Zorla Kızıl

Annesizlik...

Ömer: Ne dedin sen? Bak kırmızı sen anlamıyosun sanırım bu deli cesariti ne? Ama tabi istiyosan o başka sonuçta her kız beni ister.
Defne kıpkırmızı olur hemen kaçar. Ömerde evden çıkar.
Defneden
Ağlama Defne ağlama kızım o sapık için offf abimi arasam alsa beni keşke ama işte babam izin vermez keşke abim bizden ayrı yaşamasaydı o zaman eve dönmek isterdim çünkü o bana zarar vermez babamda onun yanında veremez. Birinden kurtuldum diğerine düştüm en iyisi Nihanı arıyım bir.
( Defne Nihanla konuşur ve yemek yer.)
Artık yatıyım madem gelmez bu sapık eve zaten.
Ömerden
Bu günde bar çok keyifsiz aklım evdekinde kaldı kızıla sert davrandım biraz gidiyde bari babama yetiştirmesin.
Arabama bindim ve eve gittim Defne ortada yoktu herhalde yatmış. Bende en iyisi şu dolmaların hepsini yiyim çom güzel görünüyordu.

Ömer hepsini yer ve yukarı çıkar. Defnenin odasının kapısını aralayıp bakar.

Ömerden
Uyumuş yanına gitsem fark etmez herhalde saçları ne kadar güzel acaba hep dümdüz mü böyle? Tatlı bir kız onu üzmek istemiyorum benden uzak durmalı. Çok uzak. Yoksa ona zarar veririm.
Sabah
Defneden
Offf şimdi kalk kahvaltısını hazırla şunun mutfağa indim ve buz dolabına baktım sonrada tezgâhtaki boş tencereye gülümsedim yemiş hemde hepsini zaten sevmese neden dolapta dursun dimi yani? Bende çok severim zaten sanırım başka ortak noktamız yok.  Zaten dün geceden sonra yüzüne bakamam.
Ömer: Günaydın
Defne: Sizede alın bu kahvaltınız bende yukardayım bir şey isterseniz yaniii ondan dedimm!!!
Ömer: Defne ne bu sinir sabah sabah? Uyuyamadın mı yoksan bana gelseydin ben sana sarılırdım uyurduk😉
Defne: Ömer bey lütfen doğru düzgün konuşun çünkü ben sizin bildiğiniz kızlara hiç benzemem.
Ömerden
Evet evet kesinlikle. Hepsi aynı işte hepsi benimle bir gece için her şeyi yapıyor Defnede öyle ona doğru yaklaştım ve kendime çektim. Ona yaklaştım. Kıpkırmızı oldu bunu sevmiştim. Dahada yaklaştım ve dudaklarına doğru giderken gözlerini kapadı işte bu. Geri çekildim.
Ömer: Yazık. Patronundan hoşlanan kızıl çok dramatik.
Defneden
Naptım ben? Az kalsın öpücekti yaa nasıl izin verdim. Nasıl? Of şimdi ona aşığım falan sandı ve bana dedikleri yani ben onadan biraz hoşlanmıştım ama o benden... Ya be hayali kuruyosun ki adam zamparanın teki. Gözyaşlarımı tutamadım bir tane aktı ve hemen yukarı çıktım.
Ömer: Defneeee napıyosun in aşağıya doğru söyledim diye kızamazssın bana!!! Hem senin suçun değil her kız aynı işte gel!!!
Ömerden
Hala inmemişti biraz bekledim ve giyinmeye çıktım. Aşağıya indiğimde Defne giyinmiş ve beni bekliyordu yanına gidip belinden kavaradım. Hemen geri çekildi.
Defne: Ömer bey lütfen bana dokunmayın!
Ömer: Bende iyilik yapıyodum.
Defne: Lütfen çıkalım!
Şimdi seni sinir edicem Defnenin önüne geçtim belini sıkıca kavrayıp kendime çektim başını geriye attı boynundan öptüm hoşuna gitmişti sonra yanlış anlamış gibi yapıp çıkalım dedim.
Ömer: Çıkalım yani dedin ya sevgilim ol.
Defne: Ne? Ömer bey arabada bekliyorum.
Dedi ve gitti öylece kaldım neyse bunu intikamını bana iyice aşık olunca alırım değil mi?
Defneden
Arabada Ömeri bekledim şöförüde yok oof bee vallaa iki saattir kahvaltı edemedi birde ya nasıl boynumu öptü ya bana kimse öyle yaklaşmadı dokunmadı Ömer... Aman saçmalama seni sevmiyo ve ona teslim olduğun an diğerleri gibi seni bir kenara atıcak. Ha geldi çok andınya adını hemen damladı yol boyunca hiç konuşmadım tabi o da şirkete gelmiştik Allaha şükür sonunda😌 Arabadan indim Ahmet amca ordaydı yanına gittik.
Ahmet: Ömer biraz tasarım çalışın sonra Defne eve gitsin seninle konuşucaz.
Ömer: Ne hakkında?
Ahmet: Annen.
Ömerin yüzü düştü beraber odamıza gittik odada iki masa iki tekli bir ikili koltuk vardı. Hemen masamı düzenledim. Ömere bakarak tasarım yapamak bence süper. Ömer hala üzgündü.
Defne: Ömer bey geçmiş olsun... Yani anneniz iyi oluca-
Ömer: Bu konu seni ilgilendirmez! Bir daha bu konuyu açma!
Neden bu kadar sert olmak zorunda sevmese bile seviyomuş gibi davransa.
Ömerden
Annemden ona ne ki zaten? Neden merak ediyo? Biraz vakit geçince Defneye baktım üzgündü bana karşı tavırlı olduğuda belliydi zaten. Çizim yapıyodu bende bir şeyler çiziyordum.
Ömer: Defne başlasak artık?
Defne: Peki... Siz ne zaman isterseniz başlayalım!
Ömer: Sen trip mi atıyosun bana?
Defne: Yok canım ne tribi gelin çizelim.
Yanına gittim o çizerken onu izledim sonra çizime konsantre olup Defnenin elinden kalemi aldım.
Ömer: Bak şimdi daha zarif ve daha ince düşün.
Ben bunları söylerken o da beni yarı dinler halde izliyordu.
Ömer: Mesela bir kadını hayal et çizerken o kadına giydir ayakkabıları.
Defne: Siz kimi hayal ediyosunuz?
Ömer: Annemi... Neyse bugünlük yeter ben babama gidiyim.
Defne cevap bile vermeden arkasını döndü ve gitti.
Ömer: Konuşma kısa sürer Şükrü yok bekle beni.
Bana döndü başıyla onaylayıp çıktı.
Babamla konuştum ve yine annem kötü... Çok kötü... O yüzden Defnenin triplerini çekemezdim. Arabaya bindim hiç konuşmadım.
Defneden
Yol boyunca o kadar üzgündü ki eve gelince ben içeri girdim sonra salondaki tek büyük deri koltuğa oturdum. Ömerde yanıma oturdu.
Defne: O zaman ben yemek yapıyım.
Ömer: Ya kendine göre yap yada dışardan söyle ben yokum akşam.
Defne: Tamam.
Ben mutfakta kendime bir şeyler hazırlarken Ömer çıktı bende yemeğimi yedim ve dolabı açtım. Aaa yarım şarap nasıl olsa Ömer gelmez içiyim en iyisi. Kendime bir kadeh şarap koydum saat daha 23:30'du Ömer gelmez diye iyice yayılmıştım ki kapı sesini duydum.
Ömerden
Anneme o kadar üzülüyorum ki... En iyisi evde oturmak dedim hem kızılda var. Eve girdim kızıl salonda şarap içiyordu hemen kendimede bir kadeh koydum.
Ömer: Hadi kırmızı bahçede içelim.
Defne: Şey- Ömer bey ben siz geç gelirsiniz diye iç-
Ömer: Hadi dışarı ev basıyo beni sıcak. ES-Mİ-YOR
Beraber bahçeye çıktık.
Defne: Ömer bey... Yani Ömer... Kim kırdı seni? Üzgün gibisin.
Ömer: Neden soruyosun?
Defne: Çünkü çok kötü gözüküyosun. Anlat bana...
Ömer: Karşılıksız dinliyceksin beni öyle mi? Hiç böyle benimle olmak falan istemiyosun.
Defne: Evet. Hadi!
Ömer: Annem... Annem hastaydı... Bugün daha kötü olmuş... Defne ben onsuz yapamam.
Defne bana ilgiyle bakıyordu sandalyesini bana yanaştırdı yüzümü avuçları içine aldı kısa olan sakallarımı sevdi. Gözlerimi kapattım. Kendimi iyi hissediyordum.
Defne: Üzme kendini lütfen annen iyi olucak...
Ömer: Ya olamazsa...
Defne: Sen onun yanında ol her şey düzelir. Bir şey olmaz merak etme. Ben seni anlıyorum...
Anlayamaz... Kimse anlayamaz... Gözlerimi açtım Defnenin ellerini yüzümden çektim.
Ömer: Sen nasıl anlıycaksın ki? Sen annesizlik nedir bilir misin? Kaybetme korkusu nasıl biliyo musun sen?
Defne başını yere doğru eğdi ve yere baktı.
Defneden
Annesi ölen ben... Anne acısını bilen Ömer... Ben annemin kokusunu bile hatırlamıyorum...

Ömere küfredenler😇🎈🐥
1026 kelime