Make A Choice

Chapter 7

[Zal ik het doen? ... Zal ik het doen? Weet je wat, ik doe het.

Ten eerste, draag ik dit hoofdstuk op aan xLittleGiz omdat ze al bij meerdere hoofdstukken zulke lieve reacties heeft geschreven. Bedankt meid ;)

Ten 2e, ik moest gewoon updaten! Het boek is al meer dan 260 keer gelezen, en dat vind ik al heel wat voor mij 6 hoofdstukken. Dus daar wil ik jullie voor bedanken om te updaten. Jullie zijn super !!

Dit waren de mededelingen. Veel plezier ;) xx]

'Cindy. Laat me er nou door, ik wil graag naar huis.' zeur ik. 'Nee!' roept ze. 'En waarom niet!' roep ik terug. Het is dinsdagmiddag en ik mag van Cindy niet naar huis. Ze heeft mijn schouders vast en beveelt me om hier te blijven. Ik mag pas naar huis als zij het teken heeft gekregen. Ik heb dus geen één idee wat ze daarmee bedoelt. Het zal vast weer zo'n Cindy dingetje zijn. Alhoewel, dat hoop ik.

'Zeurpiet..' zucht ik en loop terug de school in naar mijn kluisje om mijn jas erin te doen. 'Oke, dan maar naar de aula.' zeg ik. Cindy glimlacht en achtervolgt mij net zo lief als de schoothondjes van Ross en Louis dat doen. In de aula zijn nog een paar mensen te vinden. Een paar maar. Snap ik, iedereen gaat naar huis als het half 4 is. Maar nee, wij niet.

'Kom zitten.' Cindy trekt me mee naar de ronde tafel en neemt plaats. 'Dus,' begint ze. Ik wacht even tot ze verder wil gaan praten, maar als dat niet het geval blijkt te zijn, ben ik degene die een gesprek begint.

'Waar zijn Zack en Harry?' Ze haalt haar schouders op. 'Thuis?' vraagt ze. 'En waarom moeten wij hier blijven?' Ik trek één wenkbrauw op en ze lijkt te twijfelen over wat ze wilt gaan zeggen. 'Het is niet wij, het is jij. Jij moet hier blijven. Ik blijf hier alleen maar om je in de gaten te houden.' Ik zucht en ga onderuit gezakt op de stoel zitten. Dit wordt nog een lange middag.

Verveeld kijk ik de aula rond. Er zitten een paar jongens en meiden die in groepjes aan de tafels zitten en gewoon wat praten met elkaar. Niks bijzonders. Totdat mijn oog valt op een roze diva de die aula in komt gelopen. Ashley.

Ze kijkt ons aan met een frons tussen haar wenkbrauwen, en loopt dan naar ons toe. 'Waarom zijn jullie nog hier, school is uit.' zegt ze. 'Dat vraag ik me ook af.' mompelt ik zo zacht dat Cindy en Ashley het niet horen. 'Dat gaat je niks aan flamingo,' ik lach even kort om Cindy's reactie. 'Ga maar weer naar je eigen soort.' ze zwaait naar Ashley die koppig blijft staan waar ze staat. Haar ogen gericht op mij.

'Vind je het vervelend dat Louis Ross heeft meegevraagd en niet jou?' Ik voel mijn wangen rood worden en kijk Cindy hopeloos aan. 'Ga weg!' roept Cindy. Ze staat op, tilt haar tas van de grond en slaat die zo hard tegen Ashley aan dat ze naar achteren wankelt en struikelt over haar eigen voeten. Snap ik wel met die schoenen. Knalroze pumps. Ik gok van 10 centimeter.

'Waarom deed je dat?' vraagt ze verontwaardigd. Cindy lijkt even na te denken en realiseert zich dan pas wat ze heeft gedaan. Het valt me nu pas op dat we alle aandacht trekken. 'Weet ik veel. Je bent irritant en luistert niet.' Het klonk meer als een vraag, maar ik laat het voor wat het is. Cindy laat haar tas op de grond vallen en gaat weer op haar stoel zitten.

Ashley staat onhandig op. Ze veegt met haar handen haar knieën af, sluit haar ogen, stopt haar neus in de lucht en loopt alsof er niks is gebeurd de aula weer uit.

Oke, dat was indrukwekkend.

'Cindy,' ze kijkt me vragend aan. 'Dat was geweldig.' zeg ik zacht en lach naar haar. 'Bedankt.' zegt ze. 'Ze had niet over Louis moeten beginnen, die opgetutte flamingo.' Ik lach er kort om. Dit bedoelde ik dus met Cindy haar uitspraken, sommige zijn echt geweldig.