CHAPTER 10: 2ND ROUND

348 16 11
                                    

HELLO!! EDEICATE KO TO SA ISANG AUTHOR NA PABORITO KO!! SANA MABASA NIYA!!  (ASSUMERA LANG AKO E.. *PEACE SIGN*)

MARAMING SALAMAT SA NAG SUPPORT NITONG STORY!

-VOTE

-COMMENT

WHATIF1996

---------------------------------------------------------------------------------------

THIRD PERSON POV

''2ND ROUND. Dito makikita ang skills niyo sa pag-arte niyo. The way you deliver your own description and your emotions. Lahat kayo ay magkakapareho lang ang eksena. Ang gagawin lang niyo ay kakausapin ang taong nagsasalita sa cellphone. Bawat isa sa inyo ay iba-ibang setwasyon tungkol sa pag-uusapan sa cellphone. Good luck.'' matapos magpaliwanag ng MC kung ano ang gagawin. Nagseryoso ang lahat. Siguro mukhang mahirap para sa kanila dahil walang description. 

(Naku, makakaya ko ba? Argh! Twinkle! Kaya mo yan! Fighting! At huwag kang magpapatalo sa babaing nasa tabi mo. *sigh*) bulong sa isip ni Twinkle. ''Kaya ko to.'' 

''Huwag ka ngang maingay.'' napalingon si Twinkle sa babaing mataray pero hindi ito nakatingin sa kanya kundi seryoso sa panonood sa isang babaing naiiyak. 

''MAMA! huhuhu.... H-huwag mong i-ituloy yan..'' patuloy ang paghahagulhol ng babaing mataba. 

''Kung ako sayo pag-aralan mo kung paano sila manorpresa sa kanilang pag-arte.'' sabi ng mataray sa Twinkle na napapaiyak na rin dahil nadadala siya sa pag-iyak ng mataba. 

''Waaaahhh.. Huhuhu.. Hindi ka iiwan ng.. Huhuhu.. Mama mo...'' 

(Aiszt! Isip bata talaga.) napapailing nalang ang babae sa paiyak-iyak ni Twinkle. 

''Next no. 100'' tumayo na ang babae at tumungo sa stage. Maayos na inabot ang cellphone at ipwenisto sa tainga. Mukhang kalmado lang ang babae. Parang nagpaturok ng galong-galon na anestisia. 

(''I-im sorry. I need a break up a-and im sorry i choosed our business than our relationship....) malungkot na bosses ng lalaki ang narinig ng babae. Nasa tono ng bosses nito ang lungkot na nararamdaman sa pakikipag-break up nito. 

Hindi muna nakapagsalita ang babae kundi nabigla sa sinabi at nangilid ang mga luha sa kanyang mata at tuluyan ng tumulo. 

(''Alam ko na malapit na tayong ikasal. P-pero tu-tutol ang pamilya ko sayo.'') halos mangiyak na rin ang lalaki sa kabilang linya sa mga binitiwang salita. 

''I-i love you and i can wait for you...'' tuluyan ng napahagolhol ang babae. 

''Magaling rin tong bata na to. After 3 seconds napatulo na niya ang luha niya.'' bulong ni Mr. Lopez kay Supervisor Zhen. Pero... 

PACK! pinalo niya ito ng folder sa noo. ''Kasali ka ba? Bakit ka umiiyak?'' 

''Huhuhu... Ang ganda niya kasi pag umiiyak. Huhuhu...'' sabay singhot ng sipon at hindi nalang ito pinansin ni Mr. Lopez sa kabaliwan ng kanyang katabi. 

''NEXT NO. 101'' hluh! Si Twinkle na. Hinga-hinga na Twinkle kung may hangin ka pa. 

Lakad takbo nalang ang ating biida pababa na nakayuko papunta sa stage at kinuha ang cellphone sa MC. ''Thank you.'' at nag bow pa bago simulan. Nanginginig ang kamay niya ng ilapit niya ang cellphone sa tainga niya. 

(''Alam ko nagkamali ako dati at pinagsisihan ko yon.'') nabigla si Twinkle sa binitiwang salita ng lalaki sa kabilang linya. 

(G-Gino.... ) iyon ang pumasok sa isip niya na kanyang kinabigla. 

(''Marami na akong nagawang kasalanan sayo.'') napatingin si Twinkle sa isang hulma ng lalaki na nakatayo sa harapan niya. Tila ito ang lalaking kinakausap niya. (''Sa 19 years nating pagsasama puro pahirap ang pinanggagawa ko sayo. Alam kong pagod na pagod kana para lang tulungan akong mabuhay na wala ang Mommy at Daddy ko. Pero pinagsisihan ko na iyon. Sana mapatawad mo ako.'') 

''Ano ang pinaguusapan nila sa cellphone?'' tanong ni Mr. Lopez kay Supervisor Zhen. 

''Nagsisi ang lalaki na iniwan niya ang babae.'' napatango nalang si Mr. Lopez at nagseryoso sa panonood na tila may hinihintay siya na magpapabigla sa kanya. 

(''Gusto ko magkaayos ulit tayo para magsimula ulit.'') napahikbi nalang si Twinkle habang nakatitig sa imahe ni Gino na parang nagmamakaawa. (''Bumalik ka na sa akin. Patawad...'') doon na napalakas ang iyak ni Twinkle. Tuluyang naghabol sa pagtulo ang kanyang mga luha. 

''Lahat napagdaanan natin Gino. Huhu.. Oo aaminin ko sinaktan mo ako. Ikaw na ang naging kuya ko at kaibigan ko. Umaasa pa naman ako na may tiwala ka sa...'' napahagolhol na naman si Twinkle. Lalo lang bumigat ang pakiramadam niya. ''P-pero.... AAAHHHHHHHHHHH!! 

BLLAAAGGGGGGG!! 

Itinapon ni Twinkle ang cellphone na hawak niya sa imahing nakikita niya. Bigla nalang nag-iba ang aura nito. Kaya nanlaki ang mga mata ng mga taong nasa loob sa pagtapon ni Twinkle ng cellphone at sa pagsigaw nito. 

''HINDI AKO TANGA! HINDING-HINDI NA AKO MANINIWALA SAYO! MATAPOS MO AKONG LAIT-LAITIN. PATAWAD LANG ANG SASABIHIN MO SA AKIN! HALOS TALIKURAN KO NA ANG LAHAT BASTA NASA TABI PA RIN KITA!! KI-'' napahagolhol nalang si Twinkle ulit dahil naalala niya ang hindi dapat niya maalala. ''WALA KANG PUSO!'' 

Matapos niyang sabihin yon. Napayakap sa sarili si Twinkle habang humahagolhol na parang hindi nauubusan ng luha. Unti-unting napapaupo sa sahig.

Mysterious Girl POV 

''HINDI AKO TANGA! HINDING-HINDI NA AKO 

MANINIWALA SAYO! MATAPOS MO AKONG LAIT- 

LAITIN. PATAWAD LANG ANG SASABIHIN MO SA 

AKIN! HALOS TALIKURAN KO NA ANG LAHAT 

BASTA NASA TABI PA RIN KITA!! KI-'' 

Nabigla ako sa ginawa niya. Hindi ko iyon inaasahan na nagawa niyang maitapon ang cellphone at magalit habang umiiyak. Ano kaya ang nasa loob nitong babae na to? At baka siya ang pinaka mahirap kong kalaban. 

''WALA KANG PUSO!'' parang nabuhusan ako ng malamig na tubig ng matapos niyang sabihin yon. Patuloy parin ang pagtulo ng luha niya. Talagang ramdam ng mga tao ang sakit na dala ng nangyayari ngayon. Hanggang sa maupo siya sa sahig na humahagolhol. 

Nang matapos ang pangyayaring yon. Napatulala ako sa isang sulok ng hagdanan. Hindi ako makapaniwala sa ginawa niya. Paano na yan, hindi yata ako makakapasa sa audition. 

''Oy! Nandito na ang resulta!'' 

''Naku, kinakabahan ako..'' 

Napaka excited naman nila. E hindi naman sila magaling. Tss! 

Nakilapit na rin ako sa pader pero hindi na ako nagpatuloy dahil kitang-kita ko ang red mark sa pangalan ko at nakapasa ako pero ng pagtingin ko sa baba.... 

Blangko walang marka. So hindi pala siya nakapasa. Tss! Buti nalang para walang sagabal sa pagsikat ko. Hinanap ko ang BAMPKIN GIRL na yon at nakita ko siyang nakanguso. Siguro alam niya na hindi siya nakapasa. 

''Hindi mo talaga panahon para sumikat dahil you dont deserved it. You are just an ordinary girl.'' taas kilay kong sinabi sa kanya. Pero binawian niya ako ng masama niyang tingin. 

''Hin- 

''BUMALIK NA KAYO SA LOOB PARA SA 3RD ROUND.'' mnn.. Magsisimula na pala. 

''Dahil hindi na tayo magkikita sa susunod. Bye bye! Pig nose elephant.'' at umalis na ako sa harapan niya. Bagay lang sa kanya ang binagsagan ko. Kasi kung magalit nagiging pig nose ang nose ng elephant. Haha! 

TWINKLE POV 

''HINDI AKO PIG NOSE ELEPHANT HA!!! BAKA IKAW YON!!'' kailan pa naging ilong ko na pig nose ng nose ng elephant? Pero... *sigh* buti pa siya nakapasok noh. Ang galing kasi niya. 

SKIPBEAT (SUPERSTAR series: BOOK 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon