Ik had tegen Jack gezegd dat hij even moest wachten met het binnenkomen. Ik zou hem een seintje geven dat hij binnen kon komen.
'Emma?'
Ze keek op. Ze zat nog steeds op haar bed, maar nu overeind en stabiel. 'Ja? Wat is er?'
'Dit zou raar kunnen klinken, maar ik heb iemand meegenomen die je al een lange tijd niet hebt gezien.'
Haar ogen lichtten op, nieuwsgierig als ze maar kon zijn. 'Wie is het dan, Julliët? Wie is het?'
Ik wenkte Jack. 'Kom maar.'
Hij stapte voorzichtig naar voren. Omdat Emma niets zei, gaf hij mij een gepijnigde blik. Hierin kon ik zien dat hij dit niet wilde; hij wilde geen leven meemaken waarin zijn geliefden hem niet kunnen zien. In het bijzonder, Emma.
Plots rende Emma op Jack af en gaf hem een knuffel. 'Ik wist het,' hoorde ik haar nog net zeggen terwijl ze haar gezicht verborgen had in het bovenlichaam van Jack. 'Ik was nooit gestopt met geloven.'
Jack huilde en begraafde zijn natte gezicht in het haar van het kleine meisje. 'Ik was bang dat ik je nooit meer terug zou zien. Ik- ik had je gered. Ik zou alles hebben gedaan om je nog eens te zien. En toch leven we allebei. Ik houd zoveel van je.' Hij maakte zich los van de knuffel, zakte door zijn knieën en keek haar met rode ogen aan. 'Beloof me dat je me nooit zal vergeten, net zoals ik dat nooit zal doen. Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen als jij mij ook niet zou zien.'
Emma knikte, zo serieus als een twaalfjarige kon zijn. 'Beloofd.'
'Maak me trots, oké? Ook op momenten dat ik hier niet ben.'
'Hoe bedoel je momenten dat je hier niet bent?'
'Beloof gewoon dat je me trots zult maken. Dat je zult opgroeien tot een prachtige jonge vrouw en dat je een uitmuntend leven zult hebben.'
Ze fronste, onzeker of ze dat kon beloven. Zij was tenslotte van mening dat ze al een vrouw was, het naïeve kind dat ze was. Desondanks gaf ze toe. Hoe kon ze ooit haar oudere broer weigeren? 'Beloofd.'
Jack gaf haar een kus op haar voorhoofd. 'Wees dapper, kleine meid. Ik moet er weer vandoor.'
'Waarnaartoe?' zeiden Emma en ik in koor.
Hij keek mij kort aan. 'Ik heb zaken om af te handelen.'
/~|~\
Beloof me dat je me nooit zal vergeten, net zoals ik dat nooit zal doen.
PIJN
maar een update is wel fijn
Hé dat rijmt
IN IEDER GEVAL deze scene was emotioneel bedoeld. Is dat gelukt?
DAARNAAST ik ga proberen om dit verhaal zo snel mogelijk af te schrijven want WTF ISABEL DIT IS EEN KORTVERHAAL WAAROM BEN JE NOG NIET KLAAR???
hopelijk vond je dit hoofdstuk leuk
BwB out
JE LEEST
~Jack Frost~ Herinneringen
Hayran Kurgu[Duisternis. Dat is het eerste dat ik me herinner.] Voordat Jack Frost werd zoals hij nu is, heette hij Jackson Overland. En hij had een vriendin. En hij had een zusje. En hij had een broer. En hij had familie. Hij gaat terug naar hun na zijn dood...
