Slave For Lust

Lust Three

It's been a week and thank God,  hindi ko na muling nakita pa si Race. I think they're busy practicing for the upcoming district basketball tournament. Varsity player siya ng basketball team ng school. Yeah, too cliche pero ganun talaga. Ball is life for men.

Busy rin kami ni Brit since malapit na ang fashion week ng aming department. No sweat though, dahil linya talaga namin to ni Brit since tourism students kami, sanay kaming mag ayos at maging confident sa sarili. Ako ang president ng aming department at si Brit ang representative ng aming course kaya puspusan ang preparation na ginagawa namin.

"So it's settled then. Black and white ang motif ngayon at fairytale ang theme. Di ba masyadong pambata ang fairytale?" Pagbibigay impormasyon ko sa mga kapwa officers ko.

"Well that's the catch Miss Hiraya. Masyado na po tayong nafi-feed ng mga grown up themes na kalaunan ay nakakaumay na that's why we'll relive childhood by making teenagers like us remember that we dreamed once upon time of how does it feel to be a princess or a prince. Pero siyempre may mga twist of maturity ang gowns na gagamitin." Esplika ng aking vice president na si Ellie.

Tumango-tango naman ako. Yeah, she somewhat has a point.
"We'll also collaborate with the teatro para sa storyboard na gagawin, Miss Hiraya." Dagdag pa ng aking secretary.

We decided to put some drama every after ng catwalk, para naman di ma-bored ang aming viewers.

"Okay,great! Alam niyo na ang mga role niyo for the show, right? I equally distributed the work,para walang sisihan kung sino ang nagkamali o nakalimot. I want this show to be perfect because this is our last year in this institution." Saad ko. Mataman naman silang nakikinig sa akin.

"Pwede kayong magkamali but make sure to corrrect before the show para wala tayong problema. Gusto ko a day before the event ay stress free na tayo. And if successful ang event na ito, I will treat you all in our private resort for three glorious days!" Napa-yes at suntok sa ere ang aking mga kasama at natatawang nakisali na rin ako. 

Hmm. I wonder where Brit the Brat is?

Nilingon ko ang aking Vice na kapwa ko Tourism student.

"Have you seen Brit?"tanong ko kay Ellie.

"Hindi eh. Akala ko nga alam mo kung bakit siya wala."

Nagkibit balikat na lang ako. She might just be around doing her stuff.

"Meeting adjourned. See you next meeting guys. " pagtatapos ko.

Sabay-sabay silang nagpaalam samantalang ako ay naiwan sa kiosk kung saan kami nagmeeting.

Habang inaayos ko ang aking mga gamit ay may umupo sa aking harapan. Hindi ko na ito kinibo pa dahil malamang, nakikiupo lang ito.

"Mind if I borrow your pen?" Baritonong sabi nito.

Napataas ang kilay ko. "Estudyante, walang ballpen? Yan tayo eh. Di mo ba alam na isa yan sa cause of death ng lipunan ngayon?" Litanya ko habang patuloy na nagliligpit, not minding to throw the guy a glance.

"Really huh. What's the relevance?" Tanong naman nito.

"Well, no pen means no notes. No notes means failure. Failure means no diploma. No diploma means no work. No work means no food to eat. Then papayat. Pag pumayat, pumapangit. Then no one will like you. Eventually, wala ka magiging boyfriend. So it means no marriage. No marriage means you're forever alone. At syempre,malungkot yun. Then made-depress ka. Sa sobrang depress mo, maiisipan mong magsuicide. Then after mo magsuicide, patay ka na. And all because wala kang ballpen. Gets mo na?"
Mahaba kong salaysay sa kanya. At dahil parang natahimik ang lalaki, napilitan akong tingnan siya. Yes, napilitan lang.

Pero ganu na lang ang gulat ko ng makilala kung sino ang kinakausap ko!

He smirked when he saw me shocked. Then he laugh outloud. He laughed hard. Na para bang mauutot na siya katatawa.

Napalunok ako. Tapos pinakiramdaman ko si heart.

Dug.dug dug.dug. In a fast beat. Pusonggala, nagwawala ka na naman!

"You're funny. I like you. You have a very broad imagination.. And a wild one, I guess."

Mas namula ang pisngi ko sa sinabi niya. Rated SPG ang biglang naalala ko sa word na wild eh!

"So, will you let me borrow your pen so I won't fail?" Nakangiti niyang sambit sa akin.

Perplexed and flabbergasted, I gave him my pen without blinking. Inabot niya ito at di sinasadyang nagdikit ang aming mga daliri.

Nabawi ko agad ang aking kamay dahil sa kuryenteng naramdaman. Yun na ba ang sinasabi nilang spark?!

Tumikhim siya at tumingin ulit sa akin, wearing his pang-close up smile.

"Thanks. I owe you my life." Biro pa nito.

"Y-you're w-welcome." Nauutal ko namang sagot.

Tumawa ulit siya.

"Take care, Hiraya Guevarra. Pakakasalan pa kita."

Seven words as his goodbye. Pero shit lang, muntik na akong himatayin sa kilig!

Nung wala na siya sa aking paningin agad akong nagtitili.

"Shit ka, Race Malenkov dela Cena! Paasa ka!"
Sigaw ko. His last words kept on replaying on my mind nang may marealize ako.

How the hell did he know my name?!?!

~^~
There you go guys!

Vote and comment for dedication. :)

××××
Lady C.