Fragile || Malik.

Chapter 17.

Flashback

"Çocuklar size kek yaptım, hadi mutfağa gelin."

Harry'nin annesi Anne'nin sesiyle Zayn yerinden doğrulurken onunla birlikte yanında oturan Nasya da ayağa kalktı.

Destiny, Niall ve mutfağa doğru koşarken, Harry zaten mutfakta, annesinin yanındaydı. Kek yaparken annesine yardım etmişti.

Nasya mutfağa girdiğinde içine işleyen güzel kokuyla gözlerini kapatıp daha da içine çekti kokuyu. Annesinin ona en son ne zaman kek yaptığını hatırlamıyordu bile. Belki de hiç yapmamıştı. Bu gerçekle gözlerini hışımla açtı Nasya. Sanki kalbinin acıdığını hissedebiliyor gibiydi.

Zayn ise bir adım gerisinde Nasya'yı izliyordu. Tek bir kelimesiyle bile kalp atışlarını değiştirebilen bir etkiye sahipti onun için. İlk defa böyle hissediyordu.

Sadece onun için.

Amerikan tarzındaki mutfakta, herkes bir yere otururken Anne hepsinin önüne bir tabak kek koydu ve onları yanaklarından öptü. "Biz çıkıyoruz çocuklar. Cora Teyze'niz de bugün izinli, yani yalnız kalacaksınız. Çok geç kalmayız ama sakın kapıyı kimseye açmayın, bizim anahtarımız var. Kapıyı arkamızdan kilitlersiniz. Sizi seviyorum."

Çantasını alıp kapıdan çıkarken Destiny arkasından kapıyı iki kez kilitledi. Sonra tekrar mutfağa döndü. "Keki Anne Teyze mi yaptı?" diye sordu Niall kek dolu ağzıyla.

"Ben de yardım ettim," dedi Harry. Destiny güldü. "Zehirlenmeyeceğimizin garantisi var mı?" Hepsi kıkırdarken Zayn gülüşünü erkenden kesip yerini tebessüme bıraktı ve Nasya'yı kıkırdarken izledi. Onu gülerken izlemeye bayılıyordu.

Harry yüzünü buruşturdu. "Zihirlinmiyiciğimizin girintisi vir mi? Yer elması seni." dedi. Sürekli bu boy esprilerini Destiny ve Nasya'ya yaparlardı. Biraz... fazla kısalardı.

"Harry," dedi Nasya gözlerini tabağından ayırmadan. Hepsinin bakışları Nasya'ya dönerken çatalıyla bir parça keki böldü. "Götü yere yakın olandan korkacaksın kardeşim."

Niall birden 'ooo' diye bir ses çıkartırken Destiny Nasya'ya yumruğunu uzattı, yumruklarını tokuşturdular. Harry de gülüp Nasya'nın omzuna vurdu."Baba hatun fena."

Keklerini yemeye geri döndüklerinde hiç sesi çıkmayan Zayn'e döndü Nasya.

"Keyfin yok gibi." dedi Nasya. Sandalyesinde doğruldu Zayn. Nasya'nın meraklı yüz hatlarını inceledi. "Gülümser misin?" diye mırıldandı gözlerini gözlerinden ayırmadan.

Nasya kaşlarını çattı. "Niye?"

"Sen gülümse," dedi ısrarla Zayn. "Keyfim zaten gelir yerine."

Tereddütte kalsa da Zayn'e bakarak kocaman gülümsedi.

O an, Zayn'in nefesi kesildi.

Bir daha göremeyecekmiş gibi izledi gülüşünü. Nasya kekini yemeye geri dönerken Zayn'e de tabağını işaret etti. "Ye hadi." Harry, Destiny ve Niall çoktan masadan kalkmışlardı bile.

Birkaç dakika daha keklerini yiyip bitirdiler ve tabakları tezgahın üzerine kaldırdılar. Salona geçtiklerinde Destiny ve Niall'ın tartıştıklarını gördüklerinde Zayn gözlerini devirdi. "Niall uğraşma bak şu kızla." dedi Zayn.