Zorla Kızıl

Kabul Ediyorum

Defneden
Defne: Hep aynı şeyi yapıyosun.
Yine bağırdı yani odanın içinde en fazla ne olabilir. Beni sevdiğini söylüyor ama odaya sokmuyor. Benden gizliyor kendi duvarlarının arkasında bırakıyor. Ömer i uzaklaştırıp lavaboya gittim. Karşısında ağlayamazdım. Neden hemen kızıyo bide neymiş kalbimi kırarmış kırdın zaten kırcağın kadar öküz.
Ömer: Defne çıkar mısın?
Zaten arayan kişiyi de söylemedi. Hayır bu adam deli mi bence deli hemde zır deli. Amacı ne yani? Öskö sövgölöm. İso benim eski sevgilim değil ama kesin onu arayan eski sevgilisi.
Ömer: Cevap vericek misin?
Defne: Evet.
Kapıyı açtım.
Defne: Bir sorun mu var? Tuvalete giremez miyim? Onuda mı beraber yapıyoruz? Şeydi dimi mesela sen sadece beni seviyosun ben tutarsızım. Ya da beni seviyosun hiç kırmıyosun ama ben kırıyorum seni bağırıyorum bir şeyler saklıyorum mesela. Başka ne vardı? Ha bak hatırladım ben sana her şeyimi söylemek zorundayım tuvalete bile birlikte gitmemiz lazım ama sen.. sen sadece aramıza duvar örersin benim o duvarları aşmak gibi bir şansım yok aşarsam da haddimi bildirirsin!
Aşağıya indim ve arabaya bindim.
Ömerde arkamdan geldi ve arabayı çalıştırdı. Beraber eve yani evimize girdik. Ömer eşyaları getirdi.
Ömer: Sen mutfak için eşya bakmak istersen-
Defne: Aa benim özgür iradem mi varmış? Tek başıma eşya seçicem vayy be. Kaybolabilirim ama yada ne biliyim kazayla bi erkekle diyolağa girerim.
Ömer: Fazla üstüme geliyosun.
Ömerden
İstediğini yaptı ödeştik o da beni kırdı artık eşitiz. Eşyaların tamamı bitince canım Defneyle kalmak istemedi aslında onu dağ evine götürücektim ama.. sanırım haklı olmuyo bizden. Ya da sevmiyor cidden yeterli değil sevgimiz.
Defne: Nereye gidiyosun?
Ömer: Senin olmadığın bir yere.
Defnenin gözündeki üzüntü bir daha hiç gitmiycek kalbimden ama bende kötüyüm.
Defne: Ne?
Ömer: İstediğin bu değil mi? Bensiz olmak. Sevgiline gitsene sen. O bağırmaz sana.
Defne: Ben-
Ömer: Asıl ben. Ben anladım seni. Herkese uygun bir dille söyleriz anlaşamadığımızı senin beni sevmediğini yada istersen ben istemiyorum derim babama. Sonra da giderim. Sen de istediğin kişiyle devam edersin.
Defne: Ömer ben ger-
Defneden
Dann. Kapıyı çekti çıktı. Özür dilerim. Özür dilerim. Çok özür dilerim.. Allah kahretsin! Çok özür dilerim. (Ağlıyor.)
Ben mahvettim ben yaptım. Üstüne gittim. Kendimde hiç aramadım ki suçu onun kıskanç olmasını bahane ettim sanki bilerek yapmamışım gibi. Napıcam ben.
4 Gün Sonra
Bugün çarşamba ve tam dört gündür Ömer yok şirketede gitmemiş evede gitmemiş. Zaten bende bıraktığı yerdeyim gidemiyorum. Yerini bir tek Sinan biliyo ama o da bana söylemiyo.
Flashback
Defne: Lütfen söyle biliyorum yerini bildiğini. Bak çıldırcam yok bulamıyorum onu. Sinan nolur.
Sinan: Defne üzgünüm. Ömeri ilk defa böyle gördüm anladın mı sana çok kırılmış. Biraz izin ver toparlansın.
Flashback Son
Kapının çalmasıyla kapıya doğru yürüdüm açtığımda- Ömer. Ömere baktım ama o gözlerini kaçırdı baktığında da eskisi gibi değildi gözlerinin içi. Onu çok özlemiştim. Hemen sarıldım.
Defne: Burdasın.🙏🏻🙏🏻
Ömer bana sarılmadı zaten aksini beklemiyodum. Bende onu bırakınca içeri girdi. Anneanneme Ömerin gittiğini söylememiştim. Ev için burdayım sanıyolardı ama ben burda Ömeri beklemiştim.
Defne: Biliyorum cevap vermiyceksin ama dinle hiç olmazsa.
Ömer yukarı çıktı bende onunla çıktım yatak odasına girdi ve arkasındanda ben girdim.
Defne: Neden buraya geldin? Ömer napıyosun?
Ömer yatağa yattı napıyo ya? Ben hiç yatmadım oraya ilk ikimiz yatıcaz diye.
Defne: Ömer beni taksana ya! Napıyosun neden buraya yatıyosun?
Ömer: Neden yatmıyım?
Defne: Şeyden.. Sonuçta bu ev-
Ömer: Bu evde beraber yaşıycaktık. Artık böyle bir sorun olmadığına göre.
Defne: Sorun?
Ömer: Sorunmuş. Sorunmuşsun.
Sorunmuşsun ne ya? Aşağıya indim bir iki saat sonra Ömer aşağıya indi.
Defne: Ömer konuşabilirmiyiz?
Ömer: Efendim.
Defne: Böyle mi?
Ömer mutfağa gitti ve eşyalara baktı.
Ömer: Kahve makinesi burda değil mi?
Defne: Tek sorun kahve makinesi mi?
Ömer: Hayır sende varsın.
Defne: Ömer.
Ömer: Hadi gel seni anneannenlere bırakıyım belki bir planın vardır "sevgilinle" çünkü benimde bir planım var "sevgilimle".
Defne: Ne? Sen ne dediğini farkında mısın?
Ömer: Neden noldu ki?
Defne: Ömer biz seninle-
Ömer: Biz seninle bitirdik. Bitti. Aşkımız bitti.
Defne: Sen bitti diyince bitiyo yani.
Ömer: Defne bak biz seninle ayrıldık ve senin bi sevgilin vardı ben hiçbir şey demedim diyincede ne olduğunu gördük. Biz çok garip bir şey yaşadık seninle ve fark ettiysen hiç mutlu olamadık hep kırıldık kırdık birbirimizi. Yani aslında kimsenin suçu yok.
Defne: Biticek diyosun.
Ömer: Bitti diyorum.
Defne: Yani artık aramızda hiçbir şey kalmadı. Başka birini seviyosun. Aşıksın da.
Ömer: Evet hiçbir şey yok artık aramızda.
Ömer arkasını dönüp mutfağı kurcalarken koltuğa yavaşça oturdum.
Defne: Biz nasıl bu noktaya geldik?..
Ömer: Bizi bu noktaya sen getirdin. Daha doğrusu bizi değil kendini ve beni.
Defne: Mutlu olabilirdik.
Ömer: Başka bir sevgilin varken mi?
Keşke İsoyla kıskandırmasaydım onu.
Defne: Haklısın.
Ömer: Evet. Haklıyım Defne hanım bundan sonra hep istediğiniz gibi olucak sadece Ömer bey olucam daha fazla tartışmayalım.
Ömer yukarı çıkıcakken konuşmaya başladım.
Defne: Haklısın derken ondan bahsetmiyodum. Evet aşkımızı ben bitirdim. Haklısın. Ben bitirdim bizi. Düşünemedim hiç bir zaman Ömerde gider mi demedim. Ama sizin dediğinize gelirsek "Aşkımız sizin tek başınıza tartışamıyacağınız kadar büyük ve benim sevgim ikimizede yeter."
Daha yaklaşık bir hafta önce söylemişti bunları bana demek ki aşkı sevgisi bir hafta yetebildi bize. Ömer yukarı çıktı bende aşağıda kaldım hiç aşağıya inmedi bende yanına çıkmadım. Akşam her zaman ki gibi koltuğa yatıcakken aklıma ömer geldi. Ben ona küsken yanıma gelip yatmıyo muydu? Kafamı karıştırmıyo muydu? Yukarıya çıktım ve Ömerin yanına gittim yavaşça yanına yattım göğüsüne yatınca bana sarıldı. Belki de her şey düzelir dememe sebep olan burası yani Ömerin tam kalbinin üstü hep mucizelerle doluydu.

