna siya bago nagsalita. His voice is raspy and rough na para bang may nakabara sa lalamunan niya at nahihirapan siyang magsalita.
(Hello...)

Napakunot noo ako.
"You are not okay," I stated.

He coughed. (I am.)

My frown deepened. "You are not."

(I am fine, Angel. Fine.) Parang tanga pang natawa siya sa sarili. I rolled my eyes.

Fine? Fine ba ang tawag sa kanya ngayon? Halos mas malakas na nga yung bulong ng langaw sa kwarto ni Seungkwan kaysa sa kanya eh. Tapos umuubo at sumisinghot singhot pa siya. Yung tawa niya, parang daing na lang sa sobrang hina with matching nginig pa. Yun ba ang fine para sa kanya?

At sa pagkakaalam ko, Jisoo's parents are in the States. Mag-isa lang siya sa bahay nila at wala pa siyang mga katulong. Sinong nag-aalaga sa kanya?

"Hoy, Hong, diyan ka lang sa bahay mo. Hintayin mo ako diyan."

He groaned. Halatang ayaw niya.
(Huwag na. You need to attend class tomorrow.)

Kung nandito lang siguro siya sa tabi ko, malamang nakutusan na siya. Para siyang Kim Mingyu na ayaw magpaalaga at mas mahal pa ang school kaysa sa sariling katawan.

"Seryoso ako. Nakapunta naman na ako diyan kaya huwag ka ng umangal. Pupuntahan kita at aalagaan," I said with finality.

(Jeonghan...)

"Heh, huwag mo akong i-Jeonghan-Jeonghan! Walang epek sa akin yan. Basta humiga ka lang diyan at hintayin mo ako. Huwag ka ng umangal," may awtoridad kong sabi.

He sighed. Naririnig ko ang mahihinang hinga niya sa kabila. (Fine. I'll wait for you.)

"Okay! Tulog ka muna at magpahinga. Darating ako diyan."

(Okay.)

"Papatayin ko na ha? Byebye na."

(Bye, Jeonghan. Take care.)

"Matulog ka na."

(Okay. Bye.)

"Bye."

Toottoottoot~

"Not enough."

-