Louis stopt zijn auto vlak voor mijn huis en beide stappen we uit. Ik leun tegen de dichtgeslagen autodeur en wacht tot Louis voor me komt staan. Grijnzend legt hij zijn hand op mijn wang en drukt voor een paar seconden zijn lippen tegen de mijne.
'Bedankt voor deze fijne avond,' murmelt hij tegen mijn lippen. Hij veegt met zijn duim over mijn wang en glimlacht. 'Ik zie je maandag wel weer.' Ik lach en maak mijn weg naar de voordeur. Ik druk op de bel en draai me om. Louis lacht nog een laatste keer naar me voordat hij de auto in stapt en wegrijd.
Ik draai me om en zie Ashton grijnzend in de deuropening staan. Hij heeft een enorme glimlach op zijn gezicht waar ik eerlijk gezegd best bang van wordt. 'Dat zagen we wel.' Ik voel mijn wangen roodkleuren en stap naar binnen. 'Pap, mam, én ik.' zegt hij. 'Man moet dat, ik schaam me dood.' Ik weet dat mijn hoofd nu net zo rood als een tomaat is. 'Ja, dat moet inderdaad ja.' zegt hij. Ik rol mijn ogen en loop de woonkamer in.
'Dat zagen we.' zegt mijn vader zonder op te kijken van de televisie. 'Wat dan nog?' Nu kijkt mijn vader wel op. 'Is het niet wat vroeg voor een vriendje?' vraagt hij. 'Matthew, laat haar toch. Ze is een meid van 16 die best wel weet wat goed voor haar is en wat niet.' Mijn moeder kijkt bemoedigend naar me en ik geef haar een dankbare glimlach. 'Daarbij, het is nog niet eens officieel, dus maak je je maar geen zorgen pap. Ik ben boven.' Zonder op te kijken loop ik naar boven.
Op mijn kamer maak ik een sprongetje van geluk. Louis heeft me gezoend. Louis Tomlinson. Doncasters Swagmaster. De populairste en knapste jongen van de school, heeft mij gezoend. Ik pak mijn laptop, start hem op en gooi hem -met mezelf- op bed neer en begin een smsje aan Cindy.
Cindy, Cindy, Cindy! Louis was hier en vroeg me mee op een date! Ik moet je alles vertellen! Kom op Skype! x
Ik log in op Skype en wacht geduldig tot Cindy online is. Ik kijk op wanneer Ashton mijn kamer binnenloopt met een appel in zijn hand. 'Heb je nog aan Louis gevraagd wat hij in het ziekenhuis moest?' vraagt hij. Hij maakt een ''gooi'' gebaar met de appel. Ik knik en vang de appel wanneer hij hem gooit. 'Ja.' Ik neem een hap van de appel terwijl Ashton aan de rand van het bed gaat zitten.
'Hij vertelde dat hij al een tijdje last had van zijn longen en gewrichten. De dokter vertrouwd het niet echt en heeft hem daarom dus bloed laten prikken. Maar volgens Louis moet ik me niet te veel zorgen maken.' Ashton knikt. 'Begrijp ik.' zegt hij. Het geluidje van mijn laptop gaat af en ik kijk op het scherm.
MissWakefield: OMG!! Yentl, vertel me alles!
Mijn ogen worden groot en ik kijk Ashton aan. 'Ashton ga weg ik moet met Cindy praten!' Roep ik gefrustreerd. Ik duw Ashton van mijn bed waardoor hij met een klap op de grond valt. Ik bijt op mijn onderlip terwijl hij kreunend op de grond ligt. 'Doe. Dat. Nóóit. Meer.' zegt hij en staat op. Ik werp een blik op mijn laptop. MissWakefield belt jou.
'Ashton rot op ik moet met Cindy praten!' Ik pak één van de vele kussentjes achter me en werp er een op Ashton's gezicht die met vragend aankijkt. 'Ga!' Ik wijs naar de deur. 'Oke, oke, oke!' Ashton vlucht mijn kamer uit en gooit de deur achter hem dicht.
Ik druk op opnemen en zie al snel Cindy en Zack in beeld komen.
'Yentl!' roept Cindy blij. Ik glimlach als ik haar vrolijke gezicht zie. 'Hi guys.' zeg ik vrolijk. 'Vertel me alles!' roept Cindy. Ik lach. 'Ja, ik ben ook wel nieuwsgierig wat je met Louis hebt gedaan.' Zack geeft me een knipoog waardoor ik nog erger moet blozen. 'Nou,' begin ik en zucht één keer diep in en uit.
'Louis kwam vanavond onverwachts langs en vroeg of ik zin en tijd had om mee naar de bioscoop te gaan. Het was echt ontzettend leuk en daarna zijn we naar het park gegaan. We hebben nog een heel gesprek gevoerd en daarna heeft hij me thuis afgezet.'
JE LEEST
Make A Choice
Fanfiction''You never know how strong you are until being strong is the only choice you have.'' ~ * ~ Yentl Campwell verhuist na een moeilijke tijd met haar gezin naar Doncaster en hoopt op een nieuwe, goeie start. Alles gaat goed, totdat ze een moeilijke ke...