Κεφάλαιο 2 :D

536 124 34
                                    

  Το επόμενο πρωινό ήταν κάπως δύσκολο.Οταν άνοιξα τα μάτια μου,δάκρυα άρχισαν ξανά να εμφανίζονται.Χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.Κοίταξα γύρω μου και είδα πως τελικά τίποτα στην ζωή μου δεν έχει νόημα...

Ματιν"Αγάπη τι σκεφτεσαι;"

"Οο ξύπνησες;καλημέρα"

Ματιν"Καλημέρα..και μην σκέφτεσαι σαχλαμάρες..Μόραν στην ζωή μας υπάρχουν κάποια εμπόδια..αυτα τα εμπόδια μπορούμε να τα νικήσουμε...δεν θέλω να είσαι έτσι σε παρακαλώ"είπε και ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα...οχι δεν θέλω να κλάψει..εξαιτίας μου...

" Εχεις δίκαιο..σόρυ"

Ματιν"Καλά άστα αυτά πάμε να φάμε κάτι γιατί πηνασα;"

"Χαχα πάμε"

Κατεβήκαμε κάτω και είδα την μαμά μου να τηγανίζει πίτες 😍

Ματιν"Οοο καλημέρα...καλημέρα και σ'εσένα Μερέντα μου" είπε και γελάσαμε.

Ελιζ "Καλημέρα κορίτσια μου,καθίστε να φάμε πρωινό".

" Μάνα είναι μόνο μία"είπα και φίλησα την μητέρα μου...αχχ τι θα κάνω αν την χάσω...ξανά σκέφτηκα...άλλα έδιωξα αυτές τις σκέψεις ώστε να απολαύσω το πρωινό με τις δυο μου αγάπες.

Ελιζ "Κορίτσια μου,εγω πρέπει να φύγω για την δουλειά"

Ματιν "Εντάξει Κ.Ελίζαμπεθ"

Η μητέρα μου τα τελευταία 3 χρόνια δούλευε ως γεωπόνος σ'ένα μαγαζί λίγο πιο έξω από την πόλη.

" Μαμά να σου πω..θα μου αλλάξεις αυτό το φόρεμα;θέλω να μου πάρεις ενα ολόσωμο σορτσάκι μπλούζα σαν αυτό που είδαμε μαζί,γιατί αύριο θα μου κάνουν το αποχαιρετιστηριο πάρτι τα παιδιά και θέλω να το φορέσω"

Ελιζ"Ναι θα κοιτάξω και θα σου το παρω.Φεύγω τώρα κορίτσια μου προσοχή εκεί έξω εε;;είναι επικίνδυνα."

" Εντάξει μα"

Ματιν"Λοιπόν αύριο κατά τις 8:30 θα έρθω να σε πάρω να πάμε στο κλαμπ που είπαν τα παιδιά."

"Κομπλε"

Ματιν"Να σου πώ πρέπει να φύγω,γιατι θα με περιμένουν οι γονείς μου..θα τα πούμε βρε"

"Οκευ όταν φτάσεις στείλε μου "

Μετα απο λιγα λεπτα.

"Και τώρα τι κάνουμε μόνες;;"Παρά μίλαγα,στον ευατό μου.Ας βάλω τέρμα την μουσική,όπως συνήθως..

Οταν έβαλα ράδιο πέτυχα το αγαπημένο μου τραγούδι Bonbon της Era Istrefi.Αρχισα να χορεύω μες το σπίτι,καθώς έκοβα της πατάτες..Κάποια στιγμή χτύπησε το κουδούνι..Η πρώτη μου σκέψη οχχ...πήγα χαμηλωσα την μουσική και κατευθείαν πήγα και άνοιξα την πόρτα.

"Επικινδυνα Παιχνιδια"Donde viven las historias. Descúbrelo ahora