'Dus, jij bent Yentl? De nieuweling hier op school?' Het middelste meisje komt één stap naar me toe gelopen. De andere 4 meiden lijken best wel op elkaar. Ze dragen alle 4 een rokje en hebben hun blonde, lange haar over hun schouders hangen. Ross -aangezien de R op haar vest- draagt een strakke Skinny en heeft haar bruine korte haar achterover gekamd.
'Ja.' zeg ik zacht. Ze glimlacht naar me. Geen vriendelijke glimlach. Een glimlach om de rillingen van te krijgen. 'Welkom op Hall Cross High School.' Ross heeft een enorme fake-glimlach. Cindy kijkt van mij naar Ross.
'We moeten gaan.' Zijn haar woorden. 'Waarom zo snel al? Ik wou nog wel even bijkletsen met de nieuweling hier.' Ross zet een kleine stap mijn kant op. 'Dat wil je niet, ga uit de weg.' Cindy haar stem klinkt een stuk minder vrolijk dan normaal. 'Waarom zou ik, Wakefield?' zegt Ross.
'Omdat ik dat wil.' Een jongens stem zorgt ervoor dat ik me omdraai. Louis. Hij glimlacht naar me en geeft me een knipoog. 'We moeten naar de les.' zegt Louis. Hij pakt mijn hand en trekt me bij de meiden vandaan. Ik pak nog vlug Cindy's hand en trek haar mee. 'Sinds wanneer ga jij optijd naar de les?' hoor ik een van de meiden nog roepen. Ik grinnik zacht.
'Bedankt.' zeg ik zacht. 'Graag gedaan, Little Ducky was het toch?' Hij stopt met lopen en kijkt me met één opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wie heeft je dat verteld?' vraag ik verward. 'Ashton, hij noemt je altijd zo. Klopt dat?' Ik lach en knik. Dit is zo schamend dat ik mijn wangen voel kleuren. 'Ik vind het schattig.' Louis legt zijn hand op mijn wang en wrijft er met zijn duim over. 'Dag meiden.' Hij laat mijn hand los en loopt weer weg.
'Kom we moeten naar de les.' Cindy pakt mijn pols en trekt me de gangen door. 'Ik laat je straks nog wel even de kluisjes zien, in de volgende pauze.' Ik maak een of ander vaag geluidje dat op een ''Oke'' moet lijken. Met mijn gedachten zit ik bij Louis. Ik moet toegeven, hij is best lief, best leuk en ontzettend knap. Vooral met dat wilde, halflange, bruine haar van hem.
'Waar zit je toch met je gedachten?' Ik schrik op en kijk naar Cindy die recht voor me staat. 'Whut?' vraag ik zacht. 'Heb je niks gehoord van wat ik net zei?' Ik kijk even achter haar langs, en dan weer naar haar. 'Nee dus.' zucht ze. 'Sorry, ik zat met mijn gedachten gewoon bij--' 'Louis?' Ik kijk haar vragend aan en voel dat ik rood begin te worden. 'W-Waarom denk je dat?' vraag ik zacht. Ze lacht naar me.
'O kom op, ik vind het echt niet erg als je zegt dat je hem leuk vind. Je moet het alleen nog een klein beetje tijd geven en niet meteen op hem afstappen, dat is mijn advies.' Cindy houd haar handen voor een moment in de lucht, ik lach kort. 'Bedankt.' zeg ik. 'En..' begint ze. 'En?' 'Hij is wel een onwijs lekkerding.' ze geeft me een knipoog terwijl we een klaslokaal binnen lopen. Ik snuif mijn neus op. 'Dat is waar.' mompel ik zacht.
-
'Heb je zin om bij mij thuis even langs te komen? Mijn moeder zou wel graag willen zien wie de nieuwe vriendin van haar dochter is.' Cindy knikt. 'Lijkt me leuk.' zegt ze. We maken onze kluisjes open. Het leuke is, we hebben onze kluisjes naast elkaar. Persoonlijk vind ik dat wel fijn, omdat ik nieuw ben hier.
Aan mijn kant aan het eind van de gang heeft Louis zijn kluisje, en 2 kluisjes daarnaast is die van Zack. Cindy zegt dat Zack en Louis nooit echt met elkaar hebben gesproken, maar dat dat geen problemen is. Misschien dat ze nog vrienden worden omdat Louis en ik het goed kunnen opschieten, waren haar woorden.
Aan de kant van Cindy, aan het eind van de gang, heeft Harry zijn kluisje. Ik kijk zijn kant op wanneer hij bij zijn kluisje staat. Hij pakt wat boeken, en zijn jas. Dan gooit hij zijn kluisje dicht en gaat snel de school uit. Waarom zo snel?
'Yentl?' Ik draai mijn hoofd 2 centimeter en kijk in de ogen van Cindy. 'Ja?' 'Naar wie keek je?' ze kijkt achter zich om te zien waar mijn ogen op gericht waren. 'Uhm, niks. Laat maar.' Ik glimlach en pak mijn jas uit mijn kluisje. Op het begin van de dag had ik die in mijn tas gedaan, en in de pauze liet Cindy me mijn kluisje zien. Het is echt fijn dat onze kluisjes naast elkaar staan. In Bradford hadden we ook deze kluisjes. Een kluisje met een code en als je de planken erin weg zou halen, zou je er zo inpassen.
JE LEEST
Make A Choice
Fanfiction''You never know how strong you are until being strong is the only choice you have.'' ~ * ~ Yentl Campwell verhuist na een moeilijke tijd met haar gezin naar Doncaster en hoopt op een nieuwe, goeie start. Alles gaat goed, totdat ze een moeilijke ke...