Zorla Kızıl

Ağlama

Ömerden
Defne birden ağlamaya başladı göz yaşları iğne gibi batıyordu kalbime ona değer vermeye başlamıştım.
Ömer: Def-Defne bana bak.
Elimi Defnenin çenesine koydum.
Ömer: Defne hadi bak bana gözlerime bak ne oldu? Yapma ağlama...
Defne: Ağlamam neden sizi ilgilendiriyo bu kadar.
Defne ayağı kalktı ve ağlıyarak içeri girdi hemen peşinden kalkıp yakaladım onu. Kapının yanında ki duvarla kendi aramda bıraktım. Elimi yüzüne götürdüm.
Ömer: Ağlama... ŞŞŞT...
Ben ona sarılınca daha çok ağladı.
Defne: Neden bunu yapıyosunuz?
Ömer: Nasıl yani?
Defne: Benim annem öldü! Tamam mı?
Defne beni sertçe itti ve yukarı çıktı. Öylece kaldım kim bilir ne oldu annesine.
Defneden
Kalbim yanıyo bana ne yapıyo bu zampara? Yarama tuz basıyo yeter! Ağlamayı bıraktım ve uyumaya çalıştım gözlerimi kapattığımda onun bana dokunduğu anlar aklıma geldi bana sevgiyle yaklaşıyordu kimse gibi değil o.

