Zorla Kızıl

Ömerin Sert Yüzü

Hellö😇😍😘
(Ben söyleyince açın.)
Defneden
Of... Ama şimdi ben nasıl söyliyim annesinim ölüceğini.
Ömer: Hadi bir şeyler yiyelim istersen?
Defne: Ben yemiycem iştahım yok.
Ömer: Sen bilirsin ben yiyim o zaman.
Ben şimdi nasıl söyliycem Ömere. Ömer gidip yemek yedi bende yukarı çıkıp eşyalarımı düzenledim bu ev güzeldi. Ömerin yanına gittim.
Ömer: Noldu sevgilim?
Defne: (gülümser) Seni seviyorum çok...
Ömer: Bir sorun olmadığına emisin dimi?
Elimi Ömerin yüzüne götürdüm. Sakallarını okşadım.
Defne: Evet yok. Eşyalar ne zaman gelicek?
Ömer: Hepsini getirmiycekler aşkım. Birazı orda kalıcak evlenince buraya geçeriz. Tabi benim fikrim sen ister---
Defne: Tamam. Sen nasıl istersen. Her şey senin istediğin gibi olsun... Ömer annenin yanına gidelim mi?
Ömer: Annem iyi Defne bizimle.
Defne: Aslında---
Ömerin telefonunun sesi böldü bizi.
Ömer: Efendim amca.
Necmi: Ömer oğlum anneni dağ evine getirdik. Gelin isterseniz.
Ömerle dağ evine gittik.
Dağ evi (Şarkıyı açın.)
Necmi: Oğlum annen seni görmek istedi.
Ömer: Babam nerde?
Neriman: O biraz kötü yengem hasta gibi eve geçti.
Ömer: Tamam o zaman.
Ömer annesinin odasına girdi. Bizde odada oturuyorduk.
Defne: Ahmet amca gerçekten evde mi?
Necmi: Kötü oldu ölüceğini öğrenince.
Defne: Ömer çok kızıcak bize yıkılı---
Ömer sinirle odadan çıktı.
Ömer: Yenge amca siz... Bana nasıl yalan söylersiniz!! Annem sanki ölücekmiş gibi konuştu veda etti...!!! Defne gidelim!
Ömerin gözlerine bakamadım başımı eğdim.
Ömer: Hayır Defne. Sende mi? Sende biliyodun  ve bana söylemedin. Şahane!! Bravo!!! Defne nasılll!!! Ben sana... Aşık--- Boşversene...
Ömer hızlıca çıktı peşinden koştum. Durdu ve bana baktı.
Ömer: Bu sefer git...
Defne: Bi dinle---
Ömer: Neyi Defne neyi?? Ne anlatıcaksın. Ben sana güvendim sende bana güvendin. Şimdi nasıl bi daha aynı olucak. Sen haketmiyosun! Bunu.
Defne: Neyi? Ömer---
Ömer: Çıkar o yüzüğü!!! Bir daha da sakın! Sakın karşıma çıkma! Sen babanın yaptıklarını fazlasıyla hakediyosun.
Yüzüğü Ömere verdim. Bir araba yanaştı gelen büyük ihtimalle Ömerin dedesiydi. Kendimi topladım zaten şuan ağlıyamıyodum çünkü halâ hazmedememiştim Ömerin laflarını. Hızlıca uzaklaştım ordan arkama baktım Ömer dedesinin yanına gitmişti şimdi de ona kızıyordu sinirinden kime sarıcağını şaşırmıştı. Bir taksi gördüm ve seslendim.
Defne: Taksiii taksi.
Taksici: Nereye gidiyoruz?
Defne: Lütfen uzaklaşalım. Çabuk!
Taksiciye Ömerin adresini verdim ve elimdeki alyansa baktım. Çıkarmalı mıyım?
Defne: Biraz bekleyin hemen gelicem.
Hızlınca eve girdim anahtarı sehpaya bıraktım bir kağıt alıp not bıraktım. Eşyalarımdan alabildiğim kadarını aldım Ömerin aldığı her şeyi bıraktım. Ömerin bana verdiği kredi kartını da yatağa fırlatıp evden çıktım. Hemen taksiye bindim ve diğer eve gittik. Şarj aletimi ve bir kaç eşyayı aldım anahtarıda bıraktım ve eve son kez baktım keşke her şey mutlu kalsaydı hep mutlu olsaydık... Evden hızla çıktım. En sonunda da sahile gittim ve göz yaşlarımı serbest bıraktım. İsoyu aradım yanıma geldi biraz konuştuk ama ben yine de kendimde değildim. İso gidince yine tek kalmıştım. Telefonun sesiyle irkildim. Arayan Ömerdi açmadım mesaj geldi.
Evde misin?
Cevap yazmadım. Eve gidince yazıyı görürdü nasıl olsa.
Ömerden
Defneyi aradım ama açmıyodu mesaj attım biliyodum görüyodu ama... Of... Hemen arabama bindim ve sakinleşince eve doğru sürdüm.
Ev
Eve girince yukarı çıktım üstümü değiştirmek için dolabı açtım Defnenin eşyaları yoktu. Hemen aşağıya indim masanın üzerinde anahtarı gördüm ve bir tanede not hemen okudum.
" Senin yanında olmak güzeldi. Ben senin yanında ilk defa kendimi değerli hissetmiştim. Keşke böyle olmasaydı ama sen benim için hep özelsin. Özel olucaksın. İlk öpücük önemlidir ilk aşk... Seni seviyorum...❤️"
Hayır.
Defneden
En iyisi abime gitmek babam bilmeden. Bankta biraz daha oturdum telefonum çaldı baktım Ömer arıyodu açmadım ısrarla çaldı açmadım... Sessize alsamda bakıyodum sürekli mesajda atıyordu.
Defne bi konuşsak!
Kızıl nerdesin?
Babana gitme ben öfkeyle söyledim.
Mesajlar ardı ardına geliyordu. Bi yandanda telefon çalıyodu. En sonunda açtım.
Ömer: Alo
Ömer: Orda mısın? Defne??
Defne: (ağlıyarak) Ne var?
Ömer: Nerdesin?
Defne: Söylemiyim lütfen. İyiyim ben sen boşver beni.
Ömer: Kızıl yapma böyle söyle yerini.
Defne: Seni ilgilendirmez ben mutluyum. Ayrıca vicdan yapmana gerek yok. Senin dışında kimse bana bu kadar zarar vermedi zaten.
Ömer: Hayır yalan söyleyen sen---
Ömerden
Dıt dıt dıt... Yüzüme kapadı. Mesaj sesiyle hemen telefona yöneldim.
" Hiç onarmayı bilmez misin sen? Hep kalp mi kırarsın?"
Nerdeydi acaba? Off ama yalan söyledi yani benim onu kırmam bunu değiştirmez.
Defneden
Ayağa kalkıp abime gittim. Onun yatağına yattım ve oyuncak kuzuya sarıldım ve ağladım.
Serdar: Defne anlat bana noldu? Anlamıyorum ki ben seni bi gidiyosun işe sonra babam evliniyo diyo ne yerini biliyorum ne yurdunu insan aramaz mı abisini? Defne bana baksana ağlamada anlat sevmiyo musun bu çocuğu! Evlendirmem seni istemiyosan o çocuğu. Zarar mı verdi sana? Canını mı yaktı? Kim kırdı seni?
Defne: Abi yapma. Bırak beni.
Serdar: Nasıl bırakıyım kızım. Üzülüyorum... Ne yaptı bu çocuk sana?
Defne: Canımı yakmadı. Sevdi... Sonrada bıraktı.
Daha fazla ağlamaya başlayınca abim beni öpüp gitti. Telefonuma baktım.
-Defne söyle nerdesin konuşalım.
-Haklısın söylediklerim affedilmez ama sende beni anla.
Ömerden
Defne nereye gidebilirdi? Babasına gitmezdi ama abisi vardı belki ordadır ama evi nerde abisinin.
"Defne abinde misin?"
"Sana ne?!! Mesaj atma bana artık sakın!"
Off... Ne yapsam? Babasına mı sorsam.

