Het was zondag, wat betekent dat Philip vandaag het ziekenhuis mocht verlaten. Hij stond rond twee uur in de middag klaar om te vertrekken, totdat hij opeens een bericht kreeg van zijn moeder. Ze stond in de file en had dus waarschijnlijk minstens een half uur vertraging.
Philip zuchtte. Hij had geen idee hoe hij hier nog een half uur kon doorbrengen zonder zich dood te vervelen en dus besloot hij om wat op zijn telefoon te spelen. Eerst speelde hij een paar spelletjes maar al snel kreeg hij daar genoeg van en checkte hij zijn nieuwste blog. Ook dat duurde niet zo heel lang. Hij stond op het punt om zijn gsm weg te leggen totdat hij een berichtje kreeg van ArtisticA. Een kleine glimlach verscheen er op zijn gezicht en Philip opende het berichtje.
ArtisticA 13.56 u
Heey
Phelix 13.56 u
Hey!
ArtisticA 13.57 u
Hoe gaat het?
Phelix 13.57 u
Goed, buiten het feit dat ik mij verveel.
ArtisticA 13.58 u
Awh, konden we nu maar wat afspreken hé. xD
Phelix 13.59 u
Tja. Hghmj?
ArtisticA 14.00 u
Bwah, niks speciaals. Gewoon het vreemde gevoel thuis.
Phelix 14.00 u
Wil je er over praten?
ArtisticA 14.02 u
Nee, liever niet.
Phelix 14.03 u
Oh, okay.
ArtisticA 14.06 u
Gtg, bye. ♥
Phelix 14.06 u
Doeg.
Heel even bleef Philip naar het scherm staren, maar al snel legde hij zijn gsm aan de kant en dacht hij na over wat er zich zonet had afgespeeld. Had hij iets verkeerd gezegd tegen haar? Had hij een fout gemaakt? Was ze boos omdat hij niet wou vertellen wie hij was?
Paniekerig ijsbeerde Philip door de kamer. Misschien wou ze niet meer met hem praten? Had ze genoeg van hem gekregen? Had ze het besef gekregen dat ze met een nietsnut aan het praten was via het internet? ... Hij probeerde zijn gedachtes te kalmeren maar ze werden per keer dat hij het probeerde erger en erger. Uiteindelijk ging ik met opgetrokken knieën in een hoekje van de kamer zitten.
Had hij nu net één van zijn weinige vrienden verloren?
A/N: Maybe Crap, maybe not.. Idk. Tell me, give me feedback on this chapter.
JE LEEST
Princess [Boek 2] (Dutch) /Voltooid/
Teen Fiction• HET VERVOLG OP: Prince • 'Soms voel ik mij als een prinses, wanneer Hij met Zijn prachtige ogen naar mij kijkt en Hij Zijn goddelijke glimlach laat zien. Hij laat mij dan goed voelen, alsof er toch iemand op de wereld is die om mij geeft... Maar...