Chapter 16

152 7 12
                                    

Louis zet de tv op pauze wanneer ik gaap. Ik druk het kussen iets meer tegen me aan en beweeg kort. Louis lacht even en drukt een kus op mijn wang.

'Als je wilt gaan slapen, zeg het maar.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee,' begin ik. 'Ik wil deze serie nog even afkijken.' zeg ik zacht. Louis zet de tv weer aan en gaat ook weer op zijn zij liggen. Zijn armen zitten om mijn middel die mijn lichaam tegen het zijne aanhouden. Ik heb mijn knieën een beetje opgetrokken. Louis ligt het zelfde waardoor zijn bovenbenen tegen de binnenkant van mijn bovenbenen liggen, en zijn knieën in mijn knieholtes. Hij houd van knuffelen en dicht tegen elkaar aanliggen, heeft hij me verteld. Niet dat ik dat echt heel erg vind, ik bedoel maar, ik zelf heb het koud en Louis is ontzettend warm.

Onder het kussentje dat ik in mijn armen heb, bevinden zich Louis' handen die mijn hemdje een beetje omhoog trekken, en cirkeltjes over mijn blote huid op mijn onderbuik maken. Ik glimlach om het gevoel dat het me geeft.

Na onze date in het park en onze zoensessie op de motorkap van Louis' auto, zijn we naar zijn huis gegaan. Louis is een joggingsbroek en een wit simpel T-shirtje aan gaan doen, en nu liggen we al een hele tijd samen op de bank. We kijken de serie Dexter. Niet iets wat mijn eerste keus zou zijn, -ik hou niet van horrorseries- maar het kan ermee door.

Louis vertelde me dat ik mocht blijven slapen als ik wilde, -vandaar dat Ashton met de zin kwam: 'Tot morgen' voordat we weggingen- omdat we nu toch een serie aan het kijken waren, en het wel eens laat kon worden. Ik heb geen zin om je om 2 uur 's nacht thuis te brengen, waren zijn woorden. Hij zei het met een speelse grijns, dus het is in zijn ogen af te lezen dat hij me gewoon bij hem wilt hebben. Want ik weet 100% zeker dat als ik nu in huilen uit zou barsten omdat ik nú naar huis wil, hij me naar huis zou brengen. Ondanks dat het nu bijna half 3 's nachts is.

'Jij hebt dit hele seizoen al gezien, toch?' vraag ik zacht. 'Dat klopt.' Hoor ik Louis mompelen. 'En jij weet wat er dus allemaal in deze aflevering gebeurd, toch?' Ik mompel. 'Dat klopt.' Is het zelfde antwoord van Louis. 'Dus.. Wanneer er iemand doodgeschoten wordt, weet jij ook, toch?' Ik hoor de lach in Louis zijn stem. 'Stel maar gewoon je vraag.'

'Wil je even aangeven wanneer die vrouw wordt vermoord, ik vind dit geen leuk stukje.' zeg ik zacht. Ik hoor Louis zacht lachen en voel hoe hij zijn adem uitblaast in mijn nek waardoor er over heel mijn nek kippenvel ontstaat. 'Ik zou nu maar even het kussentje voor je ogen houden, als ik jou was.' fluister Louis zacht in mijn oor.

Ik doe meteen wat hij zegt en houd het bruine, pluche kussentje voor mijn gezicht zodat ik niets meer zie. Meteen daarna is een luide kreet vanuit de tv te horen en een hoop kabaal. Ik zucht even. 'Kan ik weer kijken?' vraag ik zacht. Voor een kort moment is het stil en is het geluid van de tv ook gedempt.

'Ja, kijk maar.' Ik haal het kussentje uit mijn gezicht en kijk weer naar het scherm. De vrouw van net ligt nu in haar huiskamer. Dood. Aan de wond in haar keel te zien is ze met een mes door haar keel gestoken. Het bloed verspreid zich over de vloer en ik trek een vies gezicht. 'Of had je dit liever ook niet willen zien?' Louis klinkt duidelijk geamuseerd.

'Nee..' mompel ik zacht. Louis lacht en drukt een zacht kusje in mijn nek. 'Sorry Yenny..' mompelt hij zacht en ik voel zijn adem in mijn nek blazen. Ik maak een simpel ''hm'' geluidje en kijk verder naar de serie.

Gelukkig was het na 10 minuten alweer afgelopen, Tijdens de aftiteling zet Louis de serie op stop, zet de tv uit, en staat op van de bank. 'Kun je zelf lopen?' vraagt hij als hij naar me blijft staren en ik koppig op de bank blijf liggen. Ik schud geamuseerd mijn hoofd, afwachtend wat zijn reactie daarop is.

Hij haalt zijn schouders op en haalt het kussentje uit mijn handen. Hij gooit het kussentje in een stoel. Louis slaat één arm om mijn rug en de andere in mijn knieholtes. Hij tilt me op en kijkt me glimlachend aan. 'Hm.. Die zogenaamde biceps van jou komen toch nog ergens van pas.' zeg ik lachend. Louis lacht en loopt naar de lamp knop om die uit te zetten. Het is meteen pikkedonker in de kamer. Ddoor een geluid van een deur die ergens in dit huis dicht slaat, -van boven me- druk ik mijn hoofd tegen Louis borst aan en hoor mijn hart

Make A ChoiceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu