Make A Choice

Chapter 10

'Kop op Yentl,' Cindy legt bemoedigend een hand op mijn schouder. 'Alles gaat goed komen, Louis kan en mag Harry niks aan doen. En anders is hij jou voorgoed kwijt, want--' 'Cindy! Laat dat kind toch even met rust!' Cheryl lacht er kort bij. 'Oke, oke! Ik ga wel wat drinken halen.' Cindy staat op van de bank en loopt de open keuken in.

'Ik vind het echt heel erg voor je, als er iets is dan weet je dat je mij altijd kunt bereiken. Want we weten allebei dat Cindy een geweldige vriendin is, maar toch, ze is net een kindje van 8.' Ik lach. 'Daar heb je gelijk in, bedankt Cheryl.'

'Graag gedaan meid,' Ze geeft me een bemoedigend kneepje in mijn schouder. 'Vertel eens over hoe het ging toen je van Ashton hoorden dat hij het aan Louis had verteld?' Ik zucht.

'Nou, ik schreeuwde dat hij een stomme egoïst is en alleen aan zichzelf en zijn vrienden denkt. Harry is altijd gepest geweest door de Swagmasta's, en doordat Ashton zijn klep weer eens niet kon dicht houden, heeft hij het alleen maar erger gemaakt.' Cheryl knikt begrijpend. 'Ik snap het.' zegt ze.

'Wanneer moet je naar huis?' vraagt Cindy en komt de kamer binnen gelopen met 2 koppen thee. Thee.. Ik hou van thee. Het lekkerste -warme- drinken wat er bestaat.

'Uhm, ik denk dat het beter is als ik nu ga, gisteravond was echt geweldig. Jullie hebben mijn hele humeur weer verbeterd.' Ik sta op en geef Cindy een knuffel. 'Cheryl, het was leuk je te ontmoeten.' Ik gaaf haar een hand. 'Ach kom toch hier!' ze trekt me in een knuffel. 'Veel succes bij Harry strakjes.' Ik knik en glimlach.

'Bedankt, jullie zijn geweldig.' Ik pak mijn tas en loop naar de hal. Ik zwaai ze nog even uit voordat ik het huis uitga en de deur achter me dichttrek.

Cheryl Cindy en ik hebben enorm veel lol gehad gisteravond. Maar het kussengevecht en Truth or Dare was toch echt wel het leukste wat we gedaan hebben. Ja je hoort het goed. Kussengevecht. Het typische onderdeel dat altijd in films wordt gebruikt bij slaapfeestjes. Best wel typisch wanneer je erover nadenkt.

Maar goed, terug naar waar ik gebleven was. Bij het kussengevecht. Cheryl gooiden haar kussen -die trouwens helemaal vol met veren zit, dat is beter voor haar nek- tegen Cindy aan die op de bank stond. De witte kunstveertjes vlogen uit haar kussen. Cindy viel van de bank af en bleef even stil op haar buik met haar gezicht in het tapijt de grond liggen. Cheryl en ik kwamen niet meer bij van het lachen. Maar op een gegeven moment werd het beangstigend en begonnen we ons af te vragen waarom ze niet gewoon opstond.

Net op het moment dat Cheryl bij haar neer knielde om haar wakker te schudden, aangezien haar slappe lichaam aantikken met haar voet niet genoeg was, kwam Cindy's gezichtje van de vloer af en spuugde ze nonchalant wat veren uit die haar mond binnen gedrongen waren. ''Ik wil niet meer verder spelen.'' Dat waren haar woorden toen ze langzaam weer opstond.

Cheryl had het geweldige idee om over te gaan naar Truth or Dare. De opdracht voor Cindy was om een boterham met kaas bij de buren te vragen. Iets wat Cheryl verzonnen had. Ergens stelt me het grote ideeënboek van een 20 jarige teleur. Ik bedoel, het is best grappig, maar ik had echt wel wat beters kunnen verzinnen. Vooral voor iemand als Cindy die toch wel alles doet wat je haar opdraagt.

In eerste instantie dachten we dat ze het toch niet had gedaan, en dat ze gewoon naar boven was gegaan ofso. Cheryl en ik hadden in die tussentijd ook een heel gesprek over waarom ze nou die opdracht had verzonnen. Een boterham met kaas. Zoiets zou ik aan mijn kleine nichtje van 8 jaar vragen -die zou het nog voor elkaar krijgen ook, ze is ook zo schattig.

Maar ons boeiende gesprek stopte al snel toen de voordeur dichtsloeg en Cindy de kamer binnen kwam gelopen, een beetje nat van de regen. ''De buren zijn niet thuis, en de ander  buren willen me niks geven.'' Ze haalde haar schouders op en kwam weer zitten. Ik begon krampachtig te lachen terwijl Cheryl niet meer bij kwam. Het leukste was ook nog eens, dat Cindy er ontzettend serieus over was en het lollige er totaal niet in zag.