Ömerden
Kadehleri alıp mutfağa götürdüm vakit geçsin ye kadehleri yıkadım ve yukarı çıktım. Odama girip üstümdeki tişörtü firlattım ve altıma bir şort geçirdim. Defneyi uyurken seyretmek istiyordum.
Onu odasına girdim. Yanına eğildim yanağındaki kurumuş yaşları sildim.
Onunla konuşmaya başladım nasıl olsa uyuyordu.
Ömer: Defne... Kızılım ne güzel uyuyosun sen... Keşke söylemeseydim ama bilmiyodum anneni kaybettiğini be Defne... Affet...
Yanağına bir öpücük kondurdum. Parmaklarımı dudaklarında gezdirdim.
Birden Defne gözlerini açtı.
Defne: Ömer... Yani Ömer bey affettim...
Duymuş... Duymuş hepsini şimdi ona aşığım sanıcak canı yanıcak. Bana bayaa bi baktı daha doğrusu kaslarıma. Ayağa kalktım arkamı döndüm.
Defne: Ömer bey gitmeyin... Yani kalsanız bu gece burda.
Ömer: Kalamam...
Defne: Neden?
Ömer: Ben daha önce hiçbir kızla... Yani uyumadım... Öylece sarılıp uyumadım olmuyo yapamıyorum...
Defne: Deneseniz... Ama önce... Yani siz çıplaksınız... Bir şey giyin.
Üstüme bir şey geçirdim ve gidip yanına yattım. Put gibi durdum ona zarar verip üzmekten korktum. Defne yan döndü başını üstüme koydu ve bir kolunu karnıma koydu sıkıca sarıldı benimde ona sarılmamı bekliyodu. Bende ona sarıldım. Kolumda bir ıslaklık hissettim.
Ömer: Noldu Kızılcık?
Defne: Annem...
Ömer: Tamam nolur ağlama dayanamıyorum.
Defne: Siz söyleyince işte kötü oldum.
Ömer: Hadi sende anlat bana.
Defne: Annem ben küçükken yani biz küçükken benim bir de abim var abim 8 yaşındaymış bende 4.5/5 yaşlarındayken çok hastaydı ama hatırlıyorum beni seviyodu. Sonra birgün babam geldi annem gitmiş işte nereye dedim uzağa dedi.
Defne hıçkıra hıçkıra ağlıyodu. Canı yanıyodu belli ama en azından babası hayatta. Yani hayatta olmasa borcu olmaz dimi???
Ömer: Defne abin ve baban varmış.
Defne: O gidince babam bizi bıraktı kumar içki ne bulursa... Abimde ondan gördüğünü yaptı sen hayatın boyunca ailenin seni sevmemesi ne demek bliyor musun? Abim beni sever ama işte o da kendi halinde zaten ayrı yaşıyor bizden bir de Nihan var o arkadaşım onun annesiyle annem çok yakınmış onun annesi beni babamdan daha çok seviyo.
Defneyi kafasından öptüm. Bundan sonra ona yakın olamazdım. Bende onun canını yakardım. Zarar verirdim ona. Defne uyuyunca bende onun saçlarının kokusunu içime çektim saçlarının rengi böyle mi yani hep böyle miydi? Yada düz mü hep? Bunları düşünürken uykuya daldım.
Sabah
Defne: Günaydın
Ömer: Sanada
Defneden
Yanımdan kalktı ve aşağa indi. Bende paşinden indim.
Ömer: Direk şirkete gidelim.
Defne: Kahvaltı hazırlıyım mı sana? Ben edemiyorum erkende.
Ömer: Siz...
Defne: Efendim?
Ömer: Kahvaltı hazırlıyım mı size?? Diyceksin.
Ama biz akşam konuştuk ben ilk defa bir adama sarılıp anlattım her şeyi. Ama o nasıl oynamak isterse öyle oynarız. Ömer yukarı çıkmıştı bende çıktım ve giyindim. Arabada hiç konuşmadı şirkete gelince indim ve ona bakmadan yürüdüm bu sefer başkası duruyodu.
Sinan: Sen asistan kız
Elimi bu Ömerin aksine yüzü hep gülen adama uzattım.
Defne: Evet. Ben Defne.
Sinan: Bende Sinan tatlı kız.
Sinan bey çok sıcak kanlıydı sarıldı hemne kaynaştık. Ömer uzaktan bize baktı bizde Sinan beyle bizim odamıza geçtik.
Sinan: Güzelmiş odanız. Sende tasarım yapıyosun dimi?
Defne: Ayakkabıyı yeni öğreniyorum.
Sinan: Sana tek bildiğim çizimi göstericem.
Sinan bey bir tane cin ali çizdi. Ben gülmeye başladım. Kapı aniden açıldı.
Ömerden
Ben Defne hanım üzülüyo diye kendimi üzüyorum ama  keyfi yerinde maşallah.
Ömer: Sinan Defneyi al istersen çünkğ ben çizim yapıcam.
Sinan: Kardeşim ne bu asabiyet valla benim böyle ev arkadaşım olsa her gün mutlu uyanırdın ne güzel kız sana kahvaltıda hazırlıyodur.
Defne: Sinan bey en iyisi biz çalışalım yine görüşürüz. Konuştuk ya... Öyle yaparız.
Ne konuştular ki? Sinan odadan çıktı Defnede bir şeyler çiziyodu. Öğle molası sonunda Defneyle yemekte kınuşuruz hem iyi olur.
Ömer: Öğle molası
Defne: Sonunda.
Ömer: Nereye gidelim? Ne yemek istersin?
Defne: Siz yiyin kendiniz. SİZ! Çıkın ben Sinan beyle gidicem.
Ha Sinan da geldi.
Sinan: Ömer istersen sende gel
Ömer: Olur
Hepberaber bir cafeye gittik cafede pazıda vardı hayır yani cafede pazı mı olur?
Sinan: Aaa pazı! Ömer sen seversin.
Aferin Sinan! Pot kır süper!
Defne: Seversiniz tabi dimi? Ömer bey pazı sever.
Sinan: Sen ne yiceksin Defne?
Defne: Karar veremedim siz ne yiceksiniz?
Sinan: Aa ayıp ama mesai biter siz biz biter.
Sinan yine vurdu gol oldu offf. Neden siz de dedim ki ben Defneye sanki. Yemekleri söyledik ve yedikten sonra şirkete geçtik.
Ömer: Defne aslında işimiz bitti eve gidebiliriz.
Defne: Ama daha erken.
Ömer: Olsun. Gel hadi.
Arabaya bindik ve eve sonunda eve gelmiştik. Defne içeri girdi.
Ömer: Ben bir gidicem ama yemek yapma bekle beni.
Defne: İyi siz bilirsiniz...
Hemen evden çıktım ve bir yerden balık alıp pişittirdim. Bekledeğimden çok sürmüştü saat 18.30'tu yarım saat sonra eve vardım.
Defne: Hemen geldiniz...
Ömer: Uzun sürdü. Sana en sevdiğim balıkçıdan balık aldım.
Defne tepki vermedi ve bende sofrayı hazırladım.
Ömer: Defne gel hadi!!!
Defne: Geldim geldim.
Balıkları yemeğe başladık.
Ömer: Güzel mi?
Defne: Evet güzelmiş.
Yemek yedikten sonra ben dışarı çıkıcaktım. Hiç evde kalamazdım.
Ömer: Defne ben gidiyorum
Defne beni durdurdu.
Defne: Yine gidemezsiniz.
Ömer: Neden?
Defne: Ee Ahmet amca dedi ki Ömer illa giderse sende git.
Ömer: Saçmalama kızılcık uğraşamam senle.
Defne: Eğleniriz işte.
Defneyi hemen belinden döndürüp duvar ve kendim arasında sıkıştırdım.
Ömer: Eğlenelim hadi...
Defne: Ömer bey bırakın lütfen
Ömer: Amma tiripçisin sen bi kere daha bey dersen seni odaya çıkarırım bebeyim.
Defne: Tekrar söylüyorum ben senin bildiğin kızlardan değili----
Daha fazla dayanamadım bi kere üç gündür aynı evde kalmamız ve benim sadece öpmem hata. İlk öpücüğü olsa gerek ki hiç güzel öpemiyordu kendini geri atıyor ve beni istemiyordu. Bende ondan çekildim.
Ömer: Bak benim bildiğim kızlardan pekte farkın yokmuş.
Defneden
Ağlamaya başladım kendimi çok kötü hissediyordum ve ben ona aşıktım.

1026 kelime