Charismatic-Ch.18
เสียงครางกระเซ่าของฮันบินยังคงหวานอยู่ในหู โดนทำร้ายหนักมาก ก็เล่นโทรมาตอนขับรถ
นี่ขนาดเสียงตามสายนะ ถ้าเจอเข้าจริงๆ บวกกับสีหน้าของฮันบินด้วยแล้วจะฟินขนาดไหน
จีวอนยอมรับว่าการที่เขาช่วยฮันบินทางโทรศัพท์มันทำให้เขากลับไปรุกเร้าเอาใจตัวเองที่ห้องอยู่นานกว่าจะสงบ
นี่ก็สองวันแล้วที่ไม่ได้เจอ ทำได้แค่โทรหาและไถ่ถามว่าเป็นยังไงบ้าง เป็นห่วงมาก
งานเยอะสุดๆเลยช่วงนี้ กลับไปก็เหนื่อยหลับ
แต่วันนี้ต้องได้เจอ ต้องขอกำลังใจหน่อย จะไม่มีแรงอยู่แล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมง ฮึบๆ
"คุณจีวอนคะมีคนมาขอพบค่ะ" เลขาของเขาโผล่หน้าเข้ามาแจ้ง จีวอนสนิทกับพนักงานและทุกคนเป็นกันเอง เลยไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรในการรายงาน
"ใคร"
"ไม่ทราบค่ะไม่ยอมบอกชื่อ แต่เป็นผู้ชายค่ะ"
จีวอนยิ้มกว้าง เขารู้ว่าใครมาหา ก็เพิ่งจะบอกไปว่าไม่ต้องมา เดี๋ยวจะไปรับ ดื้อจริงๆเลยเด็กคนนี้
จีวอนอนุญาตให้เขามาได้ เขานึกอยากแกล้งจึงไปยืนหลบอยู่ที่หลังประตู
ผู้มาใหม่เดินเข้ามา จีวอนตกใจ ไม่ใช่คนที่เขาคาดไว้ เกือบกระโดดกอดไปแล้วไหมล่ะ
"เหย์ นายไปยืนทำอะไรตรงนั้น" แทฮยอนเอ่ยด้วยท่าทางแปลกใจที่เห็นจีวอนยืนอยู่ที่หลังประตู
"ฉันมาเปิดไฟน่ะ" จีวอนยิ้มแก้เก้อ
"ว่าแต่ มาหาถึงที่นี่เลยเหรอ"
"คิดถึงอ่ะ มิโนไปดูงานกับครอบครัวที่ยุโรปตั้งเป็นอาทิตย์ เรามีเวลาอยู่ด้วยกันแล้วนะ"
"ไม่ได้หรอก ผมยุ่งมากเลยช่วงนี้ อีกอย่างเราอย่าเจอกันดีกว่านะ เดี๋ยวจะโดนซ้อมกันทั้งคู่" จีวอนเอ่ยพลางเดินไปที่เก้าอี้ทำงานก่อนทิ้งตัวนั่งลง