Defneden
Ömer kesin bulur beni napsam ki en iyisi burdanda gitmek yine kaçmak. Ama nereye?
Sahile gitsem olmaz babam hiç olmaz Nihanlarda da bulur o da olmaz. Ama Ömerde olmaz. İso?! İso olur. Ben bunları düşünürken kapı çaldı.
Serdar: Defne abicim müsait misin?
Ömer: Defne müsaitsen bi gelsene.
Ömerden
Nihannn evet evet... Gittim ve Nihandan evi öğrendim. Abisi Defneye seslendi cevap gelmeyince içeriye adım attım.
Serdar: Hooop! Defne isterse eyvallah ama istemezse giremezsin.
Ömer: Ama biz nişanlıyız.
Serdar: Bak Defne benim bitanem bu nişan olayına gelince benim rızam yoktu halâ da yok bana sorulmadı ama şimdi soruluyo ve bana sorulduğu sürece Defne'yi bu kadar üzen birine vermem.
Abisi Defne'yi gerçekten seviyodu ama benim Defneyle konuşmam lazımdı zaten Defnede gelmişti.
Defne: Efendim abi.
Serdar Defneye göz kırpıp içeri girdi.
Ömer: Defne hadi gel konuşalım.
Defne: Hayır. Sanmıyorum.
Ömer: Defne lütfen.
Telefonum çaldı arayan Sinandı.
Ömer: Kardeşim
Sinan: Ömer ben dağ evindeyim sen esip gürlemişsin burda da Emine teyzeyide bırakmasaydın gel yanında ol annenin.
Ömer: Haklısın tamam geliyorum.
Annem... Onu ihmal etmiştim. Defne iyi tarafıma alışmıştı ama yakında görür o kızıl Defneye eğildim. Daha fazla onu ikna etmeye çalışamazdım zorla istiyosan zorla kızıl.
Ömer: Beni iyi dinle akşam sekizde evde ol al bu anahtarın girersin eve akşam beni bekleme gelmem asistan sonuçta bekar adamım. Eğer gelmezsen seni aldığım zaman bu sefer kurtulamazsın ve sonrada yüzümü bile göremezsin. Tek kişiyle hayat geçmez dimi?
Benim sert yüzümü unutmuştu ama arada görmesi lazımdı aşkımı kontrol etmeliydim ona kendimi kaptırmamalıydım. Bütün kızlar aynı eğer ayak uyduramazlarsa toz olurlar tıpkı İz gibi.

SON.
Bakalım neler olucak? İz heryerde. İzi severim sizde sevin. Bu bölün uzun yenisi ne zaman gelir bilmiyorum bir sınır koyucam aşılması zor olucak aşınca gelir ama yarın aşarsanız cumartesi atarım bu hafta erken oldu. Haftada bir bölümde gelebilir sınav haftalarında bir bölüm gelir yüksek ihtimalle ama normalde haftada iki üçte gelir.😘😘 (Dün atcaktım ama şarkı bulamadım bugünde bulamadım. En sonunda buna karar verdim.)
Yorum yapın:)
1126 kelime