Charismatic – Ch.20
จีวอนมือสั่น เขาได้รับโทรศัพท์จากฮันบิน เขารีบกดรับพร้อมกับเอ่ยเสียงหวาน
"ฮันบิน นายอยู่ที่ไหน" ทำใจเย็นทั้งที่ในใจลุกเป็นไฟ มันร้อนใจมาหลายวันแล้ว ไปหาที่บ้านก็ไม่ได้เจอ ไปที่มหาวิทยาลัยก็ไม่พบ
/จีวอนเหรอ/ เสียงจากปลายสายไม่ใช่เจ้าของชื่อที่เขาเพิ่งเอ่ยไป
"ครับ"
/ฉันจียงนะ เลิกติดต่อกับฮันบินซะ ถือว่าฉันขอร้อง/ ไม่มีเกริ่นนำใด เขารู้ว่าคนฟังน่าจะรู้ว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร
คำพูดสะเทือนใจนั่นทำเอาจีวอนมือสั่น เลิกติดต่องั้นเหรอ โหดร้ายเกินไป ยังไงน้องชายผมก็เป็นแฟนลูกชายคุณ ครอบครัวเรายังต้องเกี่ยวข้องกันอีกเยอะ
"ทำไมล่ะครับคุณจียง"
/แค่จินฮวานคนเดียวที่ต้องเกี่ยวข้องกับพวกนายฉันก็เหนื่อยใจจะแย่แล้ว ขอร้องล่ะอย่าทำให้ฉันต้องหนักใจไปมากกว่านี้เลย/ ไม่รู้ว่าเป็นแผนของซึงฮยอนรึเปล่าที่ส่งลูกชายมากระชากดวงใจของเขาไปทั้งสองดวง แบบนี้น่าไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ เขารับการกระทำแบบนี้ไม่ได้ อย่ามาผูกมัดเขาไว้ด้วยวิธีนี้
"คุณจียงครับ ผมรักฮันบิน ได้โปรดเถอะครับ"
/ฉันดีใจที่ได้ยินคำนี้ แต่ฉันไม่อาจเชื่อใจว่านายจะดูแลลูกชายของฉันได้/
จีวอนนิ่งเงียบไป เขาก็ไม่อาจพูดได้เต็มปากว่าจะไม่ทำให้ฮันบินเสียใจ
"ให้โอกาสพวกเราเถอะครับ"
/ฮันบินไม่เคยบอกอะไรว่าชอบคอกับนาย หากแต่ฉันไม่ชอบที่นายอยู่ใกล้ชิดกับเขา แค่นี้นะ หวังว่านายจะเข้าใจ/
ว่าแล้วจียงก็ว่าสายไป จีวอนกุมโทรศัพท์ของเขาเอาไว้ด้วยดวงใจที่หนักอึ้ง
พ่อเขาไม่ยินยอมแม้แต่จะให้พวกเขาได้พบกัน ทำไมกัน เขาผิดอะไร หรือผิดแค่ว่าเป็นลูกชายของซึงฮยอน