Sabah🎈🎈🎈

Ömerden
Sabah kaltığımda çok tanıdık bir koku doldu burnuma. Sonra o renk. Kızıl. Bunu bitirmem lazım. Beni sevdiğini söylemezse ki hala söylemiyo gitmem lazım. Defneyi uyandırmamaya çalışarak kalktım. Telefonumu elime aldım ve o isime tıkladım.
İz: Alo
Ömer: İz ne zaman geliyosun?
İz: Yarın. Noldu?
Ömer: Kalıcı mı dönüyosun?
İz: Bilmiyorum.

Ömer: Bana bundan bir yıl önce bir şey sormuştun hatırlıyo musun?
İz: Evet.
Ömer: Kabul ediyorum.
Flashback
İz: Ömer ben geldim bana bak yalvarırım.
Ömer: Neden geldin? Seni hala affetmedim İz.
İz: Ömer ben bugün gidiyorum aslında bir hafta önce geldim buraya ama cesaret edemedim.
Ömer: Peki git. Alışkınsındır gitmeye terk etmeye.
İz: Benimle gel. Yeniden Ömerle İz olalım.
Ömer:...
İz: Peki.. Sen bilirsin.. Ama bu teklif her zaman geçerli beraber İtalyada mutlu olabiliriz Ömer.
Flashback Son

BİTTİ.
1017 kelime