Charismatic – Ch.19
ฮันบินกลับมาที่บ้านของเขา เขาเห็นจุนฮเวนั่งเล่นเกมโปเกม่อนโกอยู่หน้าบ้าน
"นั่งทำอะไร" หน้าตาที่ดูหมกมุ่นนั่นทำเอาฮันบินอดที่จะถามไม่ได้
"จับโปเกม่อนอยู่"
"บนห้องไม่มีเหรอ รึว่ามันอยู่นอกบ้าน" ฮันบินถามเพราะเขาไม่รู้ เขาไม่เล่นเกมนี่นา
"บนห้องมีแต่ปิกกาจู" จับทุกวันเลยปิกกาจูพี่จินอ่ะ
"ปิกกาจูนี่ตัวท๊อปเลยไม่ใช่เหรอ"
"ใช่ นี่ไงๆปิกกาจูเจอแล้วๆ" จุนฮเวแพลนโทรศัพท์ไปที่ฮันบิน ขอยืมมุขพี่จีวอนมาใช้หน่อยนะ ฮ่า
"เหย์ มันอยู่ที่ฉันเหรอ"
"ใช่ นิ่งๆนะ เดี๋ยวมันหนี" ฮันบินยืนนิ่ง เขาไม่รู้ว่าเกมนี้มันเล่นยังไงหากแต่จุนฮเวให้ทำอะไรเขาก็ทำ
จุนฮเวลุกขึ้นจากม้านั่งแล้วเดินเข้ามาใกล้ ร่างสูงเดินเข้ามาโอบเอวบางเข้าไปแนบชิด
"นิ่งๆนะ มันวิ่งรอบตัวนายอยู่"
"รีบๆจับสิ แล้วนี้มากอดทำไมเนี่ย"
"ก็ล้อมจับอยู่ไง" จุนฮเวกอดฮันบินเอาไว้แน่นพลางจับศรีษะของฮันบินซุกไปที่อกของตัวเอง
"ได้หรือยัง"
"จะได้แล้ว" จุนฮเวกอดฮันบินไว้นิ่งนาน ฮันบินเริ่มอึดอัดและแปลกใจ เกมโปเกม่อนโกนี่มันเล่นกันแบบนี้เหรอ
"อ๋าจับได้แล้ว เชื่องเชียว แถมน่ารักมากๆด้วย"
"ไหน ขอดูหน่อย" ฮันบินพยายามผละตัวออก เขาอยากเห็นบ้าง ในจอมันเป็นยังไงไอ้ปิกกาจูที่จับกัน
"มองหน้าฉัน ในแววตาฉัน นั่นแหละปิกกาจู" จุนฮเวเอ่ยพลางจ้องหน้าคนตรงหน้าไม่ละสายตา ฮันบินน่ารักมากแค่ไหน ในสายตาเขาบอกออกไปได้ดี
"นายหลอกฉัน ปล่อยเลย ฉันไม่ใช่ปิกกาจู" ฮันบินเบะปากใส่
"จับได้แล้ว ไม่ยอมปล่อยหรอก" จุนฮเวคนซน แกล้งอะไรได้ก็จะทำ กอดฮันบินนี่มันกระชุ่มกระชวยใจจริงๆ
