Make A Choice

Chapter 20

'Dat meen je niet!' Gil ik en Cheryl begint hard te lachen. 'Mijn god..' mompeld ik zacht en kijk haar lachend toe.

'Ja, ik meen het serieus.' Ze veegt met haar vingers onder haar ogen en kijkt me dan aan. 'Hij besefde dat het niet werkte, trok het kostuum uit, en heeft een weken op zn bed gelegen en dagen ang alleen maar gehuild.' Ik hou mijn hand voor mijn mond en kan het niet laten te lachen.

'Dat is zo zielig..' zeg ik zacht en Cheryl haalt haar schouders op.

'Hij heeft nu wel op vijf-jarige leeftijd beseft dat als je je weggelopen muis wilt terug vinden, je niet als een verkleden muis piepend het hele huis moet afzoeken, maar moet accepteren dat het beestje weg is en niet meer terug komt.' Cheryl gimlacht en geeft een klein knikje naar de foto in het plakboek op de tafel. De foto waar Zack zich als klein kind had verkleed als muis om zijn weggelopen huisdiertje terug te vinden die ergens in dit huis verstopt heeft gezeten.

'Na die weken is hij hem eigenlijk al helemaal vergeten. Ik weet nu ook zeker dat Zack het zich amper kan herinneren.' Cheryl slaat de volgende bladzijde om waar zij en de jongere versie van Zack beide glimlachend opstaan.

Zack zijn armen zitten om haar nek en mijn aandacht gaat gelijk naar zijn grote bruine ogen die recht in de camera kijken. Beide zitten hun mond onder de chocolade. Cheryl heeft op de foto twee chocoladerepen vast, en heeft haar ogen dichtgeknepen.

'Dit is zo schattig.' zegt ik zacht en geef haar een glimlach. Cheryl slaat de volgende bladzijde om en een familie foto komt in beeld. De ouders van Cheryl en Zack die op hun hurken zitten en beide een arm om elkaar hebben, en hun andere arm om hun twee kinderen. Alle vier staan ze er glimlachend op en kijken vrolijk de camera in.

'Deze was op vakantie gemaakt. Venetië.' Ze slaat de volgende bladzijde weer om, maar zodra die leeg blijkt te zijn, slaat ze het boek dicht en legt het in de la van het tafeltje.

'Hoe laat komt Edward?' vraag ik tenslotte en ze denkt even na. 'Vanavond pas.' Ze pakt haar mok chocolademelk en drinkt het laatste beetje wat erin zit nog op.

'Je had me nooit verteld dat Edward een neef van Harry en Gemma is.' Ik zet mijn lege mok op de tafel neer en trek mijn knieën op.

Cheryl haalt haar schouders op. Ze leunt tegen de armleuning en slaat haar armen om haar opgetrokken knieën. 'Niemand heeft me over Edward verteld!' Ik lach kort en Cheryl haalt een hand door haar haar. 'It's no big deal..'

'Het is je vriendje en je hebt me er niks over verteld.'

'Jij hebt mij ook nu pas verteld over jou en Louis,'

'Maar jij en Edward hebben al vier jaar een relatie!' Cheryl begint te lachen en haar wangen kleuren. 'En niemand heeft mij er iets over gezegd! Zelf Harry niet, en het is zijn eigen neef!' Ik kan het niet laten om toch te lachen.

Ik wist niet dat Cheryl al vier jaar een vriendje had. En dan de neef van Harry nog wel, maar ze vertelde me dat hij totaal niet op hem lijkt, kwa zijn uiterlijk.

 'Oke, oke..' ze zucht en haalt een hand door haar golvende haren. 'Dus je gaat me nu vertellen wat jullie vanavond gaan doen.' Ik glimlach en ze steekt haar tong naar me uit.

'We gaan uit eten met zijn ouders. Ed woont aan de rand van de stad, vlakbij een gweldig restaurant.' Ik knik en glimlach. 'Klinkt leuk, het restaurant waar Louis en ik zijn geweest was--' Ik schrik op en draai me om en kijk door het raam naar buiten.

'Sneeuw!' roept Cheryl nog eens en een glimlach groeit op mijn gezicht. Cindy had gelijk, het ging vandaag echt sneeuwen.

'Gaan we naar buiten?' vraag ik dan en voor ik mijn antwoord heb springt Cheryl van de bank en trekt haar schoenen aan. Ik volg haar voorbeeld en loop naar de gang. Ik trek mijn jas aan en kijk op als Cheryl een beanie en handschoenen in mijn handen drukt.