saving all my love

Chapter IV: it's him

“ So its true, its really you,  Oh my god Danielle, you have no idea how much I longed for this to happen” sabay hawak nya sa balikat ko.  Bigla ako napatayo, parang bigla ako napaso sa paghawak nya sa akin.

“ M- Macky?” tanging lumabas sa bibig ko. Pakiramdam ko nag-iinit ang mata ko. Tapos parang naninikip ang balat sa aking mukha, as far as i know di ako marunong magblush, d naman kasi ako maputi morena ang kulay ko. Pero feeling ko talaga nag-akyatan lahat ng dugo ko sa aking mukha.

Bigla nya akong niyakap, sobrang higpit, halos d na ako makahinga.  Samantalang ako d ko alam ang gagawin ko, naninigas ang katawan ko na di ko alam, after 3 long years of waiting, here i am, kayakap ang lalaki na pinakamamahal ko, at ang tangi ko lang ginawa ay manigas sa harap nya, d ko man lang magawang  iyakap sa kanya ang mga kamay ko.

Biglang lumuwag ang pagkayakap nya sa akin, tiningnan nya ako ng malalim sa aking mga mata, na tumatagos yata hanggang sa aking kaluluwa, napakunot ang noo nya, nagtatanong ang kanyang mga mata.

“Why, di mo baako naramdaman Dannielle?”he asked, nagsusumamo ang kanyang mga mata.

“ Macky?” anak ng tipaklong naman, yon lang ba pwede ko sabihin, oo na si macky nga siya pero bakit wala ako mahagilap na pwedeng sabihin. Pinilit ko buksan uli ang aking bibig pero parang bigla may bumara sa lalamunan ko, may parang mga likido na umaagos sa mata ko, namalayan ko na lang na yumogyog ang balikat ko. Im  shaking uncontrollably.

“ Oh Dannielle, sshhhssss, its okey, i understand, your just surprised, this is too overwhelming for me too, kung di pa ng ako itinulak ni leo papasok dito sa room mo, i couldn’t master a strength to do it myself.”

‘’Leo Rama, yong sira ulong stalker ko?”napangito siya sa sinabi ko.

“ That Leo, and he’s not crazy, sya lang naman ang President ng Fanclub ng loveteam natin.” Sabi pa nya nakatawa.

Nakatingin na ako ngayon sa mata niya pilit kung hinahanap doon ang lalaki na minahal ko ng lubos 3 years ago, he change a lot Physically, lalo siya gumwapo sa tingin ko , lumaki na din ang katawan nya, but what really surprise me is deep within he is still the same man , i can tell just by looking into his eyes.

He looked at me intently, as if she’s searching for somthing, some answer. Unti unti bumaba ang kanyang mukha, i know whats gonna happen next, i have been dreaming of this to happen again for so long. Habang unti-unti palapit ang mukha nya ay napapikit ako, hanggang sa naramdaman ko na lang ang labi nya, i felt  something runs to my blood, after all these years, he still have the same effect on me.

Nabigla ako ng naramdaman kong lumayo ulit ang mukha nya sa akin, akala ko galit sya kasi d man lang ako ng respond tapos  bigla na lang siya ngumiti at niyakap ako ng mahigpit.

“ You haven’t change, u are still the same, ganyan na ganyan ka pa rin tuwing hinahalikan kita noon, as if wala akong effect sa iyo kung di ko lang naramdaman na nagtumbling yong puso mo sa loob iisipin ko talaga na d ako masarap humalik.” Napayakap ako ng mahigpit sa kanya dahil sa sinabi nya na iyon.  Its not that i don’t know how to kiss. In fact im good at it.its just that, its like that when im kissed by Macky, akala ko ng ma turned off siya noong una pero hindi, kasi habang magkahinang daw ang mga labi naming mas nararamdaman daw nya ang bilis ng tibok ng puso, kaya pati sya napapatigil sa ginagawa.

There was this one time na napalalim ang halikan naming dalawa, bigla siyang tumigil, nagtatanong ang kanyang mga mata, mas natatakot daw siya pag ganoon ako humalik, mas gusto nya kasi yong natutulala ako at namumula daw sabi nya pag hinahalikan nya, mas feel daw nya ang intensity at impact ng simpleng halik nya sa akin.

Bumaba uli ang mukha nya, this time im ready to respond to his kiss. He still taste the same, i feel lost in his kiss, para akong matutumba sa aking kinatatayuan buti na lang nakahawak siya sa akin, O God, how i missed him so much, inalalayan nya ako makahiga sa kama habang di pa rin magkahiwalay ang aming mga labi, unti- unti naramdaman ko ang kanyang mga kamay sa aking buong katawan, that was it, nawala na ako sa sarili ko.

After our long and intense make out session, Yessss, you heard me right, make out session, niyakap nya ako ng mahigpit, did i mention he is a true gentleman.... mula pa noon d niya ginawa ang bagay na iyon, he always knows when to stop, kahit minsan wala na ako sa katinuan para umayaw.  Ganon nya ako kamahal, sabi nya one of these day, sisingilin nya ako sa lahat ng pagpapahirap ko sa kanya, as if naman its my choice. Minsan nga mas excited pa ako kung kelan darating yon araw ng paniningil na iyon.

