Hikayemiz sezon finali son sahneden devam etmektedir.Ömer Defne'nin düşündüğü gibi çekip gitmemiş ve o nikah defterine imzayı atmıştır.Ömer ve Defne tüm gece boyunca hiç birşey olmamış gibi davranırlar ,çünkü ömer böyle istemiştir. Ne yapacağına kar...
"Biri sedye getirsin lütfen çabuk olun ,eşim iyi değil çabuk olun ya artık biri gelsin nasıl bir hastanesiniz siz ya burda birinin sevdiğim insanın hayatı söz konusu çabuk olun"Ben bağırırken bir kaç hastane görevlisi defne'yi sedyeye koyup götürmüştü bile ben de onlarla gidiyordum defne'nin ellerini tutmuş agliyordum. Allah kahretsin benim yüzümden oldu Allah belamı versin benim yüzümden oldu o kocaman ama korumasız kalbi acıya dayanamadı.Ve defne yi içeri aldılar duvara bir yumruk attım"lanet olsun lanet"bileğim incildi ama umurumda değildi şu an umurumda olan tek şey defneydi .Ya defneye birşey olursa ben ne yaparım defnesiz ben bir hiçim. Ben gülmeyi,sevmeyi,iyiliğin hala bi yerlerde var olduğunu defneyle öğrendim.Hala ağliyordum nefesim kesilecek gibi oldu,başım döndü dengemi kaybettim.Gözlerimi açtığımda defneyle aynı odadaydık onun gözleri kapaliydi doktora içeriye girdi.Hemen ayağı kalktım .Doktorun kolundan tuttum "Ama Ömer bey dinlenmeniz ger." Şu an onu duymuyordum bile defne'den başka hiç bir şey umrumda değildi."Doktor bey defne'nin durumu nasıl?" " İyi bu sorun yok Ömer bey sadece stresten kaynaklı kalp çarpıntısı olmuş nefes alma zorluğu çekmiş ve bu bayılmasına neden olmuş,biraz dinlenip toparlanması gerek." Evet benim yüzümden olmuştu ışte narin bünyesi bu bu kaldiramamişti.Benim yüzümden aptalliklarim yüzünden. "Teşekkürler Doktor bey" "Rica ederim yarin sabah bir kontrol ederiz öğlen çıkış işlemlerini yapabilirsiniz." Dedi ve ayrıldı doktor yanımdan,bende hemen defne'nin yanına gittim tabi.Yatak tek kisilikti ama umurumda değildi yanına uzandım ellerini avuçlarimin arasına aldım öptüm sonra o küçük ve güzel burnuna bir öpücük kondurdum."Özür dilerim defne'm istemeden her seferinde nasılda kırıyorum seni ,istemeden ne de çok yapıyorum canına ah be kızılım bir türlü başaramıyorum öfkemi ve gururumu yenmeyi ,bakma öyle güçlü göründügüme ,kalkanlarım olduğuna yada şatomun yüksek duvarları olduğuna,aslında güçsüz olduğum için bunlar kırılmaktan,acı çekmekten ,güvenmekten korkuyordum ,ondan kendimi koruyordum ,kendimi koruyayım derken meğerse ikimizi de ateşe ben atmışım, ikimizde yanmişiz ,sevdaya birlikte kanmışız.Ama bak gör (artık gözlerimden yaşlar akıp dudaklarını ıslatmaya başlamişti vucudum birden üşüyor gibiydi ürperiyordum) çözeceğiz aşkim. Bırakma beni tut ellerimden ki birlikte bir yuva kuralım ,güzel çiçekleri olan, sevdamız olan,duvarında kahkahalar yankılanan bir evimiz olsun bunu ben tek yapamam"Dudaklarına bir öpücük k ondurdum o kadar soğuk olmasına rağmen yanmıştı yüreğimi de bedenimi de."Daha fazla dayanamayıp uykunun kollarinda bulmuştum kendimi."
Sabah Ömeer seni seviyorum canım ne olur gitmeeeee"Defne'nin bu sözleri ile uyanmıstim kapıda doktor bey'i gördüm bize bakıp gülümsüyordu."Günaydın" dedi ve bende "Günaydın"diyip gülümsedim.Yatağa bakınca neden olduğunu ancak kavrayabilmiştim elimi enseme götürüp saçlarımı karıştırarak utangaç bir şekilde gülümsedim.Kendiside debessümle bana cevap verdi. Yataktan kalkıp üstümü başımı düzeltip ciddilestikten sonra dışarı çıktım 2 bayan hemşire doktorun yanına geldi ve birlikte içeriye girdiler.Ben ileri geri volta atıp defne'nin durumu iyi olsun diye dua ederken doktor çıktı saat'e gözüm takıldı ve 1 saat geçmişti,doktor yanıma geldi ve "Ömer bey defne hanımın durumu gayet iyi çok güçlü biriymiş dün bütün vücut değerleri biraz düşmüştü ama kendini toparlamış.Aşkınızdan güç almış anlaşılan"Bunu demesiyle Birlikte kocaman bir gülümseme oluşmuştu yüzümde." Herşey için teşekkür ederim doktor bey" diyip yanından ayrıldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
