Charismatic – Ch.24
จุนฮเวลืมตาตื่นมาอีกทีที่โรงพยาบาล สิ่งแรกที่เขาเอ่ยถึงคือฮันบิน
"ฮัมบิงล่ะ" จำได้ว่ามีคนมาช่วยเรา
"ปลอดภัยดี" จินฮวานเอ่ยบอก จุนฮเวพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะเอามือกุมที่ศรีษะตัวเองไว้แน่น
"ฉันหัวแตก?"
"นิดหน่อยน่ะ หมอบอกว่านายไม่เป็นอะไรมาก บอบช้ำบางที่"
"โชคดี ชนไม่แรงเท่าไหร่ ตกใจอยู่ดีๆก็มีคนขับรถปาดหน้า"
"นายพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เช้าหมอถึงจะอนุญาตให้กลับ" จินฮวานเอ่ยบอกก่อนจะขอตัวเดินออกจากห้องไป
เขาไม่อาจทนเห็นภาพที่จุนฮเวต้องเจ็บและการหายไปของน้องชายตัวเองได้ ที่ต้องบอกจุนฮเวไปว่าอีกคนปลอดภัยเพียงเพราะไม่อยากให้จุนฮเวเป็นห่วง หากเขารู้ เขาต้องไม่อยู่นิ่งแน่
จินฮวานได้แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้และทำสีหน้าให้เป็นปกติ ทั้งที่ดวงใจตอนนี้หนักอึ้งเหลือเกิน
.
.
จีวอนขับรถด้วยความเร็วสูง เขาได้รับโทรศัพท์นัดหมายจากคนที่พาฮันบินไป ให้เขามาพบในสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งไกลจากตัวเมือง
ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาขับรถมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
นี่มันเรื่องอะไรกัน ใครมันช่างใจร้ายใจดำได้ขนาดนี้ น้องชายเขาต้องมาเจ็บ คนรักต้องมาโดนพาตัวไป
ไม่ได้อ่อนแอแต่แค่ไม่ชอบที่ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้
"มาเร็วดีหนิ"
คิดไว้ไม่มีผิด มีคนเดียวที่มีเรื่องกับเขาตอนนี้ ซงมิโน อะไรของมันกันนักกันหนาเนี่ย
"มิโน อย่าเล่นตลกน่า ฮันบินอยู่ที่ไหน" จีวอนเอ่ยถามด้วยสีหน้าใจเย็นทั้งที่ใจกำลังลุกเป็นไฟ
"ขอโทษด้วยที่ผิดแผนไปหน่อย ตอนนี้เด็กนายอยู่ที่โรงพยาบาล" กะแค่ว่าจะให้คนไปขับปาดหน้ารถแล้วชิงตัวฮันบินมา เอาแบบฉากอุกอาจในละคร แต่น้องชายนายดันเสือกเป็นคนดีหักหลบจนรถตกถนนไปชนต้นไม้