“You are mine, I haven’t forgotten you. Kahit ang tagal na mula ng huli tayong mag-usap, di kita nakalimutan, im holding on to our promises.” Bulong nya sa akin sabay halik sa noo ko.  Parang gusto ko na naman maiyak sa mga pinagsasabi nya, and dami ko gusting sabihin, itanong, at malaman mula sa kanya. 3 agonizing years di ko siya nakita.

“ What really happen to us, Mac?’’

“ Let’s forget about it, pwede Danielle? Whats important right now is the fact that we really still love each other, even if you don’t say it, i still feel it, you haven’t forgotten me,either.” Naalarma ako sa sinabi niya. Parang may mali, ganun na lang yon, wala man lang explaination bakit di sya nagparamdam ng 3 taon.

“ I cant’. In order for us to move on or continue, we have to settle everything thats been bothering us, wether you admit it or not, something is wrong Mac.”

‘’ Hindi pa ba sapat sayo na nagkita na uli tayo, na mahal na mahal pa rin kita.?” Sagot nya, pero may nakikita akong kakaiba sa mga mata nya, it like he’s withholding something from me.

“ Mac, please, let’s talk about it. You know how much it means to me to know the truth, of what really happens?”

“ Why cant you just let it be?” sagot niya sabay tayo. Pinulot nya ang kanyang uniform na nakakalat sa maliit na bed at sahig ng room na iyon. ”Lets talk about it later Danielle, am still on duty, napakiusapan ko lang Si  Leo na  pumalit sa akin sandali.” Hinalikan nya ako sa labi sabay talikod.

Ganun, ganun lang yon. This isn’t how i imagine our reunion to be.  I know, he’s like that. Did I mention na tahimik sya na tao, ganun cya ayaw nya ng confrontation which i hate so much by the way.  Masyado cya tahimik at seryoso to the point na aloof siya.Yon lang naman talaga ang tangi kung maipipintas sa kanya. We are so different in so many ways, kumbaga exact opposite nya ako, ang pareho lang naman sa aming dalawa ay ang nararamdaman namin sa isat-isa.

Its past 12:00 midnight, d pa rin ako makatulog sa Cabin ko, hinihintay ko ang pagbalik nya. Bakit ba kasi di ko naitanong kanina kung anong oras ang off niya. Gusto ko na talaga kasi magkausap kami, i badly need answers, di naman pwede na basta basta ko na lang panghawakan ang mga sinabi nya na nothings change that , that i have to let it be.  Ang dami kung tanong, what happen to him, bakit nandito pa siya sa Cebu samantalang sa pagkakaalam ko 1 year lang ang training nya dito tapos mag overseas na siya.  Sa dami ng mga tanong na pilit gumugulo sa isip ko di ko namalayan nakatulog na din pala ako, siguro dahil sa sobrang pagod.  Di ko na napansin ang pagbukas at pagsara ng pinto ng room.

Nagising ako ng bigla may narinig ako. Parang may lumabas galing sa pinto ng Cabin ko.  Kainis, panira ng moment, ang sarap pa naman ng panaginip ko, katabi ko daw si Macky natulog, yakapyakap niya ako the whole night, di daw siya natutulog, pinapanood lang nya ako, paminsan minsan hinahalikan sabay bulong ng mga matatamis na salita na dati na nya ginagawa noon when he sleep over at my place kung wala si Lola. Bumangon ako, pagtingin ko sa aking relo ay mag 5am nap ala, i need to get ready, malapit na kami makarating na CDO.

Then it hit me, malapit na ako bababa sa barko na ito, without something solid to hold on to, di pa kami nakapag-usap, what will happen when I disembark later?  Another 3 years uli na walang paliwanagan?  Asan ba kasi ang lalaki na iyon.  For the first time in our relationship, mas ngayon ko naramdaman ang emptiness and doubts sa puso at isip ko. Tatayo n asana ako ng bigla ako napatingin sa side table ng bed, may nakalagay na tray doon, may instant coffee, crackers, at cup noodles.  Sa tabi naman ay may bottled water at water heater. May nakapatong din na note sa gilid ng flower vase, dalidali ko iyong kinuha at binasa.

            Good Morning sunshine, sorry if i leave without even waking you up, sarap kasi ng tulog mo.  I have to go may duty uli ako. Eat up before you disembark the ship, malayo pa byahe mo pauwi.  I’ll be seeing you again, that’s a promise. Know that i still feel the same, “WHEREVER I GO WHATEVER I DO, I WILL ALWAYS STAY INLOVE WITH YOU” Macky.

“This isn’t over Danielle, after all you been through. I’m not letting him off that easily” malakas na sabi ko sa aking sarili.  Parang akong ingot nagsasalita na mag-isa,

Im not letting you off that easily.

You don’t get the right to brush me off.