(*Tok! Tok!! Tok!..*)
"Open the door, it's me" (Luhan)
(Hindi pinagbubuksan ni Hana si Luhan kaya naman sa ayaw man ni hana pumasok na lang basta si Luhan dahil di naman naka-lock yung pinto. Hinanap naman niya si Hana at nasa terrace ito.)
"oh.." (inabot ni Luhan yung panyo kay Hana pero imbis na kunin ito, humarap si Hana kay Luhan at tsaka ito sinampal ng malakas)
(*SLAP!!!*)
Natigil naman sila pareho.
"..Sampalin mo lang ako kung kulang pa" (Luhan)
(*SLAP!!!!!* *SLAAAP!!*)
Balak pa sanang sampalin at hampasin ni Hana si Luhan pero hinawakan na agad ito ni Luhan tsaka inilapit sakanya si Hana at niyakap habang umiiyak ito.
"Sorry.." (Luhan)
Pilit pa ring hinahampas ni Hana yung dibdib ni Luhan para ilabas yung galit niya pero pinipigilan na ito ni Luhan (masakit na daw masyado hahaha jk)
"Ang kapal ng mukha mong magsisigaw para lang ipagtanggol ako! Para san pa?! At bakit pa?!!"
"Please.. tumahan ka na, di ako sanay na nakikita kang umiiyak" (Luhan)
"Sino k aba para sabihin yan huh? Hindi mob a alam na sa bawat pagluha ko ikaw at ikaw lang din ang dahilan.. Ikaw lagi ang dahilan!!'
"Ano ba! Naiiba nanaman yung usapan eh" (Luhan)
"Hindi mo ko naiintindihan eh" (naiiyak pa ding sabi ni Hana)
"Wag ka namang ganyan oh, hindi mo ba alam kung gano kasakit para sakin yon?!" (Luhan)
"At ano? Ngayon ikaw pa mei ganang sumigaw dyan. Naiinis ka na ba huh? Alam ko naman dati pa.. wala kang pakialam sakin"
"Wala kang alam Shin, hindi mo alam!.. Wala kang alam" (papaluha ng sabi ni Luhan)
"Umiiyak ka? Bakit?? Para ba maisip ko na kahit papano nasasaktan ka hah?"
"Ganyan ba ang tingin mo sakin?" (Luhan)
"Hindi sana.. kung pinaglaban mo lang ako. Kung hindi ka lang naging isang malaking duwag"
"Pinaglaban kita" (mahinang sabi ni Luhan na para bang pagod na pagod na magsalita ng hindi niya mailabas labas na saloobin niya)
Mag-isa na kong umiiyak ngayon sa terrace. Bakit ba ganto??? Hanggang ngayon hindi pa din talaga ko makapaniwala. Matagal ko na siyang kinakalimutan pero ngayon bumabalik nanaman dahil sa mga ginagawa niya. Palobhasa ang tingin niysa sakin weak, siya ang unang nagsabi sakin niyan kaya pinipilit kong maging iba sa dati at magbago ngayon. Ipinagtatanggol niya ko sa mga bagay na kaya ko namang labanan. Para ano pa? ginagawa niya yon para makabawi?
Hmm, magulo ba? Wala ba kayong naiintindihan?? Hmmmmmm okay mag-oopen ako sainyo. Si Luhan, siguro napapansin niyo na hindi lang kami basta nagkakilala isang beses lang. 2years ago, hmm naging kami ni Luhan. Patago yung relasyon naming dahil ang gusto nila mommy, sa business partner nila koi se-set-up. Mahal ko si Luhan at tingin ko nga siya na yung best and perfect guy for me. Nalaman ni mommy yung tungkol samin at dahil don unang beses kong sinigawan at sinagot-sagot sila mommy para ipaglaban siya.
Isang araw non mei usapan kami ni Luhan na magikita kami sa usapan naming lugar.
1hour
2hours...
3hours........
hmm nandun pa din ako at hinihintay na dumating siya hanggang sa abutin na ko ng ulan nandun pa din ako, kasi ang sinasabi ko sa sarili ko......
YOU ARE READING
Fighting for Love(LoversInQuarrel)
Teen Fiction(Dedicated to the best male kpop-group sensation). A very mysterious type of guy/cold-hearted/but humble guy will both fight for just a 16 year-old kind/go with the flow/simple girl.. who doesn't even care of anything that surrounded her.