Bir Melek Hikayesi #WKK

Son Bu Olmayacak

Multimedia : Yardımları için laydaKo548'e ve bu kapak fotoğrafı için Moon__light12'ye teşekkür ederim. :)

Ben daha ne olduğunu anlayamadan yola çıkmıştık bile Koray'la.Aysu...Ah Aysu şu an kendini neyin beklediğini bilmiyordu bile.Acaba arayıp haber mi verseydim?Yok yok kesinlikle bir şekilde haber vermeliydim.Tam mesaj atıyordum ki Koray telefonumu aldı elimden.Kaşlarımı çatarak baktım.

''Ne o Koray bey şimdi de telefonuma mı karışmaya başladınız?''

''Bir şeye karıştığım yok Melek.Sadece kime mesaj atacağını biliyorum ve şu an oldukça sinirliyim.''

''Nerden biliyorsun?''Gözlerini devirdi.

''En ufak bir şeyi bile saklayamadığını ve yalan söyleyemediğini biliyor muydun?Ben biliyorum.''Yanağımdan makas aldı.Kızardığımı hissettim.Ardından ekledi :

''Ayrıca bu kırmızı yanaklara da bayılıyorum.''Muzipçe sırttı.Koluna hafifçe vurdum.

''Koray neden bu kadar tepki verdin anlamıyorum.Alt tarafı bir fotoğraf.Hem aralarında bir şey olsa bile Aysu artık koca kız yani bu onu ilgilendirmez mi?Tamam sen de abisisin onu korumak istediğini anlıyorum ama artık kendi kararlarını kendi vermesi gerek diye düşünüyorum.''

''Başka birisi olsa bu durumu onaylayabilirdim.Tabi o zaman da kim olduğunu derinlemesine araştırırdım fakat bu bahsettiğimiz kişi Berat Saygınlar.Her ne kadar en yakın arkadaşım olsa da çapkınlıklarını bildiğim için bu konuda güvenemiyorum ona.''Uzanıp elini tuttum.

''Koray bak anlıyorum endişelerini ama Aysu akıllı bir kız.Kendisini koruyabilir.''Başını salladı.Ne yazık ki şu an daha fazla yapabileceğim bir şey yoktu.İyi de Koray şu an ikisinin nerde olduğunu biliyor muydu ki?Tabiki de biliyordu Melek pes yani!Mustafa'nın iki dakikasını almamıştır bulmak.Arabayla gitmiyorduk bir de uçakla gidiyorduk.O yüzden zavallı Aysu ve Berat'ın pek şansı kalmamıştı artık.

Sonunda varmıştık.Alıştığım yere gelmek tuhaf hissettirmişti.O kadar da uzun süre uzak kalmamıştım anılarımın yoğun olduğu bu şehirden ama yine de değişik gelmişti işte.Uçaktan inerken ellerimde bir sıcaklık hissettim.Ve sonrasında kulağımda bir ürperti.

''Ben artık bu eli hiçbir zaman bırakmayacağım.''Gülümsedim ve elini sıktım.Koray'ın dünyasını yavaş yavaş anlıyordum artık.Belki de bu korumacılık onun kalbinde iz bırakan acıdan kaynaklıydı.Bir anda kolunda bir şey fark ettim.Bir dövme.Tam kasının olduğu yerdeydi.Mavi dalgalar...Bu Deniz'i anlatıyordu.Dövmesine dokunduğum zaman birden ürperdi.

''Daha yeni fark ediyorum.Deniz'i anlatıyor değil mi?''Başını salladı.Tam kasının üstünde olması Deniz'in güçlü olduğunu temsil ediyordu ama daha sonra durmuştu o dalgalar usulca.Gözlerimin dolduğunu hissettim.Koray durdu bir an.Yüzümü avuçlarının arasına aldı.

''Melek artık üzülmeni istemiyorum.Bu geçmişte kalmış bir hikaye.Evet zamanında çok acı verdi ama artık bitti.Zaten bu dövmeyi sildirme vakti gelmişti.''Kaşlarımı çattım.

''Koray böyle bir şey olmayacak.Bu Deniz'in hatırasına haksızlık olur.''Gülümsedi.

''Adını tamamen simgelediğini söylemiştim sana.''Gülümsedim.Bu sefer de arabaya bindik.Nereye gittiğimizi bilmiyordum.Neredelerdi acaba?En sonunda bir kafenin önünde durduk.Bence ortada gerçek,saf duygular vardı.Sanırım sürekli yan yanalardı.Kafenin içine girdiğimizde Aysu'nun birden bize doğru baktığını fark ettim.Tüm endişe yüzüne yayıldı bir anda.Koray ise hızlı adımlarda ikisine doğru yaklaşıyordu.

''Aysu neler oluyor burada?''Aysu tam bir şey söyleyecekken onu Berat susturdu.

''Kardeşim biliyorum ben zamanında oldukça çapkın birisiydim.Benim de kız kardeşim olsa benim gibi biri ona yaklaşmasın diye elimden geleni ardıma koymazdım ama bir an farklı bir şey oldu.Aysu'yu gördüğüm o an değiştim ben.Küçüklüğünü biliyordum,evet ama onu çok sonra gördüğümde oldukça değişmişti.Güzel olduğu kadar mantıklı,nerde nasıl hareket etmesi gerektiğini bilen ve sevdiği zaman asla vazgeçmeyen birisi...Şu an bunu kabul etmediğini biliyorum ama bana zaman ver.Göstereyim Aysu'yu ne kadar sevdiğimi.''Aysu şok geçiriyor gibiydi.Duyduklarını garipsemişti sanırım ama en çok bir cümleye takılmış gibiydi.

''Beni seviyor musun?''

''Tüm benliğimle.''Koray o sırada devreye girdi.

''Saçmalık bu.Daha ne kadar tanıyorsunuz ki birbirinizi?''

''Abi neresi saçmalık?Sen Melek ablayı ne kadardır tanıyorsun?İlk görüşte aşka onunla inandığını sanıyordum.Ne değişti şimdi?''

''O farklı Aysu.''

''Hiç de farklı değil.Biz birbirimizi seviyoruz.Evet daha önce bunu dile getirememiştik.Belki biraz çekindik bunu söylerken ama şimdi duydun işte.Gerçek bu.Sen kabul etsen de etmesen de.''Koray'ın masaya yumruğunu vurmasıyla herkes bize döndü.

''Benim sözümü dinlemediğin için pişman olmazsın inşallah Aysu!''Elimden tuttu.Hızlıca çıkarken Aysu ve Berat'a kusura bakmayın dercesine baktım.

''Koray şimdi iyi mi oldu yani?''

''Melek lütfen şu anda konuşmak istemiyorum.''Şimdi neler olacaktı?İki genç birbirini severken ayrı kalmak gibi bir lüksleri olamazdı.Bu tatlı çifte yardım etmem gerek diye düşündüm.İkisi için tatlı planlarım olacaktı.Kendi kendime gülümsedim.Son bu olmayacak.