Princess [Boek 2] (Dutch) /Voltooid/

Hoofdstuk 22 - Astrid

Hand in hand liepen Astrid en Philip naar school. Ze had Philip er van nooit echt verdacht Phelix te zijn. Beide jongens leken zo anders ten opzichte van elkaar. Maar ze leken ook wel veel op elkaar. Nu wist ze ook dat zij de Phelix prinses was, als enige van al zijn bloglezers.

Zij was zijn prinses. Voor eeuwig en altijd. In een koninkrijk vol geluk en liefde. Zwaaiend op het balkon, uitkijkend over de rest van de mensheid. Niets of niemand die hun uit elkaar kan drijven. Geen wolkje aan de lucht, een prachtige open hemel waar de zon fel schijnt. Alleen maar gelach en gefeest, vrolijk heerst. Zij en haar prins. Zij en Phelix, zij en Philip.... Voor altijd en eeuwig.

Elkaars toeverlaat, hun plekje waar ze hun hart kunnen luchten. Steunend op elkaar, samen een huis voor de toekomst bouwen. Op de harde grond, niet meer in het wegzakkend zand. De negativiteit en de twijfels voorgoed voorbij. Zij twee, samen, levenslang...

Er verscheen een glimlach op Astrids gezicht. De gedachtes die ze nu had, maakte haar volkomen gelukkig. En dat merkte Philip ook. Hij keek haar met een vreemde blik aan om te vragen wat er was, maar ze schudde het met haar hoofd weg. "Ik ben gewoon gelukkig op dit moment", was alles wat ze zei en ze kreeg een glimlach van haar vriendje terug. "Ik ben nu op dit moment ook gelukkig."

HET EINDE

A/N: wow, what a shitty ending..... Maar ik kan echt niks anders bedenken. Ik was zelfs aan t twijelen of ik het niet bij het vorige hoofdstukje moest laten maar toen zei ik dat nog 1 hoofdstukje kwam en ja, dit klein stuk is het resultaat..... *akward smile*

P.S: Het liedje bij dit hoofdstuk heet Sorry van The Art Of Dying