The Purge: A trip to hell (COMPLETE) (Editing)

CH18: Divided we suffer

unmitched myyyggiieee~! Wag kang umiyak hahahahah. Mag e-mmk lang saglit si Yen hahahaha. Pero ahuehue patawarin po talaga ako dahil deadskie na si Yen ahuhu T_T
______________________________________

Yen's POV:

Minsan napaisip ako, am I even worth a friend? All I do nga naman is to be silent. Ngayon nalang ako ulit nagsalita ng madalas nang mangyari lahat ang kaguluhan na ito.

I feel bad naman dahil hindi naman ako nakikihalubilo sa mga kaibigan ko. Oo palagi ko silang kasama, pero tahimik lang ako.

Hinatak ako pabalik ng salarin, which is tall killer to be exact. Hindi na ako lalaban pa. It is my time. Fate cannot be stopped.

Hinang-hina akong nakadapa sa lapag. I'm not physically weak... I'm emotionally weak.

I felt the excruciating pain nang patuloy akong pinagtataga ni tall killer sa likuran gamit ang kanyang meat cleaver.

Pain... it is the 2nd time I experienced this kind of pain... and it is the last.

I'm being killed now. But this guy doesn't know.

Na matagal na akong patay deep inside...

"Ashton..." naalala ko ang pangalan niya.

Flashback:

*******

Naalala ko ang palaging masayang pagsasama namin ni Ashton Hemmings. Siya lamang ang matalik kong kaibigan since bata pa kami. Una ko siyang nakilala at nakasama bago pa man ang iba kong naging kaibigan.

Para bang magkapatid na ang turingan namin. Lagi kami maghahabulan sa magandang puno na nakapwesto sa tabi ng bahay ko. Kung minsan pa man, aakyat kami sa punong iyon para makapitas ng mga masasarap na bunga nito.

Kahit saan magpuntq, lagi kaming magkasama. Hindi kami naghihiwalay sa isa't isa.

Akala ko magiging ganon na habambuhay... pero nang isang gabi.

"M-manong please wag mo isasaktan kaibigan ko!" Todo ang pagiyak ko habang nagmamakaawa sa lalakeng patuloy lang na binubugbog si Ashton.