Make A Choice

Chapter 11

[JIPPIIIEE!! 11 Chapters en nu al 1.100 reads!! Jullie weten niet hóé veel ik van jullie hou!!

Maar nu iets heel anders.

Ik heb dit hoofdstuk speciaal opgedragen aan: ... JustKimx !! Je hebt al op meerdere hoofdstukken zulke, lieve, lange reacties geplaatst :). Dankjewel meid. Het betekend erg veel voor me xx

Veel plezier met Chappie 11]

Ik loop mijn straat in en zie mijn huis al in zicht. Na het gedoe in de speeltuin ben ik nog even bij Harry gebleven. We hebben gewoon wat gepraat en thee gedronken. Thee..

Het is nu half 11 en ik ben onderweg naar huis. Harry stelde voor om me te brengen, maar omdat het zo dichtbij is, vind ik het zonde om met de auto te gaan. Toen ik hem had overgehaald om gewoon te voet naar huis te gaan, wou hij per se mee. Ergens vind ik het wel lief, hij was bang dat me wat overkwam met een van die jongens. 

Maar ik heb gezegd dat ik zou bellen zodra ik thuis was. Je kan best zeggen, waarom is hij zo overbezorgd? Maar ik vind het lief. Ashton is zo ook. Als het moment daar is, kan hij zijn overbezorgde gedrag gewoon niet meer inhouden. Ha, softie.

De reden waarom ik niet wil dat Harry meeliep, is omdat ik juist bang ben dat ze hem iets aan doen. Mij zullen niet veel aandoen, als die 2 jongens één van de Swagmasta's waren tenminste. Die hebben niks tegen mij. Wel tegen Harry en dat wil ik hem gewoon niet aandoen. En moet je nu eens kijken? Ik ben al thuis en er is nog helemaal niks gebeurd. Hoezo: Je bent nog een kind en kan niet eens voor jezelf zorgen. Ja. Dat wordt best vaak tegen me gezegd.

Ik stop de sleutel in het slot en maak de deur open. Ik stap naar binnen en maak de voordeur weer dicht terwijl ik mijn jas open rits en die aan de kapstok hang. Ik hou de mouwen van mijn jas nog even vast als ik stemmen in de woonkamer hoor. Jongensstemmen. Ashton zijn stem kan ik er zo uithalen, -niet zo moeilijk- maar de andere niet.

Ik zet een paar stappen bij de deur van de hal en luister het gesprek af. Ja, ja ik weet het, het is slecht. Maar kan het me wat schelen? Helemaal, -je raad het al- niks. Als ik goed luister kan ik de stemmen herkennen. Ashton, Charlie en Danny, geloof ik. Ik hou mijn oor tegen de haldeur en probeer zo goed mogelijk naar het gesprek te luisteren.

'Ze is met die nerd terug naar huis gegaan,'

'Inderdaad, ze liepen een of ander paadje in, en POEF! Weg waren ze.'

Dit meen je niet. Charlie en Danny waren die engerds in die auto? In het park? Met Harry? Alle kokosnoten nog aan toe. Zijn ze de betekenis van Privacy soms vergeten? Stelletje leeghoofden.

'Wat deden ze in dat park?' Er klinkt zacht gelach in de woonkamer. Ik hoor het maar nét, dus besluit ik mijn oor dichter tegen de deur aan te drukken in de hoop om het beter te kunnen horen. Wat een geluk dat je het zo goed kunt horen, terwijl de deur dicht zit.

'Schommelen, net zoals twee kleine kindjes.' Door zijn gelach is het voor mij duidelijk te horen dat dit Charlie is. 

'Tuurlijk gaat Yentl schommelen. Ze is nog een klein kind die niet eens voor zichzelf kan zorgen.' Ashton. Ik druk mijn lippen op elkaar en onderdruk een zucht. Told you.

'Wat dan ook, hij kan wel behoorlijk klef doen voor een nerd. Yentl had geen enkel probleem met dat geflirt van hem.' Ik glimlach een klein beetje om wat Danny zegt. Ik weet ook wel dat Harry een klein beetje aan het flirten was. Maar hoe gek het ook klinkt, hij moet begrijpen dat ik niet verliefd op hem ben. -Daar ben ik tijdens het logeren door met Cheryl gepraat te hebben achtergekomen.

'Hm-hm. En toen ze ons zagen, gingen ze er vandoor. Die nerd is slimmer dan ik dacht. Hij heeft dus toch de charme om voor een meisje te zorgen en er niet als een of andere bange kip er zelf vandoor te gaan.' Charlie zijn stem, geloof ik.