Believe in your dreams (Compleet)

Hoofdstuk 15: Heaven? Oliver!

Geïrriteerd sla ik mijn wekker van het nachtkastje. Het is vandaag maandag en ik heb nog altijd niets gehoord van Oliver. Gisteren heb ik even met Elly gebeld en ze heeft gezegd dat ik vandaag niet naar school moet en dat zij de directeur wel zou inlichten. Oliver zou vandaag terug naar huis mogen en ik moest Elly helpen met hem omdat Dave wel moet gaan werken. Ik zou niet weten waarom die verdomde wekker is afgegaan, verlangend denk ik terug aan gisteren. Het was echt nog een leuke dag met River. Omdat ik nu toch al wakker ben besluit ik om op te staan. Als ik de gordijnen opentrek schijnt de zon in mijn ogen, de zon doet erg haar best om het warmer te maken, hopelijk is het snel lente, deze winter was te erg. Ik draai de kraan van de douche alvast open en zoek handdoeken in mijn kast die ik naast de douche leg samen met de shampoo en de douche gel. Voorzichtig kijk ik in de spiegel en tot mijn verbazing heb ik geen wallen onder mijn ogen en zit mijn haar niet op mijn gezicht geplakt. 

Als het eenmaal warmer geworden is ga ik in de douche. Ik zucht en laat even alles van me afspoelen, ik maak mijn haar nat en doe er shampoo in. Ik ga zitten onder de douche en leun tegen de muur achter me. Voor een ogenblik sluit ik mijn ogen. Ik laat de shampoo uit mijn haar spoelen, was me vlug en zet de kraan uit. Met de zachte handdoek droog ik me af en neem mijn kleren die ik ook had klaargelegd, een grote trui en een strakke jeansbroek. Ik droog in een sneltempo mijn haren en besluit om me nog even op bed te leggen. Ik trek de deur achter me dicht terwijl ik een geeuw onderdruk. Ik zie nog net mijn gsm oplichten. 'Hmm, wie zal dat zijn', zeg ik hardop tegen mezelf. Ik kijk op mijn wekker die gevaarlijk balanceert op het randje van het nachtkastje, voorzichtig duw ik hem er terug op. Negen uur. Iedereen zit normaal toch al op school? Ik ontgrendel mijn Iphone en zie dat het berichtje komt van River. Hey Skye, hoe gaat het er mee? :) Wiskunde is echt vreselijk saai! -_- Ik mis je! xRiver 

Heey Riv, hier is het anders ook maar saai.... Straks komt Oliver thuis, kan niet wachten. Maar nu heb ik wel niets te doen.. Mis jou ook! Hoe is het trouwens met Aria, is zij nog boos op me? xSkye

Meteen krijg ik een berichtje terug van hem. Liever bij jou thuis dan hier op school ;) Met Aria is ook alles goed, ze zit trouwens naast me, ze is niet eens boos op je geweest, laat het maar gewoon achter je :) We zien je graag Skye! Als er iets is, je weet het eh ;) xRiver

Ik type nog snel een berichtje terug, gelukkig wordt alles weer zoals eerst, of ja... niet echt zoals eerst maar ik ben blij dat ik ze terug heb. Glimlachend vergrendel ik mijn gsm en laat me achterover op mijn bed vallen. 'Skye?' een meer dan bekende stem klinkt door de kamer. Nog steeds heb ik mijn ogen dicht en ik heb het gevoel dat ik net wakker word, ik ben ook nog zo moe! 'Heaven, nog vijf minuutjes', zeur ik en draai me koppig om. 'Heaven!' roep ik verschrikt. In een ogenblik zit ik recht in mijn bed en kijk naar de pretoogjes met een beetje verdriet van Heaven. 'Hey Skye', zegt ze lachend, maar haar lach bereikt haar ogen niet. 'Wat is er?' vraag ik meteen. Ze zucht diep. 'Het gaat goed met je', zegt ze en fluistert er nog achter, 'ik ben bij je geweest, nu gaat het goed dus kan ik ... gaan.' 

Ik zie de tranen in haar ogen prikken. Wat bedoelt ze met gaan? 'Wat bedoel je?' mompel ik. 'Het is tijd dat ik ga naar onze ouders. Naar een mooie plek.' Ik staar haar aan. 'Dus, je, je komt niet maar te-terug?' Ze knikt bijna onzichtbaar. 'Laat me niet achter, zus', smeek ik maar ze schudt haar hoofd. 'Ik heb geen keus, ik moet zo dadelijk al gaan, het licht komt me halen.' Wat bazelt zij nu allemaal, het licht? 'Ik wil dat je blijft!' protesteer ik nogmaals terwijl ik in een reflex de verdwaalde traan van mijn wang veeg. 'Het spijt me Skye, wil je nog iets tegen mam of pap zeggen, ik kan het dan doorgeven.' Ik knik en slik de brok die zicht gevormd heeft in mijn keel snel weg. 'Kun je zeggen, da-dat ik v-van hen hou-houd', snotter ik. Ze knikt, 'zal ik doen.' 

'Heaven, ik, ik hou ook van jou en ik zal je echt heel erg missen.' 

'Ik jou ook, we komen elkaar later nog wel terug tegen, ik beloof het je en dan zijn we weer met z'n allen samen', ze glimlacht en opnieuw bereikt de lach haar ogen niet.  Een felle licht straal schijnt de kamer in, recht op mijn zus. 'Het is tijd' fluistert ze. 'Nee!'