'Jul.'
Ik keek op, hopend dat het Jack was, dat hij weer zou zeuren om weg te gaan, maar het zou me niet uitmaken want het was Jack en ik zou hem weer kunnen knuffelen en zijn lichaamsgeur kunnen ruiken en-
Het was Brant.
'Je moet echt eens opstaan.'
Ik haal mijn schouders op. 'Waarom?'
'Je kunt weer iets nuttigs doen. Je kunt stoppen met je leven zo weg te gooien. Je kunt stoppen met je moeder teleur te stellen. Je kunt ervoor zorgen dat mijn zusje stopt met huilen. Je kunt- je kunt.' Hij stopte met praten en zuchtte.
Ik keek hem in zijn ogen en zag dat ze daadwerkelijk vochtig waren. Daarna drongen de woorden tot me door. 'Huilt Emma?'
Hij lachte kort. 'Wat een verrassing als je grote broer dood is.'
Ik keek naar mijn handen. Ik had niet nagedacht over anderen. En nu ik erover nadacht, Brant zei "grote broer" wel op een erg spottende manier.
'En hoe zit het met jou?'
Hij grijnsde. 'Denk je nu opeens aan anderen?'
'Hè-'
'Je begrijpt het niet. Ik heb een zusje waarvan ik er niet voor kan zorgen dat ze stopt met huilen omdat ik haar favorietje niet ben. En mijn moeder is teleurgesteld dat ik daar niets tegen kan doen omdat zij de hele tijd aan het werken is en verwacht dat ik alles weet van mijn zusje terwijl ze niet door heeft dat ik ook de hele tijd aan het werken ben en Jack was dat niet en daarom kende hij haar zo goed en daarom kan ik haar niet helpen en dat voelt gewoon zo stom.'
Ik zweeg. Ik had er nooit zo over nagedacht. Ik ben veel te egoïstisch wat dat betreft.
'Goed. Ik ga naar Emma.'
'En je moeder.'
'En mijn moeder.'
/~|~\
Hoi guys!
Gaan jullie ook dood aan de hitte op school? Ik wel in ieder geval urg
In ieder geval dAg
bWb
JE LEEST
~Jack Frost~ Herinneringen
Fanfiction[Duisternis. Dat is het eerste dat ik me herinner.] Voordat Jack Frost werd zoals hij nu is, heette hij Jackson Overland. En hij had een vriendin. En hij had een zusje. En hij had een broer. En hij had familie. Hij gaat terug naar hun na zijn dood...